دولت سیزدهم از زمان بهدست گرفتن زمام امور هر روز با وعده جدیدی که داده است سطح مطالبات مردمی را بالا و بالاتر برده و حتی برای بر آوردن این خواستها زمان هم تعیین کرده است.
از سوی دیگر هر کدام از وزیران به نوبه خود از بالا رفتن فروش نفت و گاز و افزایش درآمدهای ارزی حاصل از آن و بازگرداندن روز افزون ارز به سیستم پولی کشور سخن گفته یا از افزایش صادرات غیر نفتی خبر دادهاند. برای مثال وزیر نفت در یکی دو روز گذشته اظهار کرده: وصول ارزی صادرات گاز بیش از ۴ برابر سال ۹۹ رشد داشتهاست.
پرسش بجایی که مردم میتوانند مطرح کنند این است که اگر اوضاع در آمدی کشور از گذشته بهتر شده، پس چرا چنین گرانی لجامگسیختهای بر مردم تحمیل شده است؟
دلیل دیگری که دولت برای حل مشکلات نیاز به کمک دیگر دستگاهها دارد این است که اصولا کنترل مجراهای زمینی و دریایی و هوایی قاچاق، عملا از ید قدرت دولت خارج است. برای مثال بهفراوانی از قاچاق سوخت و دام و آرد و دارو و دیگر اقلام مورد نیاز مردم سخن گفته میگویند، اما شاید کمتر توجه میشود که این قاچاق در حوزههای استحفاظی نیروهای انتظامی و امنیتی کشور صورت میگیرد و این دو دستگاه هستند که باید با کنترل مرزها و محمولههایی که از طریق جادهها جابجا میشوند نظارت را شدید کنند. همچنین بعد از توقف کالاهای قاچاق و احاله متخلفان به دستگاه قضا این قوه قضائیه است که باید با اعمال مجازاتهای لازم با قاچاقچی برخورد کند.