آفتاب: دکتر احمد توکلی با نقد منحصر دانستن اجرای پروژه کارت هوشمند سوخت به دولت احمدی نژاد گفت: «طرحی که صرفه جویی حدود 30 درصدی در مصرف و به صفر نزدیک ساختن قاچاق بنزین تنها اثر مستقیم آن است و در کنار آن دهها اطلاعات ضروری برای تنظیم امور کشور را در اختیار دولت میگذارد و توان پیمانکاری طرحهای ملی آتی را در کشور به شدت بالا میبرد. وقتی برجستگی کار دولت نهم بیشتر آشکار میشود که بدانیم اجرای پروژه کارت هوشمند از اوایل دهه 1380 در دولت آقای خاتمی وجود داشت و چند سال تقریباً هیچ کاری انجام نشده بود».
به گزارش سرویس سیاسی آفتاب، دکتر احمد توکلی رئیس مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی طی یادداشتی در پایگاه خبری الف، ضمن انتقاد به گزارش عملکرد اقتصادی رییس جمهور در کنفرانس خبری هفته گذشته گفت: «هرکس به اجرای پروژههای ملی، به ویژه در حوزههای بیسابقه آشنا باشد، دشواریهای ایجاد هماهنگی بین دستگاههای مختلف را بداند، از پیچیدگیهای شبکههای آی.تی در مقیاس ملی آگاه باشد، از سایت مرکزی بسیار پیشرفته و حفاظت شده طرح در وزارت نفت بازدید کرده باشد و از همه مهمتر به کمی فرصت اجرای طرح توجه کند، واقعا به همت دولت به ویژه شرکت ملی پالایش و پخش، متخصصان زبده و بانشاط و مدیرعامل باتجربه و سختکوش آن آقای مهندس نعمت زاده دستمریزاد خواهد گفت».
رئیس مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی با اشاره به سابقه مصوبه سهمیه بندی بنزین در کشور یاد آور شد: «سابقه مهار مصرف بنزین و کلا سوخت به سالهای پیش از سهمیه بندی برمیگردد. در سال 1383 که قانون برنامه چهارم در مجلس ششم تصویب شد، در ماده 3 آن مقرر شده بود که بنزین و سایر سوختها از اول سال 84 به قیمتهای جهانی عرضه شود».
دکتر توکلی در ادامه افزود: «مجلس هفتم که اجرای بیمقدمه این سیاست را موجب تورم کمرشکن و ضدتولید میدانست، به دلایل علمی زیادی اجرای سیاستهای غیرقیمتی را برای مهار مصرف، مقدم بر سیاستهای قیمتی دانست و قیمت بنزین را برای یک سال تثبیت کرد و دولت را موظف کرد اقدامات بسیار گستردهای را برای شبکه حمل و نقل و خودروسازی و پالایشگاهها انجام دهد که همه آنها در تبصره 12 و 13 قانون بودجه 1384 گنجانده شد تا زمینه آزادسازی قیمت بدون آثار تورمی شدید ظرف چندسال فراهم شود».
وی در ادامه خاطرنشان کردهاست: «پس از روی کار آمدن آقای احمدی نژاد، در مهرماه 1384 در جلسات مشترک تعدادی از نمایندگان و تعدادی از وزرا در حضور روسای قوای مجریه و مقننه، رییس جمهور از رویکرد تقدم سیاستهای غیرقیمتی بر افزایش یکباره قیمتهای انرژی دفاع کرد و با کار مشترک دولت و مرکز پژوهشها، تبصره 13 قانون بودجه سال 1385 تدوین و تصویب شد. در این تبصره که 10 صفحه از کتابچه قانون بودجه سال 85 را اشغال کرده است، برای اولین بار بحث سهمیهبندی سوخت در بند واو تبصره آمده است، ولی به خواست دولت، انجام این کار به اختیار دولت واگذار شده بود تا خود را آماده کند».
این کارشناس مسائل اقتصادی با اشاره به اینکه در این بند به دولت اجازه داده شد تا پس از توسعه حمل و نقل عمومی شهری و افزایش سهم خودروهای دوگانه سوز، در صورت لزوم با تصویب شورای اقتصاد نسبت به سهمیه بندی بنزین و تعیین قیمت مناسب برای بنزین مازاد بر سهمیه تعیین شده اقدام کند، گفت: «دولت در سال 85 از این اختیار استفاده نکرد و به تکلیف قانونی پیشنهاد قیمت تا شهریور 85، برای سال 86 نیز عمل نکرد؛ ولی در لایحه بودجه سال 1386، خودش سهمیه بندی بنزین را به مجلس پیشنهاد کرد».
