«بعد از وداع غیر منتظره فرهاد مجیدی با نیمکت استقلال، مدتها طول کشید تا باشگاه این مسئله را هضم کند. اینطور به نظر میرسد که هیچکس آمادگی قبلی برای چنین شرایطی نداشت؛ همانطور که دیدید حتی بیژن طاهری به عنوان سرپرست استقلال و معتمد شخص فرهاد گفت: «من هم از جدایی مجیدی خبر نداشتم.»
سرگیجه استقلالیها برای پیداکردن جانشین مجیدی از مسیری که آنها پیمودند بهوضوح مشخص بود. این باشگاه که ابتدا جواد نکونام را گزینه دستبهنقد و قطعی میدانست، مدتی از زمانش را صرف مذاکره با سرمربی فولاد کرد اما با به نتیجه نرسیدن آن پروژه، آنها به سمت رضا عنایتی پیچیدند. به نظر میرسید هم عنایتی و هم مدیران باشگاه راضی به همکاری بودند اما واکنش خشمگینانه هواداران، باعث شد استقلالیها سراغ مربی خارجی بروند؛ داستانی که از الکس نوری شروع شد و بعد هم به دیگر گزینههای خارجی رسید.
هیچ نیازی به توضیح نیست که استقلال بابت رفتار غیر منتظره و تصمیم ناگهانی فرهاد مجیدی ضربه خورد. این مسئله باعث افول جایگاه فرهاد شده؛ موضوعی که با رصد افکار عمومی به سادگی قابل تشخیص است. با این حال اگر شرایط برای استقلال خوب پیش نرود، وضع برای مجیدی بدتر هم خواهد شد. در نوع جدایی مجیدی از استقلال، رگههایی از خودخواهی به چشم میخورد. به نظر میرسد او نگران بود که نتواند موفقیتش در استقلال را ادامه بدهد. شاید هم پیشنهاد باشگاه اماراتی برای او غیر قابل چشمپوشی بود.
هر چه هست، کاری که مجیدی انجام داد تیم را عقب انداخت که این تأخیر شامل جذب بازیکن و آمادهسازی هم میشود. فرهاد باید امیدوار باشد فصل آینده مشکل بزرگی برای استقلال به وجود نیاید، وگرنه پایگاه اجتماعی او بیش از قبل دچار آسیب خواهد شد. مجیدی با قهرمانکردن استقلال بعد از ۹ سال به مرز عجیبی از محبوبیت رسید اما تصمیم غیر منتظرهاش خیلی چیزها را به هم ریخت.»