ما که میدانیم برای مقابله با اصل موجودیت نظام جمهوری اسلامی توطئههای رنگارنگی وجود دارد، چرا سیاست داخلی خود در زمینههای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را طوری تنظیم نمیکنیم که طراحان خارجی آن توطئهها زمینهای برای اجرا پیدا نکنند؟ چرا دافعهمان هزار برابر جاذبهمان است؟ چرا پرخاشگران را به میدان داری و صحنه گردانی میگماریم؟ چرا تصور میکنیم اگر حاکمیت در انحصار یک جمع محدود و یک سلیقه و یک تفکر باشد بهتر است؟ چرا از افکار متنوع صاحبان اندیشه و نظر و تجربه برای مدیریت کشور استفاده نمیکنیم؟ چرا رسانه ملی را به عرصه تجلی افکار تمام صاحبنظران وفادار به کشور و نظام قرار نمیدهیم؟
نویسنده در پایان تاکید کرده که «با چنین سیاستی که اکنون اِعمال میکنیم، هرگز نمیتوانیم پشتوانه اصلی نظام و اقتدار کشور را که مردم هستند، حفظ کنیم.»
منبع: روزنامه جمهوری اسلامی