برای چندین دهه، پزشکان به منظور جلوگیری از بیماریهای قلبی، دوزهای کم آسپیرین روزانه را به افراد بالای ۶۰ سال تجویز کردهاند، دقیقا مانند متخصصان پوست که ضد آفتاب را برای جلوگیری از سرطان توصیه میکنند. این توصیهها آسپرین را به یک داروی فوقالعاده محبوب تبدیل کرده است.
در سال ۲۰۱۹، یک بررسی ملی نشان داد یک چهارم آمریکایی بالای ۴۰ سال و نیمی از آنها یعنی بیش از ۷۰ نفر، هر روز آسپرین را برای مراقبت از قلب خود دریافت میکردند.
اما اخیرا متخصصان گام بزرگی در جهت تغییر نحوه استفاده از این دارو برداشتهاند. آنها در نتیجه تحقیقات خود به طور رسمی توصیه میکنند که برای اکثریت قریب به افراد، آسپرین بیشتر برای درمان بیماریهای قلبی مورد استفاده قرار گیرد و از این دارو برای پیشگیری استفاده نشود.
به گفته متخصصان و بر اساس تحقیقات انجام شده، برای اکثر افراد، احتمال عوارض جانبی ناشی از مصرف روزانه آسپرین از مزایای کوچک آنها به منظور پیشگیری از بیماری بیشتر است. از آنجا که آسپیرین بیش از یک قرن قدمت دارد و بسیار مورد استفاده قرار میگیرد، به نظر میرسد پزشکان بر حسب عادت، برای هر بیماری آسپرین تجویز میکنند.
این تصمیم بخشی از ارزیابی مجدد بزرگتر آسپرین است. تا سال ۲۰۱۴، FDA توصیه کرد که از آسپرین به عنوان پیشگیری اولیه استفاده کند، و در سال ۲۰۱۹، کالج قلب و عروق آمریکایی در مورد استفاده از آن تردید کرده و تاکید کرد که سازمانهای پزشکی اروپایی تجدید نظر کنند.
کنت لین، پزشک دانشکده پزشکی دانشگاه جورج تاون میگوید:، اما ارائه دهندگان مراقبتهای اولیه که غالبا روزانه آسپیرین تجویز میکنند، لزوما پیشرفتهایی را که در زمینههای تخصصی اتفاق میافتد، پیگیری نکردهاند. لین میگوید: شیوههای تجویز آسپرین کمی خاموش است. معمولا پزشکان اصلی برای بزرگسالان به کارگروه نگاه میکنند، بنابراین فکر میکنم این امر منجر به تجویز کمتر آسپرین شود.
آسپیرین مهار لختههای خون را که علت شایع حملات قلبی است، بر عهده دارد. در کسی که مبتلا به بیماری قلبی است، این دارو به جلوگیری از پلاک شریانی کمک کرده و در افراد سالم میتواند از استرسهای مشابه جلوگیری کند، همچنین میتواند خطر خونریزی داخلی در دستگاه گوارش یا مغز را افزایش دهد؛ و یک مطالعه در پنج سال گذشته نشان داد که مزایای آسپرین به عنوان پیشگیری بیش از حد است.
محقق اصلی این مطالعه میگوید: آنها سؤال نمیکنند که آیا بیمارانی که بیماری قلبی ندارند، میتوانند آسپرین دریافت کنند یا خیر. این است برای افرادی که خطر ابتلا به بیماری قلبی را ندارند، آسپرین تفاوت بزرگی ایجاد نمیکند.
براساس بررسی تحقیقات منتشر شده، این کارگروه نتیجه گرفت که برای افراد بدون عوامل خطر بیماری قلبی، استفاده از آسپرین پیشگیرانه میزان حوادث بیماریهای قلبی عروقی مانند حملات قلبی را حدود ۱۰ درصد کاهش میدهد، اما این باعث کاهش مرگ و میر نمیشود، حتی ممکن است باعث افزایش خطر وقوع خونریزی داخلی به میزان ۳۰ تا ۵۰ درصد میشود.
به گفته محققان، هرچه پیرتر میشوید، احتمالا سایر موارد پزشکی را نیز دارید که میتواند خطر خونریزی شما را افزایش دهد؛ بنابراین برای افرادی بالای ۶۰ سال که در معرض خطر ابتلا به سکته قلبی نیستند، ممکن است آسپرین آسیب بیشتری داشته باشد. در بیماران مسنتر احتمال خونریزی افزایش مییابد حتی اگر خطر وقوع بیماری قلبی عروقی آنها را کاهش دهد.
به گزارش این نظرسنجی، این تجارت برای افراد بین ۴۰ تا ۵۹ سالگی که در معرض خطر حملات قلبی نیستند، مشابه است.
برای افراد در هر سنی با سابقه زخم یا سایر عوامل خطر برای خونریزی داخلی، آسپیرین نیز ممکن است آسیب بیشتری نسبت به مزایاس آن داشته باشد، حتی اگر در معرض خطر حملات قلبی قرار بگیرند.
اکنون، تنها افرادی که ۴۰ تا ۵۹ سال دارند، مستعد خونریزی نیستند، توصیه میشود که آسپرین را به عنوان یک عامل پیشگیری اصلی با تجویز پزشک مصرف کنند.