یک متخصص روانشناسی بالینی گفت: کنترل عصبانیت در زندگی زناشویی یک مسئله مهم است. سوء تفاهم، نادیده گرفته شدن، مورد کم لطفی قرار گرفتن یا حتی اتفاقات بیولوژیک بدن میتواند، عاملی برای عصبانیت باشد. بنابراین شما حق دارید گاهی عصبانی شوید، اما حق ندارید با عصبانیت واکنش نشان دهید.
حسین ملک زاده، امروز (یکشنبه،۱۲ تیر) در کارگاه آموزشی زندگی عاشقانه در سرای طاق چشمه نوش آباد، اظهار کرد: روابط زناشویی نیز مانند هر ارتباط دیگری ممکن است، تنش داشته باشد و طرفین یا یکی از آنها عصبانی شود. اما باید برای حفظ سلامت روان خانواده راه ابراز صحیح خشم را آموخت.
وی افزود: پرخاشگری میتواند، به رابطه آسیب بزند و حرمتها را از بین ببرد و عشق را کم رنگ کند. خشم یکی از هیجانات طبیعی است که در هر انسانی به صورت ذاتی نهادینه شده است. از طرفی باید این موضوع را بپذیرید که شما و همسرتان، دو شخصیت متفاوت دارید، پس امکان بحث یا دعوا و بروز اختلافات زناشویی وجود دارد.
این متخصص روانشناسی بالینی، تصریح کرد: روابط زوجین، مانند رابطههای دیگر انسان، دارای تنشهایی است، اما به خاطر آسیب نزدن به رابطه و حفظ حرمتها، باید کنترل عصبانیت خود را در دست بگیرد که کنترل خشم، یکی از مهارتهایی است که در زندگی مشترک باید به کار گرفته شود.
ملک زاده تاکید کرد: بروز عصبانیت به شیوههای نامتعارف، باعث دلگیری میشود و با تکرار این رفتار، به مرور رابطه شما سرد خواهد شد. درک عصبانیت شما توسط شریک زندگیتان، فقط چند بار امکان پذیر است و تکرار زیاد آن موجب از بین رفتن صمیمت میشود.
وی گفت: تشدید عصبانیت، منجر به این میشود که همسر شما آرامش را در دوری از شما ببیند. ناتوانی در کنترل عصبانیت، فاصله را در زندگی زناشویی ایجاد میکند و این فاصله میتواند مقدمهای بر طلاق عاطفی باشد.
این روانشناس بالینی افزود: اگر در رابطه زناشویی خود، نتوانید با روشهای درست مشکلات را رفع کنید، تنشهای خانوادگی زیاد میشود که آسیبهای روحی و روانی را برای فرد مقابل یا اعضای دیگر خانواده به وجود میآورد.
ملک زاده تاکید کرد: خشم، اگر در کانال صحیح بروز پیدا کند، یک هیجان بسیار مفید است. روانپزشکان بر این عقیده هستند که دعوا و عصبانیت بین زوجین، عامل ایجاد ترس و ناامنی است و در این شرایط،احتمال ابتلا به بیماریهای جسمی مانند سردرد، فشار خون، افسردگی یا بیخوابی وجود دارد.
وی تصریح کرد:در ازدواجهای آشفته خصومتها و مشاجرههای پی در پی در گذر زمان روی نگرش زن و مرد نسبت به یکدیگر تاثیر زیادی میگذارد. وقتی زن در تداعی همسرش، مردی را به خاطر میآورد که کنترل زبانی ندارد و وسیلههای منزل را میشکند و مرد هم همسرش را فردی که داد و فریاد بسیار میکند به یاد می آورد این تصویر ذهنی به مرور روی مثلثی که پایههای زندگی زوج را تشکیل میدهد اثر منفی و مخربی میگذارد.
وی افزود: خشم و رنجش، ناشی از معنایی است که به رفتار همسرتان میدهید. مثلا امیر میگوید اگر مینو مرا دوست دارد باید به این سفر بیاید که اگر مینو موافقت نکند، امیر تعبیر میکند که مینو او را دوست ندارد و افکاری از این قبیل را تصور میکند.
این روانشناس بالینی تصریح کرد: سود و زیان هیجان خشم، به نوع نگاه ما، تفسیر و تبیین ما از مسئله موجود بستگی دارد و پیش شرطهایی که از باور نادرست برخاسته و به رفتار همسرش معنی میدهد موجب عصبانیت او میشود که این خشم را میتوان در سه گام کاهش داد.
ملکزاده گفت: اولین قدم برای کاهش شدت خشم، قبول مسئولیت خود در وضع موجود است. دومین قدم، تغییر افکاری است که موجب پیش داوریها و قضاوتهای عجولانه میشود و سومین قدم نیز بررسی معایب و فواید خشمتان است.
وی در مورد راهکارهای مدیریت خشم، تصریح کرد: اگر کمی به بحث پیش آمده فکر کنید، متوجه خواهید شد که ارزش عصبانیت و دعوا را نداشته و میتوان به سادگی از آن گذر کرد یا با صحبتهای معقولانه، سوءتفاهمات را رفع کرد.
ملک زاده تاکید کرد: در صورتی که نتوانستید شرایط را کنترل کنید و دعوایی شکل گرفت، از توهین بپرهیزید. توهین، تحقیر یا فحاشی فقط به دعوا اوج میدهد و طرف مقابل را بیشتر عصبانی میکند و از رفتارهایی که باعث ایجاد کینهتوزی میشود، دوری کنید.
این روانشناس بالینی اظهار کرد: هنگام خشم، سعی کنید تا حدامکان خویشتنداری کنید و از حرفهای تحریک آمیز خودداری کنید. از اتفاقهای گذشته، حرف نزنید و تلاش کنید موضوع حال را رفع کنید. به جای هجوم بردن به همدیگر بهصورت شفاف و مستقیم خواسته خود را بیان کنید و همدیگر را سرزنش نکنید.
وی گفت: به خاطر داشته باشید که شما در زندگی زناشویی رابطهای دارید. به جای سرزنش کردن، بیشتر از ترسهای خود حرف بزنید. اگر شما بهعنوان شنونده، حالت دفاعی به خود نگیرید از شدت خشم و عصبانیت نیز کاسته میشود.