پلیس نیویورک چشم خود را روی قاچاق جنسی بسته است؟

قربانیان قاچاق جنسی در نیویورک که برخی از آنان ۱۲ سال سن دارند با ترافیک مردانی مواجه هستند که خواستار خرید رابطه جنسی می‌باشند.

به گزارش دیلی تلگراف، «ملانی تامپسون» که در ۱۲ سالگی با دو دوست صمیمی خود در خیابان‌های کویینز نیویورک قدم می‌زد با دو پسر از همسایگی خود و چند سال بزرگتر از آنان ملاقات کردند. آنان دختران را به خانه دعوت کردند. اوایل تنها شوخی می‌کردند. ملانی به یاد می‌آورد که اندکی پس از آن به آنان مشروب الکلی دادند و در نهایت او به خواب رفت.

او گوید: «وقتی از خواب بیدار شدم دوستان دخترم رفته بودند. یکی از پسر‌ها به من تجاوز کرده بود». ملانی سعی کرد لباس‌هایش را پیدا کند و از زیرزمین فرار کند. اما او به دام افتاده بود. پیرمردی وارد شد. او می‌گوید: «پیرمرد گفت من به جایی نمی‌روم. از آن زمان قاچاق جنسی من آغاز شده بود».

قاچاق انسان از جمله قاچاق جنسی و کودک در سالیان اخیر در سراسر جهان افزایش یافته است. در ایالات متحده در حال حاضر این عرصه سریع‌ترین فعالیت جنایی سازمان یافته در حال رشد است.

«دورچن لیدهولت» مدیر مرکز حقوقی Sanctuary for Families ارائه دهنده بزرگترین برنامه خدمات حقوقی برای قربانیان خشونت خانگی در ایالات متحده می‌گوید: «ما شاهد تشدید خشونت جنسی و میزان بسیار بالایی از قاچاق انسان در داخل و اطراف شهر نیویورک و سراسر ایالت هستیم».

ملانی به خانه متروکه‌ای در همان نزدیکی منتقل شد و در کمد تنها یک تشک کثیف وجود داشت. او می‌گوید: «در دستگیره نداشت. بنابراین، از بیرون در بر روی من قفل شده بود. هیچ اثاثیه‌ای وجود نداشت. آب و برقی نبود. توالت نیز سیفون نداشت».

تلاش او برای فرار از پنجره ناموفق بود. برای تنبیه ملانی صورت او را با سیگار سوزاندند و بر روی سرش اسلحه گرفتند و به او گفتند که دفعه بعد او را خواهند کشت. دلال جنسی او را تهدید کرد و گفت: «من می‌دانم خواهرت کجا به مدرسه می‌رود».

ملانی را به کلوپ‌های رقص برهنه زیر زمینی بردند و مورد تجاوز جنسی قرار دادند. ملانی می‌گوید: «او مرا وادار می‌کرد تا برقصم و سپس مجبور می‌شدم با مردانی که در اطراف می‌ایستادند و رقصم را تماشا می‌کردند رابطه جنسی داشته باشم». تمام این اتفاقات پیش از ۱۳ سالگی او رخ دادند.

لیدهولت می‌گوید: «علیرغم آن که ملانی بیش از یک دهه پیش قاچاق شده بود این بیماری همه گیر (قاچاق جنسی) باعث افزایش کامل تعداد افراد قاچاق شده در سالیان اخیر شده است. بسیاری از قربانیان در خانه‌های مشترکی با سوء استفاده کنندگان زندگی می‌کنند. ما شاهد افزایش قتل قربانیان خشونت خانگی بوده ایم».

در فاصله ۱ آوریل تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۰ دوره‌ای که نیویورک با محدودیت‌های سراسری ناشی از شیوع کووید ۱۹ مواجه شد به گفته یکی از افسران اداره پلیس نیویورک آن منطقه با افزایش موارد قاچاق انسان همراه بوده است. آن افسر می‌گوید این یک «مشکل بزرگ» در سراسر ایالت است.

نیویورک؛ قربانیان شکست خورده
لیدهولت می‌گوید ایالت نیویورک «قوانین بسیار موثری» برای رسیدگی به موارد قاچاق جنسی دارد و حداکثر مجازات تعیین شده برای آن ۲۵ سال حبس است. او می‌گوید: «متاسفانه متوجه شدیم که این قوانین توسط پلیس اجرا نمی‌شوند یا بسیاری از دادستان‌ها آن را اجرا نمی‌کنند. این امر باعث شده که صنعت قاچاق جنسی در شهر ما افزایش و گسترش یابد به ویژه در طول شیوع کووید -۱۹ زمانی که فقر، آسیب‌پذیری، انزوا و خشونت بسیار زیاد بوده است».

«الکسی میرز» دادستان سابق پرونده‌های قاچاق انسان در بروکلین می‌گوید که‌ عدم مشارکت پلیس منجر به افزایش تعداد دلال‌ها شده است و کودکان و نوجوانان را قاچاق می‌کنند.

