امین تارخ سال ۱۳۷۳ یک کلاس بازیگری راهاندازی کرد که در آن زمان یکی از اولین آموزشگاههای بازیگری در ایران محصوب میشد. او این موسسه را «یک اتفاق جدید در سیستم آموزشی خارج از دانشگاه، بعد از انقلاب میدانست که آغازی شد برای راهاندازی و گسترش کلاسهای آزاد» و هدفش از تاسیس آن را آموزش سیستماتیک در زمینه بازیگری عنوان کرده بود.
به نظر میرسد این هدف با توجه به پیشینهای پایهگذاری شد که خود امین تارخ در زمینه بازیگری تجربه کرده بود. او یک بار در جمعی از خبرنگاران در شیراز، همزمان با روز ملی سینما درباره خودش گفته بود: «من در دوره نوجوانی و برحسب اتفاق وارد عرصه بازیگری شدم، آن زمان انجمنهای فعال زیادی بود و جذب انجمن تئاتر شدم. تئاتری را دیدم و آنقدر شیفته آن شدم که با خودم گفتم، چرا من نباید جای آنها باشم؟ همیشه همین قیاسهاست که باعث میشود، آدم وارد کاری شود. بعدها، از ۱۸ سالگی بود که تصمیم گرفتم بهشکل آکادمیک این کار را دنبال کنم و دقیقا در شکل آکادمیکِ هر کاری است که زوایای پنهان و تاریک آن مشخص میشود؛ به همین خاطر توصیهام این است که جوانها تنها از روی علاقه و احساساتشان دنبال سینما نروند، بلکه از طریق آکادمیک و دانشگاهی این کار را پیگیری کنند.»
تارخ در جایی دیگر یادآوری کرده بود، «من سینما را با بهرام بیضایی و «مرگ یزدگرد» شروع کردم، کار کردن با بیضایی خیلی جذاب است، به جهت اینکه استاد بلامنازع تصویر و دیالوگ است و من چیزهای زیادی از کار با او یاد گرفتم. «مرگ یزدگرد» بخاطر کلام وزین و کلاسیکی که داشت و موزون و باوقار بودنش برای من خیلی آموزنده بود. همکاری با کارگردانهایی مثل علی حاتمی، مهرجویی، کیمیایی و بیضایی درک درست تصویر را برای بازیگر به همراه دارد.» و این تجربهها سبب شدند او در موسسه خود مدرس واحدی با نام بازیگری مقابل دوربین باشد.
او سال ۱۳۹۸ در نشستی آسیبشناسانه درباره بازیگری بر توجه به آموزش سیستماتیک تاکید کرده و از توجه به جایگاه دانشگاه در بحث آموزش سخن گفته بود. تارخ به ضعفهای سیستم آموزش دانشگاهی اشاره کرده بود و درباره اهمیت مراکزی مثل کانون پرورش فکری در عرصه بازیگری گفته بود، «کانون پرورش فکری در دورهای سهم بسزایی در آموزش تئاتر داشت و افراد بسیاری را وارد عرصه حرفهای کرد، ولی متاسفانه دیگر آن مسیر دنبال نشد.»
البته این موضوع، از سوی بسیاری از هنرمندان سینما و تئاتر نقد میشود بویژه در چند وقت اخیر که واگذاری کتابخانههای کانون پرورش فکری مطرح شده بود، نسبت به اینکه چرا کانون در سینما و تئاتر جایگاه و نقش خود را از دست داده است؟ انتقادهایی را بیان کرده بودند.
با این وجود کارگاه آموزشی امین تارخ که برخلاف دیگر موسسههای هنری صرفا بر بازیگری متمرکز است، در این سالها جایگاه قابل توجهی داشته و بازیگرانی همچون ترانه علیدوستی، حبیب رضایی، مهتاب کرامتی، شبنم مقدمی، شهرام قائدی، پوریا پورسرخ، مریم بوبانی، بیتا بادران، غزل صارمی، مجید مشیری و رامین راستاد را به عنوان تعدادی از فارغالتحصیلان این مجموعه میتوان نام برد.
نیما تارخ - فرزند زندهیاد امین تارخ - درباره نحوه فعالیت «کارگاه آزاد بازیگری» پس از درگذشت امین تارخ گفت: کارگاه به حیات حرفهای خود به همان سیاق ادامه میدهد، چون در این کارگاه از همان بدو تاسیس یک متد آموزشی برنامهریزی شده بود. کلاسهای کارگاه هم با حضور اساتید مختلف در حوزههای گوناگونِ مرتبط با بازیگری مثل فن بیان یا بداهه براساس برنامهریزی آقای تارخ برگزار خواهد شد با این تفاوت که دیگر خودشان برای واحد «بازیگری مقابل دوربین» که تنها واحدی بود که تدریس میکردند، نیستند و بنده به این دلیل که خودم تجربه این کلاس را با آقای تارخ داشتم فعلا تدریس آن را برعهده خواهم داشت.
امین تارخ دوم مهر بر اثر سکته قلبی پس از چند روز بستری بودن در بیمارستان از دنیا رفت و دو روز بعد در قطعه هنرمندان بهشت زهرا با حضور جمعی از هنرمندان و علاقهمندانش در خانه ابدی خود آرام گرفت.