چرا کارگران در صداوسیما غایب هستند؟
مراسم بزرگداشت روز کارگر همزمان با بزرگداشت اول ماه می‌روز جهانی کارگر از صبح امروز (۱۱ اردیبهشت) با حضور کارگران، فعالان تشکل‌های کارگری و جمعی از بازنشستگان جامعه کارگری در محل خانه کارگر جمهوری اسلامی برگزار شد.
سخنران اول این مراسم حسن صادقی (رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری) ضمن خیر مقدم به حاضران در این مراسم اظهار کرد: ما برنامه داشتیم که امروز در مقابل سازمان تامین اجتماعی تجمع کنیم، اما از این اقدام منصرف شدیم، زیرا خوشبختانه بحث افزایش حقوق مستمری‌بگیران قطعی شد.
وی با اشاره به پیام روز کارگر گفت: ما این روز را گرامی می‌داریم، زیرا طبقه کارگر تا حق خود را نگیرد آرام نخواهد گرفت. پیام روز کارگر مبارزه است؛ مبارزه با کسانی که در برابر حقوق شاغلین بازنشستگان و مستمری‌بگیران مقاومت می‌کنند. روز کارگر روز حق‌طلبی و مطالبه‌گری ملی است. منافع مشترک ما کارگران هم در امنیت شغلی شاغل و امنیت معیشت بازنشسته است.
رییس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری ادامه داد: تفکر لیبرالی که اقتصاد سرمایه‌داری را بر اقتصاد ملی تحمیل می‌کند، باید از این کشور رخت ببندد.
صادقی در بخش دیگری از سخنان خود به انتقاد از رسانه ملی پرداخت و گفت: وقتی صداوسیما که باید منادی حق طلبی باشد نه این روز را پوشش خبری می‌دهد و نه این روز به کارگر را تبریک می‌گوید، گویی روز کارگر در تقویم وجود ندارد.
وی افزود: در کشور انقلابی که امام‌اش کارگر را آنقدر گرامی می‌داشت که او را خدای صانع را کارگر می‌خواند و رهبر انقلاب نیز امروز همین حرف را می‌زند، صداوسیما در برابر حق کارگر و روز کارگر سکوت می‌کند. چرا کارگران و روز کارگر در صداوسیما غایب هستند؟
صادقی افزود: ما مجلسی می‌خواهیم که امروز در جهت منافع کارگر قدم بردارد. گرچه یک جریان فکری در کشور وجود دارد که سخنان امام و رهبری را در بحث کارگری قبول ندارد. این جریان وقتی افزایش حقوق داده می‌شود حرف از اخراج می‌زند و از سیستم سرمایه‌داری دفاع می‌کند.
رییس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری بار دیگر با انتقاد از صداوسیما و شهرداری تهران گفت: چرا رسانه ملی فقر کارگران را منعکس نمی‌کند تا به گوش مسئولان برسد؟ شهردار تهران که به مناسبت‌های مختلف بنر می‌زند، نمی‌تواند برای روز کارگر پلاکاردی بگذارد؟ مگر نیمی از پرسنل شهرداری کارگر نیستند؟ مسئولان گویا آنقدر از جامعه کارگری دور هستند که یک روز نیز برای گرامیداشت روز کارگر آنچنان که شان آن‌ها باشد، برگزار نمی‌کنند.
وی ادامه داد: اگر بخواهیم حقوق خود را به دست بیاوریم باید در روز کارگر موج خروشان راه بندازیم. زیرا امام علی (ع) فرمودند که حق گرفتنی است.
