بازگشت دانشجویان ستاره‌دار؟
عضو کمیسیون آموزش مجلس در واکنش به اظهارات یک فعال دانشجویی مبنی بر ستاره‌دار کردنش و منع تحصیل در مقطع دکتری می‌گوید: «در همه جای دنیا مقرراتی برای تحصیل وجود دارد، اما بحث ستاره‌دار کردن دانشجویان انحرافی است.»
انتشار متنی از جانب یک فعال دانشجویی و اعلام اینکه با وجود قبولی در آزمون دکترای جامعه‌شناسی با رتبه ۱۲، برای بار سوم از ادامه تحصیل محروم شده است، بار دیگر مساله دانشجویان ستاره‌دار را در صدر اخبار قرار داد.
مهرداد ویس‌کرمی، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در واکنش به محرومیت از تحصیل این دانشجو به پایگاه خبری «انتخاب» گفته است که: «وقتی اسم مورد خاصی را مطرح می‌کنید، حتما باید جزئیات مشخص باشد. ممکن است فردی برای مدتی جرمی مرتکب نشود، اما بعدا در طول زمان مرتکب یک‌سری تخلفات جدید شود یا مجازات تعلیقی داشته باشد.»
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس درباره اینکه آیا دولت سیزدهم قرار است روند ستاره‌دار کردن دانشجویان و محرومیت آن‌ها از حق ادامه تحصیل را پیش بگیرد، می‌گوید: «در تمام دانشگاه‌های دنیا، دانشجو بودن یک‌سری ضوابط و مقررات دارد. با توجه به تخلفاتی که دانشجو، کارمند یا استاد انجام می‌دهند، به طور طبیعی برای آن‌ها مجازات‌هایی هم در نظر گرفته می‌شود.»
ویس‌کرمی، اما موضوع ستاره‌دار بودن یا نبودن را یک بحث انحرافی می‌داند و می‌گوید: «ممکن است افرادی تخلفاتی داشته باشند؛ این تخلفات ممکن است سنگین باشد و مجازاتی هم برای‌شان در نظر گرفته می‌شود.»
موضوع دانشجویان ستاره‌دار اگرچه پس از سال ۸۸، بیش از هر زمان دیگری برجسته شد، اما کم‌وبیش در دولت‌های مختلف گزارش‌هایی مبنی بر منع تحصیل برخی دانشجویان رسیده بود. عنوان ستاره‌دار، اما در دهه ۸۰ و در دولت محمود احمدی‌نژاد در رسانه‌ها ماندگار شد. خبرگزاری «تابناک» در سال ۹۲ در گزارشی نوشته است: «اصطلاح ستاره‌دار از تابستان ۱۳۸۵ در اولین سال ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد مصطلح شد؛ هنگامی که تعدادی از دانشجویان داوطلب کنکور کارشناسی ارشد، با دیدن ستاره‌هایی در کنار نامشان در کارنامه کنکور متوجه وضعیت خاص، محدودیت و محرومیت خود از تحصیل شدند.»
«ابراهیم خدایی» رئیس وقت سازمان سنجش آموزش کشور خردادماه سال ۹۲ در این‌باره با تایید وجود دانشجوی ستاره‌دار، عنوان می‌کند که: «از بعد از انقلاب اسلامی در همه ادوار، استعلام برای پذیرفته‌شدگان دوره‌های تحصیلات تکمیلی وجود داشته است و این ربطی به دولت‌ها ندارد.»
با وجود این گفته‌های خدایی در سال ۹۲، اما در هیچ کجای قانون بحث ستاره‌دار کردن دانشجویان مطرح نیست. البته در سال ۶۷، شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب کرد که: «برخی باید از تحصیل محروم شوند.» مصوبه سال ۶۷ شورای عالی انقلاب فرهنگی درباره موضوع صلاحیت دانشجویان برای تحصیلات تکمیلی تنها به این مساله ناظر است که: «دانشجویانی که معتاد به مواد مخدر هستند یا اشتهار به فحشا داشتند یا عضو گروه‌های معاند نظام جمهوری اسلامی بودند، از تحصیل در مقاطع بالاتر محروم می‌شوند.»، اما تاکید دارد که: «دانشجویان با اخذ تعهد می‌توانند در مدارج بالاتر دانشگاهی پذیرفته شده و ادامه تحصیل دهند.»
با این وجود که مساله دانشجویان ستاره‌دار حتی در شعار‌های انتخاباتی حسن روحانی در ایام انتخابات مورد تاکید قرار گرفته بود، اما در دو دولت او نیز، باز هم دانشجویان ستاره‌دار وجود داشتند. در آذرماه سال ۹۶، محمود صادقی، عضو کمیسیون آموزش مجلس دهم از جلسه فراکسیون امید با منصور غلامی- وزیر وقت علوم- خبر داد و تایید کرد که تعداد ستاره‌دار‌های سال تحصیلی جدید، بیش از ۱۰۰ نفر است. حالا اما، هم از اخبار وزارت علوم دولت رئیسی و هم واکنش‌های مجلس یازدهم این‌گونه تصور می‌شود که ستاره دادن به دانشجویان، روندی رو به رشدی دارد؛ روندی که تداعی‌کننده نوع برخورد با دانشجویان فعال سیاسی در دولت محمود احمدی‌نژاد است.
