محمدهادی نژادحسینیان تاکید کرد:
صلح‌آور بودن خط لوله صلح منتفی است
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: معاون سابق امور بین‌الملل وزارت نفت درباره توافق ایران و هند بر سر مرز هند و پاکستان به عنوان مکان تحویل گاز به هند گفت: «تحویل مستقیم گاز به هند در مرز این کشور صلح آور بودن قرارداد خط لوله صلح را منتفی می‌کند».
به گزارش سرویس اقتصاد و صنعت، محمدهادی نژادحسینیان در گفتوگو با فارس درباره توافق ایران و هند بر سر مرز هند و پاکستان به عنوان مکان تحویل گاز به هند گفت: «این پروژه را خط لوله صلح می‌نامند زیرا بعضی‌ها انتظار دارند که با احداث آن هند و پاکستان به صلح برسند. اگر در عمل چنین شود، تحویل گاز به هند در مرز هند و پاکستان، روش منطقی و معمول کار است».
وی تصریح کرد: «اینکه هندی‌ها اصرار دارند گاز را در مرز خود با پاکستان از ما تحویل بگیرند شاید به این علت است که هندی‌ها می‌دانند انجام این پروژه، اختلافات عمیق بین آنها و پاکستان را به زودی حل نخواهد کرد».
نژادحسینیان تاکید کرد: «بر این اساس هندی‌ها به پاکستانی‌ها در مورد تأمین امنیت خط لوله اعتماد نمی‌کنند و صلح‌آور بودن این پروژه منتفی است و اجرای آن فقط باعث وارد شدن خسارت میلیاردی به ایران خواهد شد».
وی با تاکید بر اینکه از ابتدا قرارداد باید طوری تنظیم شود که هر دو کشور هند و پاکستان متعهد به رعایت صلح و حفظ امنیت خط لوله باشند، اظهارداشت: «برای مثال هند باید بپذیرد که گاز را در مرز خود از پاکستان تحویل بگیرد و ضمنا در قرارداد بیاید که اگر در اثر خرابکاری در داخل خاک پاکستان، انتقال گاز به هند قطع شود، ایران نیز انتقال گاز به پاکستان را قطع خواهد کرد و زیان‌های ناشی از توقف موقت گاز، توسط پاکستان به هند و ایران پرداخته خواهد شد».
معاون سابق وزارت نفت گفت: «در چنین حالتی پاکستان تمام توان خود را برای امنیت خط لوله به کار خواهد گرفت. وگرنه باتوجه به نا‌امنی موجود در پاکستان و مخالفت بسیاری از سران ارتش پاکستان با این پروژه بسیار بعید است که پاکستان مسئولیت امنیت انتقال گاز در داخل خاک خود را به صورت کامل بپذیرد. هندی‌ها هم این مطلب را به خوبی می‌دانند لذا با زیرکی مسئولیت این امر را به بهانه تقویت اعتمادسازی بر عهده ایران انداخته اند».
نژادحسینیان درباره ادعای چندان مهم نبودن قیمت گاز در این قرارداد گفت: «فرمول قیمت بخش اصلی هر قرارداد گاز است و از سه قرارداد اصلی صادرات گاز که بعد از انقلاب منعقد شده قیمت قرارداد ترکیه که مناسب بوده به اجرا درآمده و قیمت دو قرارداد دیگر که مانند خط لوله صلح پایین است، متوقف مانده‌اند و کسی نتوانسته مشکل قیمت پایین آنها را حل کند».
وی تاکید کرد: «امضای قرارداد با فرمول قیمت توافق شده فعلی، این قرارداد را هم مانند دو قرارداد مشابه دیگر، بعد از امضا به بایگانی خواهد سپرد و هندی‌ها این مطلب را خوب می‌دانند و تجربه کرده‌اند».
وی با اشاره به اینکه این نکته که صدور گاز یک موضوع درازمدت است و قیمت باید مطابق قیمت بازار اصلاح شود، کاملا درست و منطقی است، اظهارداشت: «بر این اساس باید در توافقات با هندو پاکستان به نکاتی در مورد فرمول قیمت توجه کرد».
