تاثیر نوعی داروی ضدصرع در بروز نارسایی مادرزادی
والپروئیک اسید- دارویی که معمولا برای درمان صرع و اختلال دو قطبی تجویز می شود- اگر در دوران بارداری مصرف شود، می‌تواند باعث نارسایی مادرزادی و اختلالات رشدی شود، اما دلیل آن از مدت ها قبل ناشناخته بوده است.
اکنون متخصصان فرانسوی با انجام مطالعه‌ای روی موشها و بافت انسانی دریافتند: این دارو برخی از سلول‌های جنینی را در حالت معلق نگه میدارد که بر اثر آن سلول‌ها نمی‌توانند به درستی رشد کنند یا تقسیم شوند.
داروی والپروئیک اسید سلول‌های بنیادی را وادار می‌سازد در این حالت باقی مانده که ممکن است رشد مغز را در رحم مختل کند و در نتیجه باعث اختلالات شناختی و رشدی شود.
نویسندگان این مطالعه در گزارش خود خاطر نشان کردند: تخمین زده می شود ۳۰ تا ۴۰ درصد از نوزادانی که در رحم مادر در معرض این دارو قرار می گیرند، دچار اختلالات شناختی یا اختلال طیف اوتیسم می شوند و این مطالعه آزمایشگاهی به چرایی این موضوع پرداخته است.
همچنین قرار گرفتن در معرض داروی اسید والپروئیک می‌تواند باعث نارسایی‌های مادرزادی فراتر از مشکلات مغزی از جمله ناهنجاری های قلبی و اسپینا بیفیدا شود؛ عارضه ای که بر اثر آن بخشی از ستون فقرات به درستی تشکیل نمی‌شود.
با این حال، نتایج این مطالعه جدید نشان می دهد که این نارسایی‌های فیزیکی مادرزادی اگرچه با اسید والپروئیک مرتبط است، نسبت به اختلالات شناختی با مکانیزم متفاوتی ایجاد می شود. هنگامیکه این دارو به عنوان درمانی برای صرع یا اختلال دو قطبی مصرف می شود، به روش های مختلفی بر بدن تاثیر می گذارد. به عنوان مثال، این دارو سطح برخی از پیام رسان‌های شیمیایی در مغز را تغییر و ژن‌هایی را که می‌توان در یک سلول در هر لحظه فعال کرد، تغییر می‌دهد.
به گزارش ساینس الرت، والپروئیک اسید اولین بار در دهه ۱۹۶۰ به عنوان یک داروی ضد تشنج وارد بازار شد، اما در دهه ۱۹۸۰ ارتباط این دارو با نارسایی مادرزادی آشکار شد. تحقیقات بعدی روی موشها و میمون‌ها نشان داد که مصرف این دارو در چند هفته اول بارداری ممکن است در مراحل اولیه تشکیل سیستم عصبی اختلال ایجاد کند.
