هرآنچه باید راجع به «آبله میمونی» بدانید
سیمین خیاط زاده در خصوص ویروس آبله میمون اظهار کرد: آبله میمونی یک بیماری است که توسط ویروس آبله میمونی ایجاد می‌شود و این بیماری بین انسان و حیوان مشترک است که می‌تواند از حیوانات به انسان سرایت و همچنین از فردی به فرد دیگر منتقل شود.
وی ادامه داد: علت انتخاب نام آبله میمونی برای این بیماری این است که اولین بار در سال ۱۹۵۸ در میان میمون‌هایی که برای تحقیقات و پژوهش نگهداری می‌شدند، شناسایی شد و این بیماری اولین بار در سال ۱۹۷۰ در انسان شناسایی شده است.
وی در خصوص علائم آبله میمون افزود: علائم آبله میمونی معمولاً شامل تب، سردرد شدید، دردهای عضلانی، کمردرد، ضعف، تورم غدد لنفاوی و بثورات پوستی است و بثورات پوستی معمولا در عرض یک تا سه روز پس از شروع تب آشکار می‌شوند.
خیاط زاده خاطرنشان کرد: تاول‌ها ممکن است صاف یا کمی برجسته باشند، با مایع شفاف یا زرد پر شده و سپس پوسته و خشک شده و بریزند، تعداد تاول‌ها در یک فرد می‌تواند از چند عدد تا چند هزار متغیر باشد و بثورات روی صورت، کف دست‌ها و کف پا، دهان، اندام تناسلی و چشم بروز کند.
وی گفت: بهبودی علائم معمولا بین دو تا چهار هفته طول می‌کشد و در اکثر موارد بدون درمان خود به خود از بین می‌روند.
وی در رابطه با احتمال مرگ و میر این بیماری یادآور شد: در بیشتر موارد، علائم آبله میمونی به خودی خود در عرض چند هفته از بین می‌رود، اما در برخی افراد می‌تواند منجر به عوارض جدی و حتی مرگ شود؛ نوزادان، کودکان و افراد مبتلا به نقص ایمنی زمینه‌ای ممکن است در معرض خطر علائم جدی‌تر و مرگ ناشی از آبله میمونی باشند.
مدیر گروه پیشگیری از بیماریهای واگیر دانشگاه علوم پزشکی اضافه کرد: در کشورهای بومی (آفریقای مرکزی و غربی) حدود سه تا شش درصد مرگ در مبتلایان گزارش شده است که اغلب در کودکان یا افرادی بوده که دچار بیماریهای زمینه‌ای دیگری بوده‌اند.
وی با اشاره به عوارض موارد شدید آبله میمونی، متذکر شد: عوارض موارد شدید آن شامل عفونت‌های پوستی، عفونت ریه، التهاب مغزی و عفونت‌های چشمی است که می‌تواند منجر به از دست دادن بینایی شود.
وی همچنین در خصوص راه‌های انتقال آن گفت: از طریق تماس مستقیم با ضایعات پوستی عفونی یا مخاطی، تماس نزدیک پوستی بین افراد، از جمله در حین رابطه جنسی، تماس دهان به دهان یا دهان به پوست، از طریق قطرات و ترشحات تنفسی و احتمالاً آئروسل‌های کوتاه برد که نیاز به تماس نزدیک طولانی مدت دارند همچنین حین بارداری از طریق جفت از مادر به جنین یا حین زایمان و یا با تماس نزدیک پس از زایمان از مادر به نوزاد منتقل می‌شود.
خیاط زاده ادامه داد: تماس با مواد یا اشیایی که در تماس با ترشحات عفونی بیماران آلوده به ویروس شده است مانند لباس یا ملافه‌های آلوده، بانداژ و پانسمان آلوده و ظروف آلوده، تماس مستقیم با خون، مایعات بدن، یا ضایعات پوستی یا مخاطی حیوانات آلوده، خوردن گوشت خام و یا کاملا پخته نشده و سایر محصولات حیوانی حیوانات آلوده، گاز گرفتن یا چنگ زدن و ایجاد خراش توسط حیوانات آلوده، استفاده از محصولات ساخته شده از حیوانات آلوده و با لمس و یا حمل حیوانات آلوده یا مرده نیز منتقل می‌شود.
خیاط زاده ضمن تشریح راه‌های مراقبت از خود در مقابل این ویروس اظهار کرد: با محدود کردن تماس با افرادی که مشکوک به آبله میمونی هستند یا ابتلای آنها تایید شده، خطر ابتلای را کاهش می‌دهید، اگر با شخص بیمار زندگی می‌کنید، فرد مبتلا را تشویق کنید تا خود را ایزوله کند و هرگونه ضایعه پوستی را با پوشش مناسب (نظیر گاز استریل) بپوشاند.
وی ادامه داد: در هنگام تماس با بیماران آنها باید از ماسک طبی استفاده کنند، به‌ویژه اگر سرفه می‌کنند یا ضایعاتی در دهان خود دارند، شما هم باید ماسک بزنید، تا حد امکان از تماس پوست با پوست خودداری کرده و برای تماس مستقیم با ضایعات دستکش یکبار مصرف بپوشید؛ در صورتی که خود شخص نمی‌تواند این کار را انجام دهد، هنگام تعویض لباس یا روتختی وی از ماسک استفاده کنید پس از تماس با فرد بیمار، دستان خود را با آب و صابون بشویید یا محلول حاوی الکل ضد عفونی کنید.
وی اضافه کرد: لباس‌ها، روتختی‌ها، حوله‌ها و سایر وسایل یا سطوحی که فرد مبتلا لمس کرده یا ممکن است بثورات پوستی یا ترشحات تنفسی آنها با این وسایل تماس داشته باشد(مانند قاشق و چنگال و ظروف) را با آب گرم و مواد شوینده بشویید. سطوح آلوده را تمیز و ضدعفونی کنید و زباله‌های آلوده (مانند پانسمان‌ها) را به طور مناسب در کیسه زباله و سطل زباله درب‌دار قرار دهید.
مدیر گروه پیشگیری از بیماریهای واگیر دانشگاه علوم پزشکی تبریز در پایان تاکید کرد: اگر فکر می‌کنید علائمی دارید یا در تماس نزدیک با فردی مبتلا به آبله میمونی بوده‌اید، باید برای مشاوره، آزمایش و مراقبت‌های پزشکی به پزشک یا نزدیکترین مرکز خدمات جامع سلامت مراجعه کنید و در صورت امکان، خود را ایزوله کرده و از تماس نزدیک با دیگران خودداری کنید و به طور مرتب دست‌ها را با آب و صابون بشویید و یا با محلول‌های حاوی الکل ضد عفونی کنید.
