نگاهی دیگر به لغو امتیاز روزنامه «تهران امروز»
مرگِ روزنامه منتقد یا «چراغ زرد» برای آقای شهردار؟
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب، امید ایران مهر: آخرین ساعات شنبه شب گذشته بود که که خبر تعطیلی نزدیک ترین روزنامه غیردولتی به شهردار تهران دهان به دهان چرخید و به تیتر اول اکثر سایت‌های خبری تبدیل شد. خبری که بسیاری را متعجب کرد و عده‌یی را نیز به صرافت گرفتن تأیید خبر انداخت. تلاشی که ساعاتی بعد به نتیجه رسید آنگاه که خبرگزاری‌های رسمی خبر دادند روزنامه «تهران امروز» از سوی هیأت نظارت بر مطبوعات لغو امتیاز شده است.
«تهران امروز» در کنار «همشهری» از معدود روزنامه هایی بود که در کنار موضوعات مورد علاقه تمامی مطبوعات به دغدغه های دیگری نیز می پرداخت. دغدغه هایی از جنس زندگی طبقه شهری ساکن پایتخت که فارغ از کنشهای سیاسی به سبک زندگی شهری و روزمرگی روزانه شان در کلان شهر تهران دلخوشند. این روزنامه اجتماعی نیز اما خاستگاهی سیاسی داشت که مدیرمسئولش مدیر یک خبرگزاری اصول‌گرای متعلق به سازمان تبلیغات اسلامی بود و از همان ابتدای انتشار، شهره بود به همراهی با شهردار خبرساز پایتخت که این روزها یک پای تمامی مباحث مربوط به انتخابات آینده ریاست جمهوری است.
محمدباقر قالیباف که این روزها عنوان سیزدهمین شهردار کلانشهر تهران را یدک می کشد از همان ابتدای قبول مسئولیت با راه اندازی چندین نشریه و یک خبرگزاری و یک شبکه رادیویی نشان داد نگاه ویژه‌یی به کارکرد رسانه دارد و شاید به همین اعتبار بود که در کنار روزنامه پرتیراژ همشهری که ارگان شهرداری محسوب می شود، برای حضوری غیررسمی‌تر در عرصه رسانه به حمایت از انتشار روزنامه «تهران امروز» پرداخت. عمر «تهران امروز» اما بر خلاف «انتظارها» زود به سر آمد. «غیرمنتظره» شاید چون اساسا توقیف روزنامه های اصول گرا برخلاف همنوعان اصلاح طلب‌شان چندان بر مدار «رویه‌ی معمول» نیست و این‌چنین است که همگان انگشت به دهان متعجبند که؛ پس چرا تهران امروز به این سرنوشت تراژیک دچار شد؟ طرفه آن که این روزنامه در ماه های پایانی چندان محبوب و تأثیرگذار هم نبود و بدین قرار نمی توان در تحلیل دلایل توقفش به استدلال «رسانه‌ی تأثیرگذار تعطیل می شود» استناد کرد.
هیأت نظارت خلأهایی حقوقی را به عنوان استنادات اقدام خود اعلام کرده است که با توجه به گذشت بیش از یک سال از آغاز انتشار تهران امروز نمی توان این دلایل را پذیرفت و بنابراین توقیف به چنین بهانه‌یی در این موقعیت زمانی پرسش برانگیز است.
شاید از ضعف همین استدلال بود که در روزهای اخیر بسیاری دلیل این «لغو امتیاز» را نه ناشی از ایرادات حقوقی، که انتشار ویژه نامه‌یی به مناسبت سوم تیرماه ؛ سالروز پیروزی محمود احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری دانستند و انتقادات تند و بعضا گزنده‌ی این ویژه نامه به عملکرد سه ساله‌ی دولت نهم و اشاره به برخی سوء عملکردهای مالی اطرافیان احمدی نژاد در دوران شهرداری رییس دولت نهم را زمینه ساز این برخورد ارزیابی کردند.
با نگاهی به سابقه‌ی مطبوعات اصول گرا در انتشار مطالبی به مراتب چالش برانگیزتر از این طی ماه‌های گذشته، که معمولا با اغماض با آن ها برخورد می‌شد، به نظر می رسد توقیف تهران امروز گذشته از چنین دلایلی حاوی نکات تازه و منحصربفردی باشد که بیش از آن که محدودیت های مطبوعاتی را نمایش دهد، نمایانگر رقابت‌های درونی اصول‌گرایان است.
فصل مشترک تمامی تحلیل هایی که طی روزهای گذشته درباره ی این اتفاق منتشر شد، بر محور هویت «روزنامه تهران امروز» به عنوان هویتی مطبوعاتی و تحلیل دلایل توقیف آن به عنوان یک مطبوعه بود، در حالی که در چنین رویکردی یک موضوع مهم مغفول می ماند و آن خاستگاه سیاسی این چنین اقداماتی است.
با نگاهی دقیق‌تر به نظر می رسد برخورد اخیر با روزنامه «تهران امروز» نه برخورد با مطبوعه‌یی منتقد است و نه تعطیلی رسانه یی تأثیرگذار، که همگان اذعان دارند تهران امروز علاوه بر آن که در ماه های اخیر بخش عمده یی از تأثیرگذاری خویش را از دست داده بود، اساسا به خاطر زمینه فرهنگی و اجتماعی اش آنچنان روزنامه منتقد و دست و پاگیری در برابر دولت محسوب نمی‌شد تا دولتیان را به صرافت تعطیلی‌اش بکشاند بلکه آنچنان که پیداست این تعطیلی نه به دلایل فوق بل تاوان «اقدامات دیگری» است که در حوزه هایی دیگر حادث شده است و به عبارتی «گنه کرد در بلخ آهنگری ...»
محمدباقر قالیباف چند هفته‌یی است که تحرکات و فعالیت های خود برای شرکت در انتخابات سال آینده را شدت بخشیده و به نظر می‌رسد به دنبال سفر اخیرش به مشهد، اولین گام‌ها را برای حضور در نبرد انتخاباتی سال آینده برداشته است. از دیگر سو بسیاری از تحلیلگران انتشار «همشهری چاپ عصر» که برای خوانندگان همشهری یادآور روزهای اوج این روزنامه در زمان حضور تیم مطبوعاتی محمد عطریانفر است، را گامی در جهت تقویت حضور شهردار تهران در عرصه رسانه می دانند.
کارشناسان رسانه معتقدند رسانه‌های نزدیک به شهردار تهران با نزدیک‌تر شدن به زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری دور دهم، هماهنگ با قالیباف انتقادات صریح تری را به دولت نهم وارد می آورند و آرام آرام خطوط قرمز خودساخته‌ی خویش را برای به چالش کشیدن محمود احمدی نژاد پشت سر می گذارند، که نمونه بارز آن را می توان در مصاحبه ی تفصیلی همشهری با مصطفی پورمحمدی وزیر سابق کشور جستجو کرد. گفت و گویی که هفته گذشته سروصدای بسیاری به پا کرد، چراکه بخش عمده‌یی از ناگفته های وزیر برکنار شده دولت نهم را منعکس می‌کرد. وزیر سابق در این گفت و گو از فضای حاکم بر دولت نهم انتقاد کرده و حقایقی از نوع برخورد رییس جمهور با وزرایش را بر زبان رانده بود که تا پیش از آن از زبان کسی شنیده نشده بود.
شاید چنین افشاگری هایی، در کنار انتقادات صریح قالیباف در ماه های اخیر نسبت به رواج «بی اخلاقی» و «دروغ» در عرصه سیاست و ناکجاآبادی که این فضا به ظهور آن دامن می زند بود، که باعث شد دولتیان در «اولین فرصت» ممکن به شیوه‌یی به شهردار بلندپرواز تهران «هشدار» دهند که در انتقاد از دولت «زیاده روی» نکند.
به این اعتبار به نظر می رسد توقیف «تهران امروز» نه توقیف یک نشریه به خاطر انتشار مطلبی خاص که «هشداری» برای محمدباقر قالیباف به واسطه‌ی اقداماتی است که برای رقابت با رییس دولت نهم سامان می دهد.
قالیباف همواره و از همان ابتدا رقیبی همیشگی و جدی برای احمدی نژاد بوده است. هیچکس اتفاقات منجر به شکست وی در انتخابات دور نهم و به دنبال آن مخالفت های حامیان دولت با شهردار شدن اش را فراموش نمی کند. او اگرچه «مغضوب حامیان دولت» اما اکنون «شهردار تهران» است و با بهره بردن از قدرت رسانه‌یی خود تلاش می کند به شیوه یی ظریف موقعیت اش را به عنوان «آلترناتیوی» برای دولت نهم تقویت کند.
تلاشی که مسلما دیر یا زود با واکنش های بیشتری در بدنه‌ی اصول گرایان حامی دولت مواجه و بی پاسخ نخواهد ماند. اینگونه است که بلای آمده بر سر «تهران امروز» را باید جدی گرفت و شاید بتوان آن را مقدمه یی بر اقدامات سلبی دولتیان در برابر «مدعی اصول‌گرای کسب عنوان ریاست جمهوری دهم» ارزیابی کرد. اقداماتی که مطمئنا با جدی تر شدن رقابت ها ابعاد تازه تر و گسترده‌تری نیز خواهد یافت.
تا اینجای کار که شهردار تهران با یک «چراغ زرد» از سوی دولتیان روبرو شده است، باید منتظر ماند و دید آیا او که شعار «تهران امروز» در اندیشه‌ی «ایران فردا» را برای روزنامه تعطیل شده اش برگزیده بود، خواهد توانست بی دغدغه‌ی مواجهه با برخوردهای دولتی، به رقابت های انتخاباتی سال آینده و ریاست جمهوری «ایران فردا» بیاندیشد؟ این سؤالی است که گذشت زمان پاسخگوی آن خواهد شد.
آفتاب، امید ایران مهر: آخرین ساعات شنبه شب گذشته بود که که خبر تعطیلی نزدیک ترین روزنامه غیردولتی به شهردار تهران دهان به دهان چرخید و به تیتر اول اکثر سایت‌های خبری تبدیل شد. خبری که بسیاری را متعجب کرد و عده‌یی را نیز به صرافت گرفتن تأیید خبر انداخت. تلاشی که ساعاتی بعد به نتیجه رسید آنگاه که خبرگزاری‌های رسمی خبر دادند روزنامه «تهران امروز» از سوی هیأت نظارت بر مطبوعات لغو امتیاز شده است.«تهران امروز» در کنار «همشهری» از معدود روزنامه هایی بود که در کنار موضوعات مورد علاقه تمامی مطبوعات به دغدغه های دیگری نیز می پرداخت. دغدغه هایی از جنس زندگی طبقه شهری ساکن پایتخت که فارغ از کنشهای سیاسی به سبک زندگی شهری و روزمرگی روزانه شان در کلان شهر تهران دلخوشند. این روزنامه اجتماعی نیز اما خاستگاهی سیاسی داشت که مدیرمسئولش مدیر یک خبرگزاری اصول‌گرای متعلق به سازمان تبلیغات اسلامی بود و از همان ابتدای انتشار، شهره بود به همراهی با شهردار خبرساز پایتخت که این روزها یک پای تمامی مباحث مربوط به انتخابات آینده ریاست جمهوری است.
محمدباقر قالیباف که این روزها عنوان سیزدهمین شهردار کلانشهر تهران را یدک می کشد از همان ابتدای قبول مسئولیت با راه اندازی چندین نشریه و یک خبرگزاری و یک شبکه رادیویی نشان داد نگاه ویژه‌یی به کارکرد رسانه دارد و شاید به همین اعتبار بود که در کنار روزنامه پرتیراژ همشهری که ارگان شهرداری محسوب می شود، برای حضوری غیررسمی‌تر در عرصه رسانه به حمایت از انتشار روزنامه «تهران امروز» پرداخت. عمر «تهران امروز» اما بر خلاف «انتظارها» زود به سر آمد. «غیرمنتظره» شاید چون اساسا توقیف روزنامه های اصول گرا برخلاف همنوعان اصلاح طلب‌شان چندان بر مدار «رویه‌ی معمول» نیست و این‌چنین است که همگان انگشت به دهان متعجبند که؛ پس چرا تهران امروز به این سرنوشت تراژیک دچار شد؟ طرفه آن که این روزنامه در ماه های پایانی چندان محبوب و تأثیرگذار هم نبود و بدین قرار نمی توان در تحلیل دلایل توقفش به استدلال «رسانه‌ی تأثیرگذار تعطیل می شود» استناد کرد.
هیأت نظارت خلأهایی حقوقی را به عنوان استنادات اقدام خود اعلام کرده است که با توجه به گذشت بیش از یک سال از آغاز انتشار تهران امروز نمی توان این دلایل را پذیرفت و بنابراین توقیف به چنین بهانه‌یی در این موقعیت زمانی پرسش برانگیز است.
شاید از ضعف همین استدلال بود که در روزهای اخیر بسیاری دلیل این «لغو امتیاز» را نه ناشی از ایرادات حقوقی، که انتشار ویژه نامه‌یی به مناسبت سوم تیرماه ؛ سالروز پیروزی محمود احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری دانستند و انتقادات تند و بعضا گزنده‌ی این ویژه نامه به عملکرد سه ساله‌ی دولت نهم و اشاره به برخی سوء عملکردهای مالی اطرافیان احمدی نژاد در دوران شهرداری رییس دولت نهم را زمینه ساز این برخورد ارزیابی کردند.
با نگاهی به سابقه‌ی مطبوعات اصول گرا در انتشار مطالبی به مراتب چالش برانگیزتر از این طی ماه‌های گذشته، که معمولا با اغماض با آن ها برخورد می‌شد، به نظر می رسد توقیف تهران امروز گذشته از چنین دلایلی حاوی نکات تازه و منحصربفردی باشد که بیش از آن که محدودیت های مطبوعاتی را نمایش دهد، نمایانگر رقابت‌های درونی اصول‌گرایان است.
فصل مشترک تمامی تحلیل هایی که طی روزهای گذشته درباره ی این اتفاق منتشر شد، بر محور هویت «روزنامه تهران امروز» به عنوان هویتی مطبوعاتی و تحلیل دلایل توقیف آن به عنوان یک مطبوعه بود، در حالی که در چنین رویکردی یک موضوع مهم مغفول می ماند و آن خاستگاه سیاسی این چنین اقداماتی است.
با نگاهی دقیق‌تر به نظر می رسد برخورد اخیر با روزنامه «تهران امروز» نه برخورد با مطبوعه‌یی منتقد است و نه تعطیلی رسانه یی تأثیرگذار، که همگان اذعان دارند تهران امروز علاوه بر آن که در ماه های اخیر بخش عمده یی از تأثیرگذاری خویش را از دست داده بود، اساسا به خاطر زمینه فرهنگی و اجتماعی اش آنچنان روزنامه منتقد و دست و پاگیری در برابر دولت محسوب نمی‌شد تا دولتیان را به صرافت تعطیلی‌اش بکشاند بلکه آنچنان که پیداست این تعطیلی نه به دلایل فوق بل تاوان «اقدامات دیگری» است که در حوزه هایی دیگر حادث شده است و به عبارتی «گنه کرد در بلخ آهنگری ...»
محمدباقر قالیباف چند هفته‌یی است که تحرکات و فعالیت های خود برای شرکت در انتخابات سال آینده را شدت بخشیده و به نظر می‌رسد به دنبال سفر اخیرش به مشهد، اولین گام‌ها را برای حضور در نبرد انتخاباتی سال آینده برداشته است. از دیگر سو بسیاری از تحلیلگران انتشار «همشهری چاپ عصر» که برای خوانندگان همشهری یادآور روزهای اوج این روزنامه در زمان حضور تیم مطبوعاتی محمد عطریانفر است، را گامی در جهت تقویت حضور شهردار تهران در عرصه رسانه می دانند.
کارشناسان رسانه معتقدند رسانه‌های نزدیک به شهردار تهران با نزدیک‌تر شدن به زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری دور دهم، هماهنگ با قالیباف انتقادات صریح تری را به دولت نهم وارد می آورند و آرام آرام خطوط قرمز خودساخته‌ی خویش را برای به چالش کشیدن محمود احمدی نژاد پشت سر می گذارند، که نمونه بارز آن را می توان در مصاحبه ی تفصیلی همشهری با مصطفی پورمحمدی وزیر سابق کشور جستجو کرد. گفت و گویی که هفته گذشته سروصدای بسیاری به پا کرد، چراکه بخش عمده‌یی از ناگفته های وزیر برکنار شده دولت نهم را منعکس می‌کرد. وزیر سابق در این گفت و گو از فضای حاکم بر دولت نهم انتقاد کرده و حقایقی از نوع برخورد رییس جمهور با وزرایش را بر زبان رانده بود که تا پیش از آن از زبان کسی شنیده نشده بود.
شاید چنین افشاگری هایی، در کنار انتقادات صریح قالیباف در ماه های اخیر نسبت به رواج «بی اخلاقی» و «دروغ» در عرصه سیاست و ناکجاآبادی که این فضا به ظهور آن دامن می زند بود، که باعث شد دولتیان در «اولین فرصت» ممکن به شیوه‌یی به شهردار بلندپرواز تهران «هشدار» دهند که در انتقاد از دولت «زیاده روی» نکند.
به این اعتبار به نظر می رسد توقیف «تهران امروز» نه توقیف یک نشریه به خاطر انتشار مطلبی خاص که «هشداری» برای محمدباقر قالیباف به واسطه‌ی اقداماتی است که برای رقابت با رییس دولت نهم سامان می دهد.
قالیباف همواره و از همان ابتدا رقیبی همیشگی و جدی برای احمدی نژاد بوده است. هیچکس اتفاقات منجر به شکست وی در انتخابات دور نهم و به دنبال آن مخالفت های حامیان دولت با شهردار شدن اش را فراموش نمی کند. او اگرچه «مغضوب حامیان دولت» اما اکنون «شهردار تهران» است و با بهره بردن از قدرت رسانه‌یی خود تلاش می کند به شیوه یی ظریف موقعیت اش را به عنوان «آلترناتیوی» برای دولت نهم تقویت کند.
تلاشی که مسلما دیر یا زود با واکنش های بیشتری در بدنه‌ی اصول گرایان حامی دولت مواجه و بی پاسخ نخواهد ماند. اینگونه است که بلای آمده بر سر «تهران امروز» را باید جدی گرفت و شاید بتوان آن را مقدمه یی بر اقدامات سلبی دولتیان در برابر «مدعی اصول‌گرای کسب عنوان ریاست جمهوری دهم» ارزیابی کرد. اقداماتی که مطمئنا با جدی تر شدن رقابت ها ابعاد تازه تر و گسترده‌تری نیز خواهد یافت.
تا اینجای کار که شهردار تهران با یک «چراغ زرد» از سوی دولتیان روبرو شده است، باید منتظر ماند و دید آیا او که شعار «تهران امروز» در اندیشه‌ی «ایران فردا» را برای روزنامه تعطیل شده اش برگزیده بود، خواهد توانست بی دغدغه‌ی مواجهه با برخوردهای دولتی، به رقابت های انتخاباتی سال آینده و ریاست جمهوری «ایران فردا» بیاندیشد؟ این سؤالی است که گذشت زمان پاسخگوی آن خواهد شد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید