حرف نزنید سنگین‌ترید؛ اعصاب مردم هم راحت‌تر است
یک تولید کننده میکروفن و سیستم‌های صوتی می‌گفت که همیشه بازار او پر رونق است، چون وسیله کار تولید نمی‌کند، وسیله حرف زدن می‌سازد! روز ۲۴ فروردین ۱۴۰۱ بود که معاون وزیر صنعت، معدن، تجارت و رئیس سازمان حمایت از مصرف کنندگان و تولید کنندگان، خیلی محکم و قاطع گفت: "هرگونه افزایش قیمت کالا همین امشب اصلاح شود. به استناد قانون، دولت با هرگونه افزایش قیمت برخورد قانونی خواهد کرد. نباید بر هم زننده نظم عمومی توزیع کالا باشیم و اگر تولیدکنندگان به قیمت قبل از سال برنگردند با آن‌ها برخورد خواهد شد. "
هر چند در همان زمان هم مشخص بود که چنین دستوری، فقط در حد حرف و حداکثر تیتر می‌ماند، ولی کسی حتی حدس هم نمی‌زد که تنها ۱۸ روز بعد "عباس تابش"، همین مسؤولی که دستور داده بود قیمت‌ها یک شبه به سال قبل برگردد، مصوبه سه برابر شدن قیمت ماکارونی را شخصا امضا و ابلاغ کند! ولی این اتفاق افتاد؛ تصویر زیر را ببینید:
در این باره چند نکته به ذهن متبادر می‌شود:
۱ - این که هنوز عده‌ای در دولت فکر می‌کنند که اقتصاد کارمند آنهاست و با دستور و بخشنامه، سر به راه می‌شود، واقعاً از عجایب روزگار است. از جناب معاون وزیر می‌پرسیم که نتیجه دستورشان درباره بازگشت شبانه قیمت‌ها به سال گذشته چه شد؟ پاسخ "دقیقاً هیچ" است.
۲ - آقای معاون وزیر صمت گفته بود: اگر تولیدکنندگان به قیمت قبل از سال برنگردند با آن‌ها برخورد خواهد شد. حال که کسی به دستور جناب‌شان وقعی ننهاد و قیمت‌ها برنگشت، سازمان تحت مدیریت ایشان دقیقاً با چه کسانی برخورد کرده و نتیجه چه بوده است؟
۳ - دنیا گرد‌تر و کوچک‌تر از آنی است که فکرش را بکنید. حتی به ماه هم نکشید که همان مقام دستور دهنده به بازگشت قیمت‌ها به سال قبل، خودش نزدیک به ۳ برابر شدن یکی از پرمصرف‌ترین اقلام خانوار‌های ایرانی را ابلاغ کرد.
۴ - شعاردرمانی، سال‌هاست که نه تنها کاربرد ندارد، بلکه باعث کهیر زدن روان مردم هم می‌شود. واقعاً با شعار بازگردان قیمت‌ها به سال قبل، چه چیزی عاید دولت و ملت شد؟ چرا برخی مسوولان همچنان بر آنند که حرف زدن، فقط ارتعاش تار‌های صوتی است و کنتور ندارد؟! چرا بسیاری از مسوولان اینقدر میکروفن و انعکاس صدای خود از بلندگو‌ها را دوست دارند؟ یک تولید کننده میکروفن و سیستم‌های صوتی می‌گفت که همیشه بازار او پر رونق است، چون وسیله کار تولید نمی‌کند، وسیله حرف زدن می‌سازد! راست می‌گفت.
۵ - با تناقضاتی که بین حرف و عمل مسوولان وجود دارد، آیا مردم می‌توانند به دولتمردان خود اعتماد کنند؟ مسوول از بین رفتن سرمایه اعتماد اجتماعی در ایران، نه آمریکای جنایتکار است، نه اسرائیل غاصب و نه انگلیس مکار و نه آل سعود بدکار... مدیران مملکت خودمان هستند که اینک برای سنجیدن فاصله حرف تا عمل شان، به مقیاس "سال نوری" نیاز است.
۶ - یک توصیه به اغلب آقایان و خانم‌های مسؤول: حرف نزنید سنگین‌ترید؛ اعصاب مردم هم راحت‌تر است.
