رگ‌های واریسی دارید، این باور‌های غلط را کنار بگذارید
عارضه واریس از جمله مشکلاتی است که از تصورات غلط مصون نمانده است:
رگ‌های واریسی را همیشه می‌توان دید
رگ‌های واریسی گاه می‌توانند عمیق‌تر و غیر قابل مشاهده از روی سطح پوست باشند.
زیاد ایستادن علت ایجاد واریس است
اگر شما در شغل خود مجبورید به مدت طولانی بایستید، شاید بیشتر در معرض ابتلا به رگ‌های واریسی باشید، اما این اتفاق در مورد همه مشاغل صدق نمی‌کند و کسانی که به مدت طولانی به صورت بی حرکت و ثابت مجبورند بایستند، بیشتر در معرض خطر هستند. تحرک در هنگام ایستادن مانع بروز این عارضه است. سعی کنید در محل، حالت قدم رو داشته باشید و پاهایتان را جابه‌جا و عضلات تان را درجا منبسط و منقبض کنید تا احتمال بروز واریس کمتر شود.
واریس تنها یک مشکل زیبایی است
بسیاری از مردم هنوز نمی‌دانند که این عارضه همراه با شایع‌ترین علائم مانند درد‌های مبهم، سنگینی و تورم پا‌ها همراه است. سایر علائم ممکن است شامل خشکی شدید و خارش چوست در نزدیکی واریس باشد. افراد مبتلا به واریس در معرض خطر برای یک نوع خطرناک از لخته خون به عنوان ترومبوز وریدی هستند. سایر علائم نه چندان معمول که در ۱۰ درصد بیماران بروز می‌کند، شامل خونریزی، تغییر رنگ پوست، ضخیم شدن پوست، شکل گیری زخم است. بسیار مهم است که قبل از بروز مشکلات پوستی غیر قابل برگشت با پزشک خود تماس بگیرید.
واریس در نتیجه افزایش سن، رخ می‌دهد
افراد جوان نیز ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرند. علت واریس در درجه اول ژنتیکی است. تغییرات هورمونی نیز به عنوان یک عامل خطر شناخته شده است. این خطر بخصوص در دوران بارداری بیشتر می‌شود.
زنان بیشتر از مردان به این عارضه مبتلا می‌شوند
اگرچه این عارضه در زنان شایع‌تر است، اما مردان نیز از آن مصون نیستند. یک چهارم زنان بزرگ سال و ۱۰ تا ۱۵ درصد مردان به این عارضه مبتلا می‌شوند.
دویدن علت ابتلا به واریس است
این ورزش یک اقدام خوب برای بهبود گردش خون است. اگر مبتلا به رگ‌های واریسی هستید، باید بدانید جوراب‌های واریس می‌تواند منجر به جلوگیری از تجمع خون در پایین پا‌ها هنگام ورزش شود.
جراحی تنها راه درمان واریس است
اینطور نیست. دسته دیگر از درمان‌های جدید و پیشرفته شامل درمان‌های دارویی، اسکلروتراپی، لیزر و یا آر اف را می‌توان انجام داد.
بهبود بعد از درمان اغلب دشوار است
درمان‌های جدیدتر زمان بهبودی را تسریع می‌بخشند و بیمار می‌تواند معمولا در همان روز انجام درمان به کار و فعالیت‌های روزانه بازگردد.