بیانیه کانون هماهنگی شورا‌های اسلامی کار استان تهران
در ادامه مراسم، حسین حبیبی (عضو هیات مدیره کانون عالی شورا‌های اسلامی کار کشور) بیانیه کانون هماهنگی شورا‌های اسلامی کار استان تهران را قرائت کرد. متن این بیانیه به شرح زیر است:
اول ماه می‌روز جهانی کارگر مبارک باد
کارگران شریف و زحمتکش هوشیار باشید، سرمایه‌داران برای رسیدن به اهداف غیرکارگری خود بیکار ننشسته آن‌ها قصد حذف حداقل دستمزد و جایگزین کردن دستمزد توافقی کمتر از قانون کار آن هم به عنوان یک قانون دائمی را دارند؛ جار و جنجال می‌کنند که ما به دنبال رفاه کارگران هستیم! می‌گویند اگر دستمزد‌ها پایین باشد کالا و خدمات با افزایش قیمت مواجه نمی‌شود در نتیجه تورم و گرانی نخواهیم داشت، یعنی در طول این ۴۰ سال و اندی ما کارگران تورم و گرانی را آوردیم. حتما ما کارگران باعث شدیم پراید وسیله نقلیه کم درآمد‌ها بشود ۲۱۰ میلیون تومان! تهیه مسکن تبدیل شود به یک آرزو و رویا، هزینه‌های بهداشت و درمان به نفع مافیای درمان بی‌کیفیت و گران شود و خیلی از اینها. این نظریه سرمایه‌داران و تئوریسین‌های مزد توافقی را حتما باید در موزه گینس ثبت کنند.
خوب این هم شگردی است تا کف و سقف دستمزد کمتر از قانون به خواست کارفرمای دولتی و خصوصی تعیین شود و در این رابطه تعدادی از نمایندگان به اصطلاح انقلابی مجلس شورای اسلامی قصد دارند تا با الحاق یک تبصره به ماده ۴۱ قانون کار، مزد توافقی را به بهانه شرایط اضطراری کارگر که ترجیح می‌دهد بیکار نباشد به تصویب برسانند تا کارگر نگونبخت جرأت شکایت و پیگیری حقوقی نداشته باشد، غافل از آنکه کارگر توافقی نکرده است. این یعنی دیدگاه شیطانی و چرچیل گونه آوردگاه سرمایه‌داری علیه کارگران که کارگر را در دست و پا بسته می‌خواهند که به توافقی قانون تن دهد که امضایش پای توافق نیست.
در واقع نمایندگان مجلس با الحاق یک تبصره به ماده ۴۱ قانون کار اداره کرده‌اند واژه‌های قصد، رضای و اهلیت طرفین قرارداد را (کارگر و کارفرما) که از شرایط صحت قرارداد می‌باشد یکجا و یکسویه به کارفرما واگذار کنند. این یعنی اینکه کارگران فاقد بلوغ عقلی و ارادی بوده که خود نباید تصمیم بگیرند که برخلاف قرآن و سیره عملی پیامبر (ص) و علی (ع) و بر خلاف قانون اساسی و مقاوله نامه‌های بین‌المللی مانند ۹۵.۱۰۰ در خصوص مزد و ۸۷.۹۸ در خصوص قدرت چانه‌زنی در مذاکرات و آزادی تشکلات می‌باشد. اینکه توافق اجباری مغایر قانون اساسی و شرع مقدس اسلام را تصویب کرده‌اند. در حالی که ذات و ماهیت توافق موقتی و بسته به شرایط زمانی و مکانی و نوع معامله متغیر است.
دوستان کارگر؛ آوردگاه سرمایه‌داری و تئوری پردازان مزد توافقی کمتر از قانون، اتاق بازرگانی ایران کارگران را از معیشت، آزادی و حاکمیت اراده در عقد قرارداد کار، بهداشت و درمان، حفاظت و ایمنی، امنیت شغلی، مالی و اجتماعی، رفاه و امید محروم کرده‌اند و حالا این کارگران محروم شده از چتر حمایتی قانون اساسی و قانون کار را تحت عنوان کارگران غیررسمی دستاویز قرار داده‌اند تا هم گناه محرومیت آن‌ها به حسابشان نوشته نشود هم با اختلاف و تفرقه فرصت پیدا کنند طرح مزد توافقی کمتر از قانون کار را و هم مزد منطقه‌ای را از طریق مجلس شورای اسلامی تصویب کنند. این همان نیت شوم و پلیدیشان است.