میرز می‌گوید پلیس نیویورک خریداران رابطه جنسی را بازداشت نمی‌کند و نگرش بازار آزاد را به این موضوع دارد. او می‌گوید: «بازار‌های جنسی در فضای باز است جایی که حتی دیگر پنهان نیست».

او افزود: «یک کارآگاه سال گذشته به ما گفت که شنبه شب‌ها مسیر بروکلین شبیه بزرگراه لانگ آیلند است ترافیکی از مردان که برای خرید رابطه جنسی از آن عبور می‌کنند».

لیدهولت که هم چنین یکی از بنیانگذاران ائتلاف علیه قاچاق زنان است به «دیلی تلگراف» می‌گوید که ارتباط بین حامیان قاچاق انسان و پلیس نیویورک طی دو سال گذشته بدتر شده است. او می‌گوید: «در طول شیوع کرونا توانایی‌مان در تعامل با پلیس کاهش یافت. در واقع، پلیس به عمد تمایلی به همکاری با ما نداشت».

این در حالی است که آمار جرم و جنایت ثبت شده از در نیویورک در آگوست ۲۰۲۲ میلادی نسبت به سال پیش از آن به طور کلی ۲۶ درصد افزایش یافته است. چند دسته از دسته‌های اصلی جرم شاهد جهش بودند: افزایش ۳۸ درصدی در سرقت، افزایش ۳۴.۷ درصدی در سرقت بزرگ و افزایش ۳۱.۱ درصدی در سرقت از خانه.

سخنگوی معاون کمیساریای اطلاعات عمومی می‌گوید که پلیس نیویورک در سال ۲۰۱۷ میلادی سیاست خود را تغییر داده که منجر به کاهش کلی بازداشت موارد اتهامات مربوط به روسپیگری شده و از ۲۶۸۲ بازداشت در سال ۲۰۱۴ میلادی به ۱۹۳ مورد در سال ۲۰۲۱ میلادی کاهش یافته است. بازداشت روسپی‌ها که طرفداران قاچاق جنسی از فعالیت آنان حمایت می‌کنند کاهش یافته و همزمان بازداشت دلالان و خریداران رابطه جنسی نیز همراه با کاهش بوده است.

هنگامی که ملانی ۱۳ سال پیش توسط پلیس پیدا شد تحت حکمی که برای کودکان فراری مورد استفاده قرار می‌گرفت بازداشت شد. ملانی در حالی که منتظر رسیدن مقام‌ها بود گفت که او را به یک نیمکت فلزی دستبند زده بودند.

او می‌گوید آنان می‌خواستند مرا بترسانند و می‌گفتند: «تو به خاطر روسپیگری دستگیر می‌شوی». پلیس‌ها شوخی می‌کردند. او به یاد می‌آورد که ماموران پلیس می‌گفتند: «چقدر می‌خواهی مادرت را ببینی»؟ او می‌افزاید: «آنان مرا برای مدتی آنجا رها کردند. به صندلی‌ای که به آن چسبیده بودم می‌زدم و سعی می‌کردم توجه کسی را جلب کنم، زیرا واقعا نیاز داشتم به توالت بروم».

ملانی می‌گوید پیش از آن که اجازه ملاقات با مقام‌ها را پیدا کند روی نیمکت ادرار کرده بود. فعالان می‌گویند که پلیس در دهه گذشته، از زمان بازداشت ملانی درگیر نحوه حمایت بهتر از قربانیان قاچاق بوده، اما کماکان حمایت و آموزش قربانیان به شدت مورد نیاز است.

جمعیت‌های در معرض خطر
لیدهولت می‌گوید دختران و زنان محلی بیش‌ترین گروهی را تشکیل می‌دهند که در نیویورک هدف قاچاق جنسی قرار می‌گیرند به ویژه آنانی که در خانواده‌های آسیب‌پذیر زندگی می‌کنند، افراد دگرباش جنسی که بی‌خانمان شده‌اند و کسانی که سابقه سوء استفاده جنسی دارند.

لیدهولت می‌گوید در محله کویینز نیویورک قاچاق جنسی از طریق روسپی خانه‌های زنان آسیایی عمدتا از چین و کره که اکثر آنان فاقد مدارک قانونی هستند در حال افزایش است.

او می‌گوید: «قاچاق جنسی قابل توجهی از میان زنان لاتین تبار وجود دارد. قاچاق بسیار سازمان یافته از میان زنان جوان صورت می‌گیرد. قاچاقچیان به زنان جوان آسیب‌پذیر که معمولا در شرایط فقر و نوجوانی هستند وعده‌های عاشقانه، ازدواج و حمایت می‌دهند. سپس آنان را آهسته آهسته وارد قاچاق جنسی می‌کنند».

در سال ۲۰۲۰ میلادی ۴۲ درصد از قربانیان قاچاق در نیویورک توسط یکی از اعضای خانواده خود وارد این عرصه شده اند. ۳۹ درصد از طریق یک شریک صمیمی یا پیشنهاد ازدواج به کار گرفته شده‌اند.