بررسی ناکامی کشتی فرنگی در بلگراد
تیم ملی کشتی فرنگی در رقابت‌های قهرمانی جهان با کسب دو نقره و یک برنز در ده وزن به کار خود پایان داد.
تیم ملی ایران که سال گذشته نایب قهرمان جهان شده بود، امسال امید زیادی داشت تا در غیاب روسیه و بلاروس بر سکوی نخست دنیا بایستد اما عملکرد ضعیف فرنگی‌کاران جایی برای دفاع نگذاشت و شاگردان بنا نتوانستند بر سکوهای سه‌گانه بایستند.
انتصاب به جای انتخاب
مهم‌ترین مشکل تیم ملی کشتی فرنگی در راه صربستان، برگزار نشدن مسابقات انتخابی و نبود یک فرآیند منسجم برای گزینش کشتی گیران برتر بود که باعث شد تا کشتی گیران بدون گذراندن فیلترهای انتخابی به عضویت تیم ملی در آیند. اگر از تک انتخابی سنگین وزن بین علی اکبر یوسفی و امین میرزازاده فاکتور بگیریم، در ۹ وزن دیگر هیچ مسابقه انتخابی صورت نگرفت و همه نفرات بدون شفافیت عازم جهانی شدند تا دود آن اینگونه به چشم کشتی ایران برود. روندی نامشخص که سال‌هاست مورد انتقاد است اما سرمربی تیم ملی اعتقادی به تغییر آن و برگزاری انتخابی ندارد. روندی که باعث شده پشتوانه‌های کشتی نابود شوند و نفرات حاضر بی‌انگیزه.
بدن‌های ضعیف؛ پاشنه آشیل ایران
شاگردان محمد بنا در بلگراد مشکلات مختلفی داشتند اما بارزترین ضعف آن‌ها، مشکل بدنی و تنفسی بود تا جایی که اکثر کشتی‌گیران، حتی محمدرضا گرایی در تایم دوم کشتی‌های خود دچار مشکل بدنی می‌شدند و بدن آن‌ها به وضوح افت می‌کرد تا نتوانند آنطور که باید به کار ادامه دهند. مشکلی که به نظر به تمرینات بدنسازی و سیستم آماده‌سازی در اردوها بر می‌گردد که باعث شده بود همچون وزنه‌ای به پای کشتی‌گیران بچسبد و نفس آن‌ها را بگیرد. موردی که نمونه مشابه آن در المپیک ۲۰۱۶ هم دیده شد و گویی در صربستان ماجرای ریو تکرار شد تا کشتی فرنگی ایران اینگونه سقوط آزاد کند.
بی‌شک نمی‌توان منکر زحمات و افتخارات محمد بنا در کشتی فرنگی ایران شد، کما اینکه نتایج المپیک لندن را نمی‌توان از تاریخ پاک کرد اما مطمئنا هر مربی یک‌عمر مفید دارد و محمد بنا سال‌هاست به پایان خط رسیده؛ کما اینکه قهر و آشتی‌های گاه و بیگاهش هم نشان از بی‌انگیزگی او دارد اما اصرار فدراسیون به استفاده از او، باعث شده کشتی فرنگی به چنین سرنوشتی دچار شود. فقدان علم به روز و تمرینات قدیمی، و نبود کادر قوی باعث شده تا تیم ملی کشتی فرنگی اینگونه پسرفت کند. مطمئنا کشتی فرنگی ایران نفرات زیادی دارد که بتوانند به عنوان سرمربی تیم ملی کار کنند و محمد بنا هم می‌تواند با بازنشستگی، به عنوان مشاور در کنار تیم باشد؛ مطمئنا کشتی فرنگی پس از سال‌ها نیاز به هوایی تازه دارد تا بتواند یک انقلاب جدید را تجربه کند و با علم دنیا همراه باشد.