سرمایه‌داران با صدور دادنامه ۱۷۹ هیات عمومی دیوان عدالت اداری از ۷۵ تا هم‌اکنون کارگرا از دستیابی به حقوق مسلم شرعی، قانونی و انسانی‌شان محروم کرده و می‌کنند؛ لذا کارگر رسمی و غیررسمی نداریم بلکه کارگاه‌های رسمی و قانونمند و کارگاه‌های غیررسمی و قانون‌گریز و متخلف داریم. سرمایه‌داران با این روش‌های غیرانسانی و ضدکارگری، کارگران را از نظر روانی وارد یک جنگ فرسایشی کردند و حالا در این عصر و زمان قصد دارند با ایده قرارداد کار و دستمزد توافقی تیر خلاص را شلیک نمایند.
بدانید دستمزد توافقی کمتر از قانون کار عین ظلم، بی‌دینی و کفر است و سکوت دیگر جایز نمی‌باشد. اما چه کنیم، چه بخواهیم و چگونه بخواهیم؟
با هوشیاری، آگاهی، روشنگری، اتحاد و انسجام که هفته و روز کارگر نقطه آغاز آن خواهد بود، مطالبه کنیم و بگوییم؛
۱. ما کارگران خواستار ابطال امثال دادنامه ۱۷۹ هیات عمومی دیوان عدالت اداری و به رسمیت شناختن اصل حاکمیت اراده در عقد قرارداد کار برای کارگران و دائمی شدن قرارداد‌های کار در کار‌هایی که طبیعت آن‌ها جنبه مستمر دارد، می‌باشیم.
۲. خواستار حق برخورداری از اعتراضات صنفی مانند راهپیمایی و اعتصابات وفق اصل ۲۷ قانون اساسی هستیم.
۳. خواستار پیوستن ایران به مقاوله‌نامه‌های بنیادین کار ۸۷ و ۹۸ و توصیه‌نامه ۲۰۴ سازمان جهانی کار هستیم.
اگر امروز در برابر مزد توافقی سکوت کنیم سرمایه‌داری ده قدم پیش می‌گذارد
سپس علی خدایی (عضو کارگری شورای عالی کار) در ادامه مراسم گفت: سه و نیم میلیون نفر از نیروی کار این کشور فاقد بیمه بوده و تعداد زیادی کارگر زیرزمینی داریم. امروز عده‌ای به اسم کارفرما به دنبال تصویب مزد توافقی در کارگاه‌های زیر ۱۰ نفر و روستا‌ها هستند.
وی ادامه داد: ما باید امروز از کارگر غیررسمی سخن بگوییم. مجلس اگر انقلابی است باید به فکر مستضعفین باشد. اگر امروز دربرابر طرح مزد توافقی سکوت کنیم، در همه جا این نوع مزد تسری پیدا می‌کند، زیرا سرمایه‌داری سیری‌ناپذیر است و اگر امروز سکوت کنیم، سرمایه‌داری سیری ناپذیر فردا ده قدم پیش می‌گذارد و پیروزی با سرمایه‌داری خواهد بود.
کارگران ایران کار می‌کنند که رفاه جامعه سرمایه‌داری را تامین کنند
این مراسم با قرائت قطعنامه روز جهانی کارگر (۱۱ اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۱) ادامه یافت. متن این قطعنامه به شرح زیر است:
وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ
چرخ عظیم جوامع به دست توانای کارگران می‌چرخد. امام خمینی (ره)
اول ماه مه به‌عنوان روز جهانی کارگر، نماد مبارزه کارگران جهان علیه نظام سرمایه داری است که خود را در قالب کشورها، نهادها، شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی با محور اشتراک منافع، نشان می‌دهد. مهم نیست که این نماد چه اسمی داشته باشد و خود را چگونه نمایش دهد؛ مهم ذات سرمایه است که سعی می‌کند با کمترین هزینه، خوی و خصلت استعماری و استثماری خود را به کارگران تحمیل کند و حاصل دسترنج‌شان را به یغما ببرد. تفکر لیبرالی باعث شده که فقر، گرسنگی و محرومیت از حداقل‌های زندگی از جمله شغل، مسکن، خوراک، آموزش، بهداشت و درمان را دامنگیر کارگران و خانواده‌های آنان در دنیا کند.