نژادحسینیان ادامه داد: «گاز قیمتی جهانی پیدا کرده و این قیمت مانند گذشته تابع شرایط خریدار نیست و دوم اینکه با بالا رفتن قیمت نفت، قیمت گاز هم افزایش می‌یابد ولی در عین حال روند افزایشی قیمت گاز بیش از قیمت نفت است».
معاون سابق وزارت نفت همچنین با تاکید بر اینکه فرمول محاسبه قیمت گاز مهمترین بخش قرارداد است، گفت: «فرمولی که گروه مذاکره کننده بر روی آن توافق کردند به کشور زیان وارد می‌کند. قیمت فعلی گاز در بازار جهانی (از جمله قیمت فروش‌های قطر و اندونزی) بین دو تا سه برابر آن است و این فرمول باید به کلی تغییر نماید».
نژاد حسینیان اضافه کرد: «موکول نمودن این کار به آینده تنها فایده‌ای که می‌تواند داشته باشد جشن گرفتن عده‌ای به مناسبت یک پیروزی و دستاورد بزرگ است ولی در عمل این قرارداد نیز در کنار دو قرارداد دیگر بایگانی خواهد شد. زیرا به نظر می‌رسد نه خریدارها حاضر به سه برابر کردن قیمت گاز باشند نه فروشنده‌ها توان قانع کردن مردم به تخفیف 60درصدی را داشته باشند».
دبیر کل مجمع مجاس آسیایی همچنین گفت: «بر این اساس به نظر می‌رسد مسئولین فعلی این پروژه بر اساس تحلیل‌ها و برداشت‌های خود قصد دارند تعهدات کمرشکنی را برای ملت ایران ایجاد نمایند که تا30 سال دیگر دامنگیر کشور باشد و این امر وظیفه نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی را برای بررسی بیشتر این قرارداد زیادتر می‌کند».
آفتاب: معاون سابق امور بین‌الملل وزارت نفت درباره توافق ایران و هند بر سر مرز هند و پاکستان به عنوان مکان تحویل گاز به هند گفت: «تحویل مستقیم گاز به هند در مرز این کشور صلح آور بودن قرارداد خط لوله صلح را منتفی می‌کند». به گزارش سرویس اقتصاد و صنعت، محمدهادی نژادحسینیان در گفتوگو با فارس درباره توافق ایران و هند بر سر مرز هند و پاکستان به عنوان مکان تحویل گاز به هند گفت: «این پروژه را خط لوله صلح می‌نامند زیرا بعضی‌ها انتظار دارند که با احداث آن هند و پاکستان به صلح برسند. اگر در عمل چنین شود، تحویل گاز به هند در مرز هند و پاکستان، روش منطقی و معمول کار است».
وی تصریح کرد: «اینکه هندی‌ها اصرار دارند گاز را در مرز خود با پاکستان از ما تحویل بگیرند شاید به این علت است که هندی‌ها می‌دانند انجام این پروژه، اختلافات عمیق بین آنها و پاکستان را به زودی حل نخواهد کرد».
نژادحسینیان تاکید کرد: «بر این اساس هندی‌ها به پاکستانی‌ها در مورد تأمین امنیت خط لوله اعتماد نمی‌کنند و صلح‌آور بودن این پروژه منتفی است و اجرای آن فقط باعث وارد شدن خسارت میلیاردی به ایران خواهد شد».
وی با تاکید بر اینکه از ابتدا قرارداد باید طوری تنظیم شود که هر دو کشور هند و پاکستان متعهد به رعایت صلح و حفظ امنیت خط لوله باشند، اظهارداشت: «برای مثال هند باید بپذیرد که گاز را در مرز خود از پاکستان تحویل بگیرد و ضمنا در قرارداد بیاید که اگر در اثر خرابکاری در داخل خاک پاکستان، انتقال گاز به هند قطع شود، ایران نیز انتقال گاز به پاکستان را قطع خواهد کرد و زیان‌های ناشی از توقف موقت گاز، توسط پاکستان به هند و ایران پرداخته خواهد شد».
