ناسا: چین می‌خواهد ماه را برباید
نسلون که با نشریه بیلد گفتگو می‌کرد، افزود که باید به فکر آینده بشر بود و با رفتارهای تنگ نظرانه و «تهدید چین» در فضا مقابله کرد.
مدیر ناسا در این مصاحبه تاکید کرد که چین تا سال ۲۰۳۵ میلادی ساخت ایستگاه ماه خود را تکمیل و چندین برنامه را در ماه راه‌اندازی خواهد کرد. او گفت که آمریکا بسیار نگران است که چین ماه را برباید.
به گزارش یورونیوز، در واکنش به این سخنان سونگ ژونگ پینگ، کارشناس نظامی چینی و مفسر تلویزیونی، به گلوبال تایمز گفت که ایالات متحده در واقع با یک ذهنیت استعماری به ماه می‌نگرد. او اعلام کرد: «چین همواره برای ساختن جامعه‌ای با آینده‌ای مشترک برای نوع بشر تلاش کرده است. این کشور همیشه بر این باور است که ماه به تنهایی متعلق به هیچ کشوری نیست، بلکه متعلق به تمام بشریت است.»
کارشناس نظامی چینی افزود: «رقابت شدید در فضا بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی در طول جنگ سرد برای دستیابی به هژمونی تکنولوژیک جهانی بود، در حالی که برنامه فضایی چین برای اهداف صلح آمیز است و چین معتقد است که پیشرفت تمدن بشری به جای انحصار علم و فناوری باید بر بهبود مشترک کل جامعه بین‌المللی تکیه کند. این تفاوت اساسی بین چین و ایالات متحده است.»
او در ادامه سخنانش به فعالیت‌های حال حاضر چین در فضا اشاره کرد؛ از جمله اینکه کاوشگر چین برای نخستین بار توانسته است گیاهانی را در ماه پرورش دهد و اینکه آزمایش‌های زیست در کره ماه با مشارکت ۲۸ دانشگاه چین صورت گرفته است.
مدیر ناسا همچنین در گفتگو با نشریه بیلد اعلام کرده بود که «برنامه فضایی چین یک برنامه فضایی نظامی است» و برخلاف برنامه آمریکایی «آرتمیس»، چینی‌ها نمی‌خواهند نتایج تحقیقات خود در ماه را به اشتراک بگذارند.
رسانه‌های چینی اما در مقام دفاع از عملکرد دولت خود می‌گویند که چین و روسیه برای اولین بار در سال ۲۰۰۸ پیش‌نویس معاهده مشترک «پیشگیری از مسابقه تسلیحاتی در فضای ماورای جو» را منتشر و در سال ۲۰۱۴ نیز با هدف ممنوعیت استقرار تسلیحات در فضا، این معاهده را اصلاح کرده‌اند اما معاهده هر دو بار توسط ایالات متحده رد شده است. بنابراین آیا این ایالات متحده نیست که در مسیر عدم اشاعه تسلیحات فضایی ایستاده است؟
سونگ ژونگ پینگ در ادامه تفسیر خود تلویحا به انتقاد از نظام دمکراسی در آمریکا و برتری نظام تک حزبی در چین پرداخت و گفت: «برنامه فضایی ایالات متحده با مشکلاتی مواجه است. در داخل، دولت مسیر و سیاست‌های کشور را از رئیس‌جمهوری به رئیس‌جمهور دیگر تغییر می‌دهد و زمان و هزینه زیادی را هدر می‌دهد.»
او افزود: «ایالات متحده قبلاً کشوری نوآور بود، اما اکنون به دلیل محدودیت‌های سازمانی در مسیر نوآوری تا حدودی کند شده است. اساساً، وجود سیستم احزاب سیاسی در ایالات متحده منجر به ایجاد کشوری شده که قادر به تمرکز روی چیزهای بزرگ نیست و از برنامه های فضایی به عنوان زینت یا حتی قربانی برای حزب گرایی استفاده می‌کند.»
