آفتاب‌‌نیوز : در ابتدای این دیدار فخرالسادات محتشمی‌پور در باره‌ی وضعیت سلامتی و نیز موضوعات مرتبط با دستگیری و همچنین روند رسیدگی قضایی به پرونده مصطفی تاجزاده توضیحاتی داد.
براساس گزارش سایت جماران؛ عبدالله نوری در این دیدار گفت: “باعث خوشنودی است که فرصتی فراهم شد تا با خانواده‌ی آقای تاجزاده‌ی عزیز، شریف و متعهد دیداری داشته باشم. خدا‌وند به شما صبر لازم را عنایت کرده است که در برابر محدودیت‌ها و ناملایمات، استوار و پایدار بمانید”.
“از دلایل اصلی شکل‌گیری قیام مردم علیه حکومت پهلوی، نبود آزادی‌های سیاسی و استقرار حاکمیتِ یک نگاه و یک صدا و پاسخگو نبودن در پیشگاه ملت بود. در شعار‌های معترضان به شاه و نظام پهلوی، موضوعات اقتصادی و معیشتی کمتر مطرح بود چنانکه شاخص‌های رشد و توسعه‌ی اقتصادی، افزایشی بود. اصل مشکل رژیم گذشته، استبداد و خودکامگی شاه و نبود آزادی‌های سیاسی و عدم آزادی بیان و نقد بود. سرکوب فعالان سیاسی و منتقدان شاه توسط ساواک مورد اعتراض مردم بود. نبودن رسانه‌های آزاد و مستقل که بتوانند شاه را به عنوان نفر اول، ساواک را به عنوان عامل سرکوب و عملکرد حکومت را آزاد و شفاف به نقد بکشند، مورد اعتراض مردم بود”.
“شخصیت‌های گوناگون دانشگاهی و روحانی و حتی برخی افراد نزدیک به خاندان پهلوی از سر دلسوزی و خیرخواهی، تذکر‌ها و هشدار‌های مکرری به شاه و حکومت او می‌دادند و در مورد شرایط کشور به او انذار می‌دادند، ولی او گوش شنوایی نداشت و انقلابی رخ داد که شاید در آن مقطع کمتر کسی با آن حجم و سرعت پیش‌بینی می‌کرد و زمانی شاه به فکر جبران افتاد که دیگر دیر شده بود”.
“چنانچه پس از ۴۳ سال از استقرار نظامی که قرار بود آزادی‌های سیاسی، اعتقادی، اجتماعی و فرهنگی را گسترش دهد، چهره‌ها و فعالان سیاسی و مدنی و هنری و معلمان و کارگران و زنان و اصناف مختلف، به علت اظهار نظر، انتقاد و بیان عقاید و اندیشه‌های متفاوت که حتی می‌تواند بخش‌هایی از آن‌ها نیز قابل نقد باشد، سال‌ها در زندان و حبس و حصر باشند و یا امکان برگزاری انتخابات آزاد با محدودیت‌های فراوان روبرو شود، پس چرا انقلاب ۵۷ شکل گرفت؟ من به سهم خود بار دیگر از مردم ایران به دلیل مشکلات اقتصادی و ناکارآمدی و شرایط سخت اجتماعی و فرهنگی که مردم در آن گرفتار هستند، عذرخواهی می‌کنم چرا که قرار نبود نتیجه‌ی انقلاب سال ۱۳۵۷ با گذشت ۴۳ سال، انبوهی از مشکلات ریز و درشتی باشد که اکنون کشور و جامعه گرفتار آن شده‌اند”.
“با دستگیری تاجزاده‌ها کدام یک از مشکلات کشور حل می‌شود؟ فقر و تنگدستی؟ نا امنی‌هایی که هر روز گسترده‌تر می‌شود؟ مشکلات محیط زیست و بحران کم آبی؟ چالش‌ها و بحران‌های بین المللی؟ نا هنجاری‌های تکان‌دهنده و ده‌ها معضل کوچک و بزرگ که کشور با آن مواجه است، کدام یک بر طرف می‌شود؟ با توجه به شرایط پیچیده و مشکلات گوناگونی که کشور با آن روبرو است و به اعتقاد من علت اصلی آن نیز ناکارآمدی و سوء مدیریت و بی تدبیری و گسترش فساد است، آیا بهتر نیست حاکمیت به سمت درایت و عقلانیت پیش برود و در جهت مقابله با ناکارآمدی‌ها، سوء مدیریت‌ها، بی تدبیری‌ها و مفاسد گام بردارد و به سمت توسعه‌ی پایدار و همه جانبه‌ی کشور حرکت کند تا در رقابت‌های منطقه‌ای و جهانی در عرصه‌های مختلف، بیش از این فرصت‌ها از دست نرود؟ آیا بهتر نیست حاکمیت به جای اتلاف وقت برای دستگیری و جلوگیری از بیان نظرات و انتقادات تاجزاده و تاجزاده‌ها که در وفاداری آن‌ها به ایران و اسلام جای شکی نیست، به دنبال کشف عوامل نفوذی وابسته به اسرائیل و غیر آن باشد که با اقدامات تخریبی و تروریستی خود حیثیت نظام حاکم را برده‌اند و مع‌الأسف هیچ سر نخی هم از این همه ترور و تخریب و سرقت اسناد و … پیدا نشده و یا اعلام نشده است؟ ”
“با توجه به یکدست شدن حاکمیت برخی تحلیل‌گران احتمال می‌دادند ارمغان این یکدستی تا حدودی باز شدن فضای سیاسی، فرهنگی و اجتماعی باشد و به بازداشت‌ها و سخت‌گیری‌ها پایان داده شود و اکنون که همه‌ی ارکان قدرت در اختیار آقایان است شاید تلاش شود از تجربیات و افکار منتقدین برای بهبود وضع کشور و به دست خودشان استفاده شود و از این طریق فرصت همدلی با مردم و جامعه فراهم گردد، ولی افسوس که بگونه‌ی دیگری عمل می‌شود و چشم‌انداز روشنی از بهبود شرایط اقتصادی، معیشتی، فرهنگی و سیاسی به دست نمی‌دهد”.
“پیشنهاد ما همچون همیشه به حاکمیت این بوده و هست که به حبس‌های سیاسی و عقیدتی و حصر بسیار طولانی عزیزان و بزرگواران جناب آقای میرحسین موسوی، سرکار خانم رهنورد و جناب آقای کروبی و به حبس آقای تاجزاده و دیگرانی که به علت بیان عقیده و یا انتقاد از حاکمیت در زندان هستند پایان دهد و با تنش‌زدایی در سیاست داخلی و خارجی، کشور را سریعتر در بستر توسعه و سازندگی و رفع مشکلات فراوان مردم قرار دهد”.