کمبود‌ها و عدم تطابق کار و دستمزد و مشکلات مختلف کارگران موجب شده است که هر سال بزرگداشت هفته کارگر بیش از پیش مورد توجه قرار بگیرد. فلسفه نام‌گذاری این روز نیز براساس پاسخ به همین مشکلات بوده است. کارگران ایالت شیکاگوی آمریکا نیز در سال ۱۸۸۶ میلادی برای همین امر مطالبه‌گری و درخواست کاهش زمان کار از ۱۴ ساعت به ۸ ساعت، به خیابان‌ها آمدند. در حقیقت روز کارگر روز یادآوری روحیه استثماری نظام سرمایه‌داری و ایثار و تلاش کارگران در راه احقاق حقوق آن‌ها و تنها محدود به خونی که نیرو‌های نظامی آمریکا از کارگران شیکاگو کف خیابان ریختند، نیست.
در کشور ایران نیز پس از انقلاب سال ۱۳۵۷، اتفاقات خوبی در اثر مبارزات کارگران رخ داد که تصویب قانون کار، تصویب طرح بن کارگری و همچنین تصویب ضرورت ایجاد تشکل‌های کارگری و سهیم شدن کارگران در ثروت کارخانجات از جمله این موارد است. در این حوزه قوانین خوبی تصویب شد، اما ساختار اقتصادی ایران براساس متد‌های علمی جهانی استانداردسازی نشده است، و این عدم بی‌سامانی اقتصادی، فقر بیشتر را به جامعه کارگری تحمیل کرده است. کارگران در ایران علاوه بر فقر نسبی، در سال‌های اخیر فقر مطلق را نیز تجربه کردند. علیرغم اینکه قانون کار به‌صورت مبسوط به دستمزد پرداخته، اما به‌دلیل نگاه اقتصادی ناموزونی که بر کشور حاکم است، هیچگاه مزد واقعی افزایش نیافته است. حتی در مقابل چشمان کارگران و نمایندگان کارگری، سبد حداقل معیشت را تغییر داده‌اند و در سال ۱۴۰۱ برخلاف سبد ۱۱میلیون تومانی منطقی، سبد ۸ میلیون ۹۵۰هزارتومانی را مطرح کردند. نکته این است که از همین سبد تنها ۷۵درصد آن را به‌همراه بن و مزایا نیز تصویب کردند.
در چنین شرایطی که ایران جزو کشور‌های در حال توسعه و جهان سوم است، عموماً از شاخص‌های توسعه عقب افتاده است و بیشتر در خدمت دنیای سرمایه‌داری قرار گرفته است و هزینه رفاه آن‌ها را پرداخت می‌کند؛ به عبارت دیگر کارگران ایران کار می‌کنند که رفاه جامعه سرمایه‌داری را تامین کنند. حاصل کار کارگر ایرانی به خود او برنمی‌گردد چرا که ما شاهدیم امروز کارگران بیشتر کار می‌کنند، ولی هر سال فقیرتر می‌شوند.
توزیع ناعادلانه درآمد به دلیل تورم سبب می‌شود که کارگران روز به روز فقیرتر شوند و ترمیم دستمزد‌ها هیچ فایده‌ای برای آن‌ها نداشته باشد. در این میان تحریم‌های اقتصادی شدید و ناجوانمردانه دولت آمریکا علیه مردم ایران به این بی‌عدالتی دامن زده و کارگران ایران را از دسترسی به حداقل‌های زندگی محروم کرده است؛ لذا ما امروز اعلام می‌کنیم:
۱. مناسبات دولت‌ها در عرصه بین‌الملل نباید منجر به محدودیت‌هایی شود که خسارت و زیان آن دامن آحاد جامعه خصوصاً کارگران را بگیرد و آن‌ها را از دسترسی به حداقل‌های زندگی محروم کند. بر این اساس ما قویاً رفتار دولت آمریکا را محکوم کرده و از سازمان‌های بین‌المللی می‌خواهیم هرچه سریعتر نسبت به پایان دادن به این رفتار ظالمانه و ضد بشری دولت آمریکا اقدام کنند.
