در خانوارهای روستایی، در بین هزینههای خوراکی، بیشترین سهم مربوط به هزینه آرد، رشته، غلات، نان و فرآوردههای آن با 25.0 درصد است . از سوی دیگر گزارش های پژوهشی نشان می دهد که در سال ۱۳۹۹ حالیکه حدود ۳۰ درصد جامعه شهری زیر خط فقر مطلق بودند این شاخص برای جامعه روستایی بیش از ۴۰ درصد بوده است. همچنین مطالعات بین المللی در تشریح اثرات اقتصادی اجتماعی کرونا بیان می کند که این اثرات در جامعه روستایی شدیدتر و عمیق تر است . این یعنی اثر گران شدن ارد و ماکارونی بر جامعه روستایی که ( هم اکنون هم فقیرتر و هم بیشتر متاثر از اثرات کروناست) عمیق تر و شدیدتر است.
مستند به گزارش مرکز آمار، وزن مصرف نان و غلات در دهک اول و دوم درآمدی (دهک های فقیر) ۳۰ درصد است که به طور معناداری بیش از دهک های دهم و نهم (دهک های ثروتمند) که حدود ۲۲ درصد است، می باشد. از سوی دیگر قدرت خرید دهک ثروتمند (دهم) نسبت به دهک اول ( فقیر) ۱۵ برابر است. این یعنی گران شدن ارد و ماکارونی اثر عمیق تر و شدیدتر بر دهک های فقیر درآمدی خواهد داشت.
نتیجه اینکه: تاثیرات اقتصادی اجتماعی افزایش قیمت آرد و ماکارونی (باهر منطق صورت گرفته باشد) بر دهک های فقیر و جامعه روستایی (که در سالیان اخیر هم فقیرتر شده و هم تاب اوری اجتماعی اقتصادی آنها کم تر شده است) شدیدتر و عمیق تر خواهد بود.