آفتابنیوز : آفتاب: یازدهم سپتامبر 2001. دو هواپیما به دو برج مرکز تجارت جهانی کوبیده میشود. امدادگران بهت زده برای نجات مردم به داخل برجها میشتابند. دو برج فرو میریزد. دو هزار و هفتصد و چهل و نه تن از هشتاد و هفت کشور جهان طی چند ساعت در زیر آوار جان میبازند. تنها بیست تن از زیر آوار نجات مییابند.
در تاريخ يازدهم سپتامبر سال 2001 میلادی يکی از جنجالی ترين و مهمترين حوادث جهان در کشور امريکا به وقوع پيوست که نه تنها نقطه عطفی در تاريخ جهان بشمار میآيد بلکه معادلات و مناسبات روابط بين الملل در عرصه های گوناگون سياسی، اقتصادی و... را دستخوش تحولات عمدهای کرده است.
در اين روز 4 فروند هواپيمای مسافری که از بوستون، لس آنجلس و نيوجرسی به مقصد 4 شهر مختلف در حرکت بودند، در يک زمان ربوده شدند و به مقصد وال استريت، کاخ سفيد و پنتاگون که نماد قدرت اقتصادی، سياسی و نظامی ايالات متحده امريکا بودند، پرواز کردند. نخستين هواپيما در ساعت 8:45 صبح خود را به يکی از برجهای دوقلوی مرکز تجارت جهانی کوبيد و وارد طبقه 73 آن شد و هواپيمای دوم کمتر از 20 دقيقه بعد خود را به ساختمان ديگر زد و پس از مدت کوتاهی برجهای دوقلو 118 طبقه ای با ارتفاع 410 متر در مقابل چشم همگان فروريختند.
در همين زمان جورج بوش رئيس جمهور امريکا که در محل نامعلومی مخفی شده بود، خبر داد که امريکا دچار حملهای تروريستی شده است و اعلام حالت فوق العاده را برای اين کشور ضروری دانست.
دقايقی بعد نيروی هوايی اين کشور اعلام کرد که پرواز در سراسر امريکا ممنوع اعلام شده است. اما اين اخطار مانع از آن نشد که هواپيمای سوم با ساختمان پنتاگون برخورد کند.
اين حادثه بين المللی با توجه به اخبار منتشر شده بعد از آن دارای ابعاد بسيار مهمی میباشد. مثلاً در بعد داخلی، ايالات متحده که با بهره گيری از ابزار پيشرفته و تقويت سازمان سيا چنين القا میکرد که هيچ خطری نمیتواند امنيت اين کشور را آسيب بزند و به زعم خود به دنبال برنامه ريزی برای امنيت نظام بين الملل بود يکباره گرفتار مصيبت بزرگی شد و در درون خاک امريکا مورد حمله قرار گرفت.
در بعد بين المللی نيز دولت نظامی گرا و مداخله جوی بوش فرصت مناسبی برای تحقق برنامه های از پيش طراحی شده خود در نقاط مختلف به خصوص منطقه ژئوپلتيک و ژئواستراتژيک خاورميانه را پيدا کرد و پس از مدتی با سوء استفاده از افکار عمومی و به بهانه دخالت طالبان در اين فاجعه و حضور آنها در افغانستان اين کشور را اشغال کرد. نکته آخر اين که با وجود گذشت 7 سال از اين حادثه دلخراش هنوز هم ناگفته های بسياری در پرده ابهام قرار دارد که برای شناخت آن نيازمند گذشت زمان و افشای اخبار جديد میباشد.