۲. شرایط اجتماعی و اقتصادی کارگران به حد کفایت شکننده شده است؛ بنابراین انتظار جامعه کارگری این است که بیش از این به جامعه فشار وارد نکرده و آن‌ها را تحریک نکنند. ما جداً اعلام می‌کنیم عواقب چنین رفتار‌هایی متوجه کسانی خواهند بود که به تحریک این جامعه دست می‌زنند.
۳. تورم افسارگسیخته، ناشی از پیامد‌های تحریم و سوء مدیریت داخلی است که سبب می‌شود، علی رغم رشد دستمزد‌ها هر روز کارگر فقیرتر شود. ما جداً از دولت می‌خواهیم که با تصمیمات خود به تورم دامن نزند و در جهت کنترل آن، همه توان خود و بدنه کارشناسی و علمی جامعه را بکار گیرد.
۴. امنیت شغلی کارگران با توجه به نرخ بیکاری و وجود بیماری کرونا، به شدت کاهش پیدا کرده و نظارت بر رفتار بنگاه‌ها از ناحیه مسئولان وزارت کار به حداقل خود رسیده است. ما از مسئولان وزارت کار خصوصاً حوزه بازرسی کار انتظار داریم نسبت به تشدید نظارت‌های خود در رابطه با اجرای کامل و جامع قانون کار در واحد‌های تولیدی، شدت بخشد.
۵. سهم دستمزد در هزینه تمام شده کالا‌ها حسب اظهارات مقامات رسمی، زیر ۱۰ درصد می‌باشد و این دیدگاه و تفکر کارفرمایان پیرامون تعدیل نیروی کار، پروژه‌ای نخ نما شده است که سالهاست تکرار می‌کنند. کارفرمایان باید توجه داشته باشند که افزایش دستمزد کارگر نه تنها سبب تعدیل نیروی کار نخواهد شد، بلکه سبب افزایش توان مالی جامعه کارگری و به دنبال آن سبب افزایش تقاضا و بالطبع رونق تولید خواهد شد.
۶. سازمان تامین اجتماعی یگانه نهاد حوزه حمایت‌های اجتماعی در بخش بازنشستگی و درمان است. هرگونه کم توجهی به این نهاد آثار امنیتی و اجتماعی با خود به همراه می‌آورد؛ لذا ما از مجلس و دولت می‌خواهیم نسبت به ایجاد ردیف جداگانه‌ای در بودجه عمومی سالانه کشور، ضمن پرداخت بدهی جاری دولت به این سازمان، نسبت به اعمال کمک‌های تاثیر گذار، جلوی فروپاشی مالی احتمالی این سازمان را بگیرند و در این رابطه از توجه به زندگی با عزت مستمری بگیران این سازمان غافل نشوند.
۷. کارگران ساختمانی بخش قابل توجهی از نیروی کار ایران هستند که وظیفه تامین مسکن جامعه را به عهده دارند و ما معتقدیم با توجه به مخاطرات این شغل که بیشترین آسیب‌های ناشی از کار را با خود به همراه دارد، هیچ بهانه‌ای برای بیمه نکردن آنان قابل قبول نیست و سازمان تامین اجتماعی موظف است نسبت به بیمه کردن همه متقاضیان واجد شرایط اقدام کند.
۸. انسجام و وحدت کارگران و تشکل‌های آنان ضامن ادامه مبارزات برای دستیابی به حقوق نیروی کار است؛ به همین جهت ما جداً انتظار داریم که تشکل‌های کارگری در حوزه شاغلین و بازنشستگان همسو و همگام با یکدیگر با حفظ انسجام و یکپارچگی در جهت استیفای حقوق نیروی کار گام بردارند.
۹. متناسب‌سازی حقوق مستمری بگیران تامین اجتماعی حاصل مشارکت همه تشکل‌های موثر در این حوزه است. در این رابطه جای دارد از تلاش‌هایی که در روند فعالیت سازمان و وصول مطالبات از دولت مؤثر بوده است، تشکر و قدردانی نماییم.
