آفتاب- سرویس بینالملل: جالبترین مساله درباره انتخابات ریاست جمهوری آمریکا افتراق و جدایی آن از انتخابات پیشین است، اما این موضوع همچنین میتواند پدیدآورنده یک شکاف خطرناک باشد؛ یک دوره ابهام آمیز در زمانی که دولت تازه تاسیس افراد جدید را انتخاب و سیاستهای خود را شکل میدهد. از سوی دیگر مشکلات جهان نیز وخیم تر شده است.
واشنگتن پست در یادداشتی به قلم «دیوید ایگناتیوس» با بیان این مطلب، ادامه میدهد: «این یک مرحله گذار است و اینکه روند اوضاع به سمت و سوی ناصحیحی پیش برود، امری ممکن و شدنی است. یکی از موضوعات در این گذار سوریه است که اغلب سیاست آمریکا در خاور میانه را پیچیده کرده است».
نویسنده یادداشت مدعی است که «بشار اسد» رئیس جمهور سوریه از دولت ایالات متحده خواسته است تا به عنوان پشتیبان گفتگوهای غیرمستقیم صلح با اسرائیل، به ترکیه و فرانسه بپیوندد.
ایگناتیوس بر این باور است که ایالات متحده آمریکا باید در این زمینه گامهایی را که لازم است بردارد. از دیگر سوی، واشینگتن و دمشق باید مسیری را که پس از حملات 11 سپتامبر برای تبادل اطلاعات در زمینه تهدید مشترک از جانب گروههای افراطی ایجاد کردند، بار دیگر بگشایند.
ایگناتیوس در ادامه این مقاله اظهار میدارد: «مساله دیگر در این روند، فرایند صلح خاورمیانه است. یک صلح واقعی دور از دسترس است، اما اگر «تزیپی لیونی» بتواند دولت خود را ظرف چند هفته آتی تشکیل دهد، جای امیدواری وجود خواهد داشت که دو طرف از یک سری اصول برای توافق وضعیت نهایی حمایت کنند».
به باور این نویسنده، دشوارترین موضوع در گذار سیاست خارجی ایالات متحده، مساله عراق است. «باراک اوباما» کاندیدای دموکرات انتخابات ریاست جمهوری آمریکا خواستار تعیین یک جدول زمانی برای خروج از عراق است، اما دولت بوش و سناتور هم حزبیاش «جان مک کین»، خواستار اتخاذ رویکرد بر مبنای شرایط و حضور پیوسته و مدتدار در خاک عراق هستند.
مذاکرات امنیتی آمریکا و عراق رو به انتهاست و مردم عراق همچنان خواهان دستورالعملهای محسوسی برای عقبنشینی مرحلهای ارتش ایالات متحده آمریکا تا پایان سال 2010 میلادی هستند.
نویسنده در ادامه آوردهاست: «در مورد افغانستان، هم اوباما و هم مککین، بر ضرورت اعزام نیروهای بیشتر به این کشور اتفاق نظر دارند، اما شفاف سازیهای لازم درباره اینکه چه کار باید کرد، وجود ندارد. بازنگری انتخابهای سیاسی دولت ایالات متحده می تواند سودمند باشد، به ویژه اگر اشتراتژیهایی را برای مدیریت بهتر و نه فقط اعزام بیشتر نیرو ارائه کند».
نویسنده این مقاله، ایران را بزرگترین چالش سیاسی احتمالی برای رئیس جمهور آینده آمریکا دانسته،میافزاید: «به نظر میرسد دولت بوش در نظر دارد از طریق اعلام رسمی گشایش بخش حافظ منافع خود در تهران، در اواسط ماه نوامبر گامی موثر و غافلگیرانه بردارد. این اقدام یخ حاکم بر روابط را خواهد شکست و مسیر ایجاد دیالوگ با ایران را، برای رئیس جمهور آینده آمریکا هموارتر خواهد کرد، گفتگویی که بیتردید لازم و ضروری است».
نویسنده افزوده است: «دولت بوش تصمیم داشت در ماه اوت ایجاد این دفتر را اعلام کند، اما تجاوز روسیه به گرجستان و نگرانی نسبت به تعبیر سیاسی در انتخابات آمریکا آنرا به تاخیر انداخت».
واشینگتن پست کرهشمالی را موضوع دیگری در گذار سیاست خارجی آمریکا معرفی کرده و آوردهاست: «یک انشقاق شدید در سیاست ایالات متحده، در قبال این موضوع، بسیار خطرناک خواهد بود. جرج بوش در تلاش است تا از طریق اتخاذ یک برنامه ویژه، راهی را برای تایید حرکت کره شمالی به طرف خلع سلاح هستهای ایجاد نماید. راهی که رئیس جمهور آینده آمریکا بتواند آن را ادامه دهد».
ایگناتیوس در ادامه آوردهاست: «در نهایت اینکه روابط آمریکا و روسیه هم پس از بحران حاصل از بحران گرجستان نیاز به مدیریت دارد و واشنگتن باید راه را برای ادامه گفتگو با مسکو ادامه دهد».