الیزابت گفته بود که در سن ۹۵ سالگی تاجوتخت را به پسرش واگذار خواهد کرد. او در سالهای آخر عمرش بخش قابل توجهی از اختیارات سلطنتی را بین اعضای جوانانتر خاندان سلطنتی واگذار کرده بود اما از مقام خود کنارهگیری نکرد.
نامبرده در یک سال اخیر به ویژه پس از مرگ همسرش فیلیپ از شرکت در مراسمهای عمومی باز ماند. او اردیبهشت گذشته در آیین گشایش پارلمان حاضر نشد و چارلز به همراه پسرش ویلیام، دومین نفر در صف تصاحب تاج و تخت از جانب ملکه در این آیین تشریفاتی شرکت کردند.
اکتبر سال گذشته نیز کمر الیزابت رگ به رگ شد و از شرکت در مراسم یادبود قربانیان جنگهای جهانی بازماند. سپس در ماه فوریه، آزمایش کرونای او مثبت شد اما کاخ باکینگهام اعلام کرد که نامبرده علائم خفیف شبیه به سرماخوردگی دارد.
الیزابت اوایل فروردین توانست در مراسم سالگرد مرگ همسرش فیلیپ شرکت کند اما در آیین عید پاک در کلیسای سنت جورج قلعه ویندزور شرکت نکرد. او چند ماه پیش در یک جلسه مجازی با کارکنان بیمارستانی در لندن، اعتراف کرده بود که به دلیل ابتلا به کووید-۱۹ "بسیار خسته" است.
ظهر پنجشنبه کاخ باکینگهام که به ندرت درباره مسائل مرتبط با خاندان سلطنتی اظهار نظر میکند، در بیانیهای اعلام کرد که ملکه انگلیس با توصیه پزشکان در محل اقامت کنونی خود در اسکاتلند تحت نظر پزشکان قرار گرفته است.
ابتدا چارلز راهی اسکاتلند شد و سپس باقی نزدیکان برای وداع با ملکه راهی اقامتگاه وی شدند.
الیزابت متولد ۲۱ آوریل ۱۹۲۶ میلادی بود و پس از مرگ پدرش شاه جورج ششم در ۶ فوریه ۱۹۵۲ میلادی به سلطنت رسیده است. در طول جنگ جهانی دوم، بیشتر زندگی او دور از والدین و در کاخ بالمورال اسکاتلند و وینزر گذشت تا از بمبارانهای لندن در امان بمانند.
اینک تاج و تخت پسرش چارلز رسیده است. او در قصر باکینگهام متولد شد و اولین نوه جورج ششم است. نامبرده بعد از گرفتن لیسانس هنر از کالج ترینیتی در کمبریج از سال های ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۶ در نیروی دریایی و نیروی هوایی سلطنتی انگلستان خدمت کرد.
«رابرت جابسون» مفسر مسائل سلطنتی انگلیس در کتاب «چارلز در ۷۰ سالگی: اندیشهها، آرزوها و رؤیاها» از گرایش چارلز به دین اسلام نوشته است. او ادعا کرده که چارلز مخالف سیاستهای ضد اسلامی برخی کشورهای اروپایی است و به نظر او این قوانین نقض حقوق بشر است. چارلز همچنین گفته است که دیگر تمایلی ندارد تا بهعنوان عروسک خیمهشببازی برای فروش سلاح به کشورهای عربی، مورد سوءاستفاده قرار گیرد.
بر اساس این کتاب، چارلز از مخالفان سیاستهای جنگطلبانه انگلیس است. او در جریان مشارکت انگلیس در جنگ عراق در سال ۲۰۰۳ مخالفت خود با این مساله را به تونی بلر نخستوزیر وقت انگلیس اعلام کرده بود. او همان زمان نسبت به ادعای دولت درباره وجود سلاحهای کشتار جمعی تردید داشت و به نزدیکانش گفته که نخستوزیر باید با کشورهای منطقه درباره حمله به عراق مشورت میکرد.