روزنامه اطلاعات در یادداشتی اظهارات اخیر وزیر آموزش و پرورش مبنی بر اینکه «از گل نازکتر با بچهها حرف نمیزنیم» را نقد کرد و از او خواست به اندازه دانشش صحبت کند.
در ادامه گزارش این روزنامه آمده است: اخیراً وزیر محترم آموزش و پرورش در گفتوگویی اظهار داشتند: «از گل نازکتر با بچهها حرف نمیزنیم!» آیا منظورشان این بوده که از گل ضخیمتر با بچهها حرف میزنند؟!؛ قاعدتاً نه. قابل حدس است که میخواستند بگویند: «اینقدر با بچهها لطیف و نرم سخن میگوییم؛ تو گویی به نازکی برگگل، بلکه نازکتر»؛ اما عبارت ایشان عکس این معنی را میرساند و اینگونه القا میکند که: «نه به نازکی گل؛ شاید کمی کلفتتر! …»
یک وقت وزیری صنعتی یا اقتصادی یا در مسیر راه و هنگام ترابری (!)، در ادبیات فارسی و ضربالمثلپردازی بیدقت سخن میگوید، که چندان باک و بلکه حرجی نیست؛ اما با تکیه بر صندلی آموزش و پرورش یا باید کم گفت و گزیده؛ یا اگر سخن بسیار گفته میشود، دقیق و در معنی درست پرداخته.
اصل ضربالمثل این است که: «از گل بالاتر». «بالا» در اینجا نه در مقابل «پایین»، بلکه در معنی «شدت و زیادی» است و منظور این است که در همان حدِ بالای لطافت گل سخن میگوییم و نه کمتر.
ایشان در جریانات اخیر- هرچند به لحاظ پیشگیری و مراقبت پیش از اتفاق- صفتی را بر گروهی از دانشآموزان بار کردند، که در فرهنگنامهی واژگان روانشناسی از ثقل نسبتاً وحشتناکی برخوردار است و قاعدتاً در مقام کفالت آموزش و پرورشِ رسمی فرزندان این مرز و بوم، کاربری این صفت، ولو به عنوان پیشگویی، تبعات سوء فراوان دارد.
دانشآموز، ولو خاطی، هنگامی که برچسب «ضد اجتماعی» میخورَد، آیا مصداق سخنکردن با او به نازکی گل است؟!
چه خوب است هرکسی سر به کار و حرفه خودش و به اندازه دانشش داشتهباشد. من اگر، نعوذ بالله، بر کرسی آقای وزیر آموزش و پرورش بودم، نه تنها خطاهای هیجانآلود دانشآموز نوجوان را با این تعبیرات رسانهای نمیکردم، بلکه واسطه و ضامن عفو و بخشش حرکات احتمالی ناصوابش میشدم نزد پلیس.