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در ادامه افزود: «دولت ضمن بررسی لایحه بودجه سال 1386 در مجلس، چون منابع پیشنهادی دولت برای واردات بنزین ناکافی بود، راههای مختلف کنترل مصرف تا زمان بهره برداری از طرحهای غیرقیمتی بررسی شد و سرانجام در بهمن ماه 1386، در جلسهای با حضور آقایان ابوترابی، باهنر، عبداللهی و نویسنده این سطور در خدمت آقای رییس جمهور، معاون اول و تعدادی از وزرا، رییس جمهور با صراحت حمایت خود را از سهمیه بندی بنزین با قیمت 100 تومان برای هر لیتر بنزین اعلام کرد و با این توافق، موضوع سهمیه بندی بنزین در بند واو تبصره 13 قانون بودجه گنجانده شد؛ تبصرهای که دهها حکم پیرامون موضوع بهینه سازی مصرف سوخت دارد و چندین صفحه از قانون بودجه آن سال را پوشانده است».
وی با اشاره به بند واو این تبصره گفت: «طبق این بند دولت موظف است حداکثر از ابتدای خرداد ماه سال 1386، بنزین تولید داخل به علاوه بنزین وارداتی تا سقف یارانه معادل ارزی بیست و دو هزار و دویست و پنجاه میلیارد (22.250.000.000.000) ریال را به صورت سهمیه بندی با اولویت استفاده از کارت هوشمند به قیمت هر لیتر یک هزار (1000) ریال عرضه نماید. دستگاه های موضوع ماده 160 قانون برنامه چهارم توسعه [دولتی ها] مجاز به استفاده از بنزین سهمیهبندی با قیمت هر لیتر یک هزار (1000) ریال نیستند. نحوه و میزان سهمیه بندی و قیمت مناسب بنزین غیر سهمیه بندی بنا به پیشنهاد سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و وزارت نفت تا پایان فروردین ماه به تصویب هیات وزیران خواهد رسید».
دکتر توکلی با ارائه مستندات فوق درباره ادعای نبود فرصت مناسب از سوی دولت افزود: «تا اینجا معلوم شد که ادعای 1.5 ماه فرصت برای سهمیه بندی نادرست است و موضوع سابقه دوساله داشت. پیشنهاد سهمیه بندی بنزین به وسیله خود دولت در پاییز 85 ضمن تقدیم لایحه بودجه به مجلس داده شد و حکم سهمیه بندی نیز ابتدایی و یک خطی نبود، بلکه در بستهای سیاستی و علمی مفصل قرار داشت که به کرات رییس جمهور از آن بسته سیاستی دفاع کرده و ستادی برای اجرای آن تشکیل داده بود (ستاد اجرای تبصره 13 قانون بودجه)».
وی در ادامه یادآور شد: «اما دولت به تکلیف قانونی تعیین قیمت مناسب تا پایان فروردین 1386 عمل نکرد. مجلس برای اجرای قانون نگرانی داشت و نمیخواست ماجرای سال 85 تکرار شود. در سال 85 که دولت مجاز به سهمیه بندی بود تا واردات زیاد نشود، به این کار اعتنا نکرد و در نیمه دوم سال اجازه برداشت 4 میلیارد دیگر از حساب ذخیره ارزی برای بنزین کرده بود. مجلس پروژه کارت هوشمند سوخت را که شرط لازم سهمیه بندی بنزین بود با حساسیت نظارت میکرد و بر این عقیده بود که کار شدنی است و دولت عرضه و توان انجام این کار بزرگ را دارد ولی به دلایلی تمایل ندارد. به همین دلیل برای اجرای قانون فشار آورد و دولت با یک ماه تاخیر تن به اجرای قانون داد».
وی با اشاره به نقش مجلس در موفق بودن این طرح برخورد دولت را در منصفانه ندانست و خاطرنشان کرد: «واقعیت نشان داد که حق با مجلس بود و حالا رییس جمهور به انجام این کار سترگ، به حق مباهات میکند ولی با تاسف، فشار بر دولت برای تحقق قانون را به نیت شیطانی سقوط دولت نسبت میدهد. جاداشت حال که در اثر فشار و اصرار مجلس برای قانونگرایی و تامین منافع اجرای طرح، دولت موفق و پیروز از کار درآمده است، سپاسگزار خدا و خلق باشد، نه آنکه نیتخوانی کند و نمایندگان ملت را به توطئه براندازی دولت متهم کند. ماه رمضان ماه رحمت خداست و دولت هم خود را مهرورز میخواند، انتظار غیر از این بود».