معاون سابق وزارت نفت گفت: «در چنین حالتی پاکستان تمام توان خود را برای امنیت خط لوله به کار خواهد گرفت. وگرنه باتوجه به نا‌امنی موجود در پاکستان و مخالفت بسیاری از سران ارتش پاکستان با این پروژه بسیار بعید است که پاکستان مسئولیت امنیت انتقال گاز در داخل خاک خود را به صورت کامل بپذیرد. هندی‌ها هم این مطلب را به خوبی می‌دانند لذا با زیرکی مسئولیت این امر را به بهانه تقویت اعتمادسازی بر عهده ایران انداخته اند».
نژادحسینیان درباره ادعای چندان مهم نبودن قیمت گاز در این قرارداد گفت: «فرمول قیمت بخش اصلی هر قرارداد گاز است و از سه قرارداد اصلی صادرات گاز که بعد از انقلاب منعقد شده قیمت قرارداد ترکیه که مناسب بوده به اجرا درآمده و قیمت دو قرارداد دیگر که مانند خط لوله صلح پایین است، متوقف مانده‌اند و کسی نتوانسته مشکل قیمت پایین آنها را حل کند».
وی تاکید کرد: «امضای قرارداد با فرمول قیمت توافق شده فعلی، این قرارداد را هم مانند دو قرارداد مشابه دیگر، بعد از امضا به بایگانی خواهد سپرد و هندی‌ها این مطلب را خوب می‌دانند و تجربه کرده‌اند».
وی با اشاره به اینکه این نکته که صدور گاز یک موضوع درازمدت است و قیمت باید مطابق قیمت بازار اصلاح شود، کاملا درست و منطقی است، اظهارداشت: «بر این اساس باید در توافقات با هندو پاکستان به نکاتی در مورد فرمول قیمت توجه کرد».
نژادحسینیان ادامه داد: «گاز قیمتی جهانی پیدا کرده و این قیمت مانند گذشته تابع شرایط خریدار نیست و دوم اینکه با بالا رفتن قیمت نفت، قیمت گاز هم افزایش می‌یابد ولی در عین حال روند افزایشی قیمت گاز بیش از قیمت نفت است».
معاون سابق وزارت نفت همچنین با تاکید بر اینکه فرمول محاسبه قیمت گاز مهمترین بخش قرارداد است، گفت: «فرمولی که گروه مذاکره کننده بر روی آن توافق کردند به کشور زیان وارد می‌کند. قیمت فعلی گاز در بازار جهانی (از جمله قیمت فروش‌های قطر و اندونزی) بین دو تا سه برابر آن است و این فرمول باید به کلی تغییر نماید».
نژاد حسینیان اضافه کرد: «موکول نمودن این کار به آینده تنها فایده‌ای که می‌تواند داشته باشد جشن گرفتن عده‌ای به مناسبت یک پیروزی و دستاورد بزرگ است ولی در عمل این قرارداد نیز در کنار دو قرارداد دیگر بایگانی خواهد شد. زیرا به نظر می‌رسد نه خریدارها حاضر به سه برابر کردن قیمت گاز باشند نه فروشنده‌ها توان قانع کردن مردم به تخفیف 60درصدی را داشته باشند».
دبیر کل مجمع مجاس آسیایی همچنین گفت: «بر این اساس به نظر می‌رسد مسئولین فعلی این پروژه بر اساس تحلیل‌ها و برداشت‌های خود قصد دارند تعهدات کمرشکنی را برای ملت ایران ایجاد نمایند که تا30 سال دیگر دامنگیر کشور باشد و این امر وظیفه نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی را برای بررسی بیشتر این قرارداد زیادتر می‌کند».
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
لینک های مفید