حال در شرایطی وزیر ارشاد خواهان اجرای کنسرتها و رخدادهای هنری به صورت نامحدود و عادی شده که جامعه هنری در چهار دهه، مشارکت هنری آزاد و معمولی میخواست و شاید یکی از چندین دلخوشی و خواسته جوانانی که امروز معترض تعریف میشوند اجرا یا حضور آزادانه و بیدغدغه در همین رویدادهای هنری بود. چند نسل با آن خاطرات نهچندان خوشایند طبیعی است که امروز نسبت به تن دادن به خواسته وزیر ارشاد اکراه داشته باشند.
به گزارش فراز دیلی، بماند که انتظار میرود وزیر ارشاد به این نکته نیز توجه کند که کنسرت، بازی فوتبال نیست که بتوان بدون تماشاگر برگزارش کرد و حضور بدون محدودیت تماشاگر با فکر و فعل کنونی جریان قدرت یعنی نقض ادعای وزیر محترم ارشاد! این حال بسیاری از هنرمندان بر این باورند که توقف در ذات هنر نیست؛ چراکه ماهیت فرهنگ و هنر جاری بودن و لازمه و پایه و اساس تفکر در یک جامعه است. با این حال به نظر میرسد تولید و اجرای هنر و به طور خاص موسیقی تا زمان ایجاد فضایی مناسبتر و تسهیل آرامش مخاطبان، دورنمایی مبهم داشته باشد...