۱۰. جامعه کارگری بازنشسته، طلایه داران انقلاب اسلامی ایران هستند؛ لذا مطالبات آن‌ها که افزایش حقوق متناسب با نرخ تورم، اعمال ۲۵ درصد معوقه متناسب‌سازی و صدور احکام مستمری می‌باشد، می‌بایست در اولویت قرار گیرد.
۱۱. سازمان تامین اجتماعی از قانون الزام به درمان رایگان بسیار فاصله گرفته و موجبات نارضایتی جامعه بیمه شده را فراهم آورده است. ما به طور جد از مدیریت سازمان می‌خواهیم که این قانون که یکی از قوانین مهم برای جامعه کارگری است را به طور کامل اجرا کند تا بیمه شده نیازمند استفاده از ابزاری مثل بیمه تکمیلی درمان نباشد.
۱۲. فساد، با نابرابری و فقر نهادینه شده است که سبب سلب اعتماد عمومی و طبیعتاً کاهش مشارکت مردم می‌شود. از آنجا که انقلاب اسلامی بر پایه قسط و عدل شکل گرفته است ما نمی‌توانیم بپذیریم که این اصول ارزشی اسلامی زیر پا گذاشته شود. به همین دلیل ما خواستار بازگشت به ارزش‌های انقلاب از سوی همه مسئولان و مدیران کشور می‌باشیم.
۱۳. حفظ انقلاب و تداوم آن از واجبات است. ما ضمن بیعت مجدد با شهدا و امام شهدا و رهبر کبیر و فرزانه انقلاب، بار دیگر پیمان می‌بندیم که از راه رفته باز نخواهیم گشت و همه توان خود را در جهت تثبیت ارزش‌های انقلاب به کار خواهیم بست.
۱۴. حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی شوکی بزرگ‌تر از افزایش نرخ بنزین در سال ۱۳۹۸ را به دنبال خواهد داشت. دولت و مجلس به جای حذف این نرخ به فکر نظارت بر چگونگی مصرف آن از طریق واردات کالا‌های اساسی به وسیله بازرگانی خارجی دولتی و توزیع همه اقلام آن به گروه‌های برخوردار جامعه باشند.
۱۵. ضعف نیروی انسانی در حوزه بازرسی کار که یک بازوی قدرتمند برای تضمین اجرای قانون است، ناکارآمدی این قانون را در عمل نشان می‌دهد. ما از آقای دکتر عبدالملکی جداً تقاضا می‌کنیم نسبت به نیازسنجی این حوزه و جبران کاستی‌های حوزه بازرسی کار اقدام نماید.
در پایان ما امید داریم این قطعنامه پایانی، فصل‌الخطابی برای مسئولین باشد که آرامش را به جامعه کارگری بازگردانند. در غیر این صورت ما ناچار خواهیم بود برای احقاق حقوق حقه خود در هر زمانی که ضرورت ایجاب کند، این جامعه را به میدان دعوت کنیم.
روز کارگر هم برای بیان اعتراضات و نظرات کارگران است و هم قدردانی از آن‌ها
علیرضا محجوب (دبیرکل خانه کارگر) سخنران دیگر این مراسم بود. او ضمن تبریک روز جهانی کارگر گفت: حضور شما در اینجا و این تجمع برای روز کارگر و گرامیداشت این روز است. روز جهانی کارگر هم برای بیان اعتراضات و نظرات کارگران است و هم قدردانی از کارگران.
وی ادامه داد: اولین نکته‌ای که باید بگویم این است که بحث افزایش دستمزد بازنشستگان همین الان در هیات دولت در حال بحث است و ما امیدواریم همانگونه که شما می‌خواهید، مصوب شود. تعیین تکلیف حقوق بازنشستگان حداقل کاری است که در روز کارگر می‌توان برای آن‌ها انجام داد.
دبیرکل خانه کارگر در ادامه به سه مسئله‌ی اصلی کارگران اشاره کرد.
به گفته‌ی وی؛ اولین چیزی که باید در روز کارگر به آن اشاره کنیم رعایت قانون ۸ ساعت کار در روز است. تجمعاتی که روز اول ماه می‌در آمریکا برگزار شد، برای دستیابی به این حق بود، اگرچه ۴۰ سال بعد مقاوله‌نامه‌ای در این خصوص به تصویب رسید.
وی گفت: در ایران و در خیلی کشور‌های دیگر هنوز این حداقلی‌ترین حقوق کارگران رعایت نمی‌شود و بسیاری از دلالان نیروی کار ۸ ساعت کار را هنوز رعایت نمی‌کنند.
محجوب در ادامه به بحث کارگران غیررسمی اشاره کرد و گفت: امروز بیش از ۴ میلیون نفر تحت پوشش بیمه نیستند. در روز کارگر باید از امنیت همه‌جانبه‌ی کارگران صحبت کرد. امنیت در همه اشکال آن مهمترین خواسته کارگران است.
وی در ادامه گفت: موضوع سوم و مطالبه‌ی بعدیِ ما حق ایجاد تشکل است. این مطالبه‌ای است که البته سال‌ها مطرح شده است.
دبیرکل خانه کارگر تاکید کرد: البته معنای تشکل جمع شدن در خانه کارگر و اینکه چند کارخانه شورا‌های اسلامی داشته باشند، نیست بلکه منظور این است که در هر واحدی هر کجا کارگر است، تشکل ایجاد شود. ما الان شکل نمادین تشکل را داریم، اما ما به دنبال شکل گسترده و پیوسته تشکل هستیم.
محجوب در پایان گفت: دستگاه‌هایی که باید روز کارگر را گرامی می‌داشتند، اما این روز را فراموش کردند. روز کارگر در همه کشور و ازسوی همه نهادها باید گرامی داشته باشد.
اصلاحیه ماده ۵ قانون بیمه کارگران ساختمانی هنوز بلاتکلیف است
در ادامه این مراسم، اکبر شوکت (رئیس هیات مدیره کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی کشور) ضمن تبریک روز جهانی کارگر گفت: من در روز کارگر به کارگران ساختمانی و مشکلات آن‌ها اشاره می‌کنم. بحث اصلاحیه ماده ۵ قانون بیمه کارگران ساختمانی سه سال است که در مجلس مطرح است و ما با مافیای کشور برای تصویب این طرح جنگ تن به تن داریم.
وی گفت: بار‌ها روبه روی مجلس رفته‌ایم. دو بار این طرح به صحن علنی مجلس رفته، ولی نمی‌دانیم چرا به بهانه‌های واهی با این طرح مخالفت می‌شود. کسی نیست بگوید این بیمه برای حدود ۶ میلیون جمعیت است و آن‌ها سالهاست از این حق خود محروم شده‌اند. کارگران ساختمانی نه صدقه می‌خواهند و نه از دولت چیزی طلب می‌کنند. درواقع کارفرمای آن‌ها ثرتمندترین افراد این جامعه هستند. چرا کارگری باید سال‌ها سابقه داشته باشد، اما یک روز بیمه نداشته باشد؟! تامین اجتماعی هم به هر بهانه بیمه کارگران ساختمانی را حذف می‌کند.
رئیس هیات مدیره کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی کشور گفت: کارگران ساختمانی جز اولین کسانی هستند که بیمه به تامین اجتماعی پرداخت کرده‌اند پس این حق مسلم و قانونی برای کسانی‌ست که موسس تامین اجتماعی هستند تا از بیمه برخوردار باشند.
وی افزود: این کارگران ۸۰ سال از حق خود منع شده‌اند. هر کس در برابر حق این کارگران بایستد به صراحت به او می‌گوییم که ظالم است.
شوکت در پایان گفت: ساختمان مجلس را کارگران ساختمانی ساختند، روا نیست مجلسی‌ها زیر سقفی که کارگر ساختمانی برایش ساخته، بنشینند و بر ضد او تصمیم بگیرند.
