خرج كردن از ولايت فقيه؛ چرا؟
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: روز دوشنبه این هفته اعلام شد رئیس جمهور برای حل معضل غیرقانونی بودن ادامه کار سرپرست وزارت امور اقتصادی و دارائی کشور که سه ماه از تصدی وی گذشته و کسی برای احراز وزارت به مجلس پیشنهاد نشده از رهبر معظم انقلاب درخواست کرده با ادامه سرپرستی وی تا پایان تعطیلات تابستانی مجلس موافقت نمایند و معظم له نیز موافقت فرمودند.
همانگونه که در خبر نیز آمده است این درخواست بر پدید آمدن یک معضل مبتنی است و آن گذشت سه ماه از تصدی سرپرست وزارت امور اقتصادی و دارائی و کوتاهی رئیس جمهور در انجام وظیفه قانونی خود یعنی معرفی وزیر پیشنهادی به مجلس است.
قانون اساسی سقف تصدی سرپرست برای وزارتخانه‌هائی که به هر دلیل بی وزیر می‌شوند را حداکثر سه ماه تعیین کرده و شورای نگهبان نیز تکرار این مهلت را مجاز ندانسته است.
بنابر این رئیس جمهور که مجری قانون بودن در راس همه وظایف او قرار دارد باید در عمل به این قانون کوشا باشد و کاری نکند که معضل پدید آید.
نگاهی به 30 سال عمر نظام جمهوری اسلامی نشان می‌دهد در این مدت وزارتخانه‌های زیادی بی وزیر شدند ولی روسای جمهور یا نخست وزیران همواره در موعد مقرر به وظیفه قانونی خود عمل کردند و اجازه ندادند چنین معضلی به وجود بیاید و چاره کار در این دیده شود که از سرمایه ولایت که یک سرمایه معنوی برای حل معضلات اساسی و مهم است خرج شود.
سیره عملی امام خمینی و حضرت آیت الله خامنه‌ای نشان می‌دهد این بزرگان مایل نبوده‌اند و نیستند تا آنجا که ممکن است از اختیارات ولایتی خود استفاده کنند و برای حل هر مشکلی حکم حکومتی صادر نمایند. همواره نظر این بود که کشور به روال عادی اداره شود و مسئولان به گونه ای عمل نمایند که به حکم حکومتی و خرج کردن از ولایت فقیه نیازی پیدا نشود.
جای تاسف است نظام حکومتی مستحکمی که در 30 سال گذشته توانسته بسیاری از مشکلات و معضلات را بدون توسل به اختیارات ولایت فقیه حل کند و پشت سر بگذارد اکنون ناچار می‌شود برای ادامه سرپرستی یک وزارت‌خانه از ولایت فقیه خرج کند.
تواضع رهبر معظم انقلاب و کمک ایشان برای حل این معضل که می‌توانست پدید نیاید ستودنی است اما آقای رئیس جمهور باید به انجام وظایف قانونی خود چنان پای بندی نشان دهد که موجب خرج شدن ولایت فقیه برای هر چیزی نشود.
آفتاب: روز دوشنبه این هفته اعلام شد رئیس جمهور برای حل معضل غیرقانونی بودن ادامه کار سرپرست وزارت امور اقتصادی و دارائی کشور که سه ماه از تصدی وی گذشته و کسی برای احراز وزارت به مجلس پیشنهاد نشده از رهبر معظم انقلاب درخواست کرده با ادامه سرپرستی وی تا پایان تعطیلات تابستانی مجلس موافقت نمایند و معظم له نیز موافقت فرمودند. همانگونه که در خبر نیز آمده است این درخواست بر پدید آمدن یک معضل مبتنی است و آن گذشت سه ماه از تصدی سرپرست وزارت امور اقتصادی و دارائی و کوتاهی رئیس جمهور در انجام وظیفه قانونی خود یعنی معرفی وزیر پیشنهادی به مجلس است.
قانون اساسی سقف تصدی سرپرست برای وزارتخانه‌هائی که به هر دلیل بی وزیر می‌شوند را حداکثر سه ماه تعیین کرده و شورای نگهبان نیز تکرار این مهلت را مجاز ندانسته است.
بنابر این رئیس جمهور که مجری قانون بودن در راس همه وظایف او قرار دارد باید در عمل به این قانون کوشا باشد و کاری نکند که معضل پدید آید.
نگاهی به 30 سال عمر نظام جمهوری اسلامی نشان می‌دهد در این مدت وزارتخانه‌های زیادی بی وزیر شدند ولی روسای جمهور یا نخست وزیران همواره در موعد مقرر به وظیفه قانونی خود عمل کردند و اجازه ندادند چنین معضلی به وجود بیاید و چاره کار در این دیده شود که از سرمایه ولایت که یک سرمایه معنوی برای حل معضلات اساسی و مهم است خرج شود.
سیره عملی امام خمینی و حضرت آیت الله خامنه‌ای نشان می‌دهد این بزرگان مایل نبوده‌اند و نیستند تا آنجا که ممکن است از اختیارات ولایتی خود استفاده کنند و برای حل هر مشکلی حکم حکومتی صادر نمایند. همواره نظر این بود که کشور به روال عادی اداره شود و مسئولان به گونه ای عمل نمایند که به حکم حکومتی و خرج کردن از ولایت فقیه نیازی پیدا نشود.
جای تاسف است نظام حکومتی مستحکمی که در 30 سال گذشته توانسته بسیاری از مشکلات و معضلات را بدون توسل به اختیارات ولایت فقیه حل کند و پشت سر بگذارد اکنون ناچار می‌شود برای ادامه سرپرستی یک وزارت‌خانه از ولایت فقیه خرج کند.
تواضع رهبر معظم انقلاب و کمک ایشان برای حل این معضل که می‌توانست پدید نیاید ستودنی است اما آقای رئیس جمهور باید به انجام وظایف قانونی خود چنان پای بندی نشان دهد که موجب خرج شدن ولایت فقیه برای هر چیزی نشود.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
1- اگر رهبر اجازه نميدادند آنوقت چه ميشد؟
2- اين مسله نشان داد كه قانون اساسي ما جاي ابهامهاي فراواني داد؟
وچند سوال ديگر كه اگر بپرسم يقينا اين متن را مثل بقيه متنها خذف ميكنيد.
ببینید؛ دولتها کشورهای دیگر را غارت می کنند برای رفاه کشور خودشان ولی دولت ما مردم خودش را غارت می کند برای رفا ه فلسطین و لبنان و قمر!! و .....
من به عنوان یک ایرانی شرم دارم که بگویم تنها مردمی هستیم که ارزو می کنیم کشور دیگری (امریکا؛ اسرائیل...) به ایران حمله کند شاید اوضاع بهتر شود..
احتمالا این ها را سانسور می کنید ولی من به عنوان یک ایرانی عادی به شما می گویم همانطور که تاریخ نام خیانتکاران به ایران و ایرانی را در خود ضبط کرده است از این دورانی که به ایران و ایرانی رفته را به عنوان سیاهترین روزها یاد خواهد کرد...
ثانيا شما نگران شان ولي فقيه نيستيد و دنبال تخريب دولت ومنافع خود هستيد ومردم ما بسيار هشيار هستند وحركات شما را زير نظردارند.