شارژ شدن شعارهای هتاکانه و بیسابقه در دانشگاه شریف را نباید تنها محدود و منحصر به وقایع این روزهای کشور دانست. بهنظر میرسد دامنه نفوذ به دانشگاههای کشور خصوصا دانشگاههای مادر از مدتها قبل در دستور کار بوده است. این موضوع از آن جهت دارای اهمیت است که دانشگاه صنعتیشریف بهعنوان یکی از دانشگاههای مهم کشور همواره مورد توجه افکار عمومی بوده است؛ از این رو، هدف گرفتن این دانشگاه برای درگیرکردن 2کلید واژه «نخبه» و«دانشجو» بهعنوان محورهای حمله به نظام از برنامههای بلندمدت عناصر ضدانقلاب و دشمن در بزنگاههای سیاسی است.
علی یونسی و امیرحسین مرادی که در سالهای قبل در برخی المپیادهای علمی مدال کسب کرده بودند، طعمههای خوبی برای شبکه نفوذ در دانشگاه بودند. این دو به واسطه عضویت بستگان خود در گروهکهای ضدانقلاب به سرعت جذب این شبکه شده و در دانشگاه هستههای ضدانقلابی تشکیل دادند؛ هستههایی که رد آنان را میتوان در ماجرای اخیر دانشگاه شریف و تشابه شعارهای این گروه با ضدانقلاب نیز جستوجو کرد. گرچه این دو، 2سال قبل با هوشیاری عوامل امنیتی دستگیر شدند، اما دنبالههای جریان نفوذ در دانشگاه همچنان فعالند و در بزنگاههای سیاسی با ایجاد بلوا میکوشند دانشگاه را به محلی برای تهییج افکار دانشجویان عمدتا بیگانه با مسائل سیاسی رادیکال تبدیل کنند.