انتشار خبری به نقل از معاون امور آزمونهای سازمان سنجش که از قطع سراسری اینترنت در روزهای برگزاری کنکور آنهم به دلیل جلوگیری از تقلب در کنکور خبر میداد، تعجب همگان را برانگیخت.
هر چند وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات از اساس موضوع قطع اینترنت به دلایلی، چون برگزاری کنکور سراسری را تکذیب و تاکید کرده تاکنون در این ارتباط نه چیزی تصویب و نه ابلاغ شده است، اما وزیر علوم، قطع شدن اینترنت را البته فقط در محوطه حوزههای برگزاری کنکور، تایید کرده است. هرچند که معاون سازمان سنجش در برنامهای تلویزیونی مدعی شده بود که قطع آنتن به صورت نقطهای موثر نبوده است و همین مساله انگیزه سازمان سنجش برای پیگیری قطع سراسری اینترنت در زمان کنکور را افزایش داده است.
کما اینکه این اتفاق سال ۱۴۰۰ هم رخ داد و محمدجواد آذریجهرمی، وزیر وقت ارتباطات با تایید غیرفعال کردن شبکه اپراتورها در نقاط برگزاری کنکور، گفته بود این موضوع روی مناطقی که در همسایگی آنها بودند، تاثیر گذاشت و کیفیت شبکه را تحت تاثیر قرار داد.
انتخاب راهکار قطع شبکه اینترنت در شرایطی مطرح شده است که به اذعان کارشناسان برای جلوگیری از چنین مواردی هنگام انجام یک پروژه ویژه، میتوان از دستگاههای جمر، پارازیت انداز یا مسدودکننده امواج وایفای استفاده کرد.
علت عدم استفاده از چنین روشهایی رسما اعلام نشده است؛ شاید بحث هزینه این مسدودکنندهها مطرح باشد، اما این سوال وجود دارد که آیا ضرری که به دلیل بروز اختلال در شبکه اینترنت بوجود میآید از این هزینه بیشتر نیست؟
آیا وجود تجارت هزاران میلیارد تومانی هزینه کلاسهای کنکور و همچنین خرید و فروش سؤالات کنکور که باعث شده شاهد تخلفات و کلاهبرداریهای گسترده در این عرصه باشیم، آنقدر قویتر بوده که جلوی اندیشیدن تمهیدات ویژه برای جلوگیری از سوءاستفاده از این تکنولوژی را گرفته است؟ای کاش کارشناسان و متولیان این امر به این سوال پاسخ دهند که چطور و چرا هنوز باگهای این سیستم در کنکور که به بروز تقلب و لو رفتن سوالات منجر میشود، با وجود اینکه تجربه برگزاری این آزمون سