تا پایان بهمن ۱۴۰۰ در مجموع بیش از دو میلیون و ۴۱۳ هزار واحد صنفی در کشور فعال است که تقریبا نصف آنها، یعنی بیش از یک میلیون و ۱۹۲ هزار واحد، در بخش توزیعی کار میکنند.
از نیمه باقیمانده، حدود ۴۵۴ هزار واحد، یعنی ۱۸.۸ درصد، در بخش تولید، ۳۹۱ هزار، یعنی ۱۶.۲ درصد در بخش خدمات فنی و ۳۷۵ هزار، یعنی ۱۵.۴ در بخش خدمات فعال هستند.
در میان استانها، تهران میزبان بیشترین واحد صنفی است که ۳۱۴ هزار و ۷۹۰ واحد را در خود جای داده است و کهگیلویه و بویر احمد با ۲۴ هزار و ۳۲۸ واحد صنفی، کمترین واحد را به خود اختصاص داده است.
همچنین تهران با داشتن بیش از ۶۶ هزار و کهگیلویه و بویر احمد با داشتن ۳۲۶۶ واحد صنفی تولیدی، بیشترین و کمترین صنف تولیدی را به خود اختصاص داده است.
گفتنی است که تا پایان بهمن سال قبل بیش از ۶۰ درصد واحدهای صنفی به کارتخوان، ۲۹.۲ درصد به ترازوی دیجیتال و ۲۳.۷ درصد واحدها به صندوق مکانیزه مجهز شدهاند.
طبق گفتههای عضو هیات رئیسه اتاق اصناف ایران، شیوه کسب و کار در ایران و کشورهای توسعه یافته متفاوت و در نتیجه وضعیت سرانه واحدهای صنفی نیز متفاوت است؛ به طوری که در ایران به ازای هر واحد صنفی ۲۷ تا ۲۸ نفر مراجعه میکنند، اما این رقم در کشورهای توسعه یافته ۱۷۰ تا ۱۸۰ و متوسط در دنیا ۱۰۰ نفر است. اما تعداد زیاد اصناف منجر به کاهش درآمد آنها میشود و به نفع خودشان هم نیست و علت آن مشکلاتی است که در حوزه سرمایهگذاری و ایجاد اشتغال در بخش صنعت و کشاورزی وجود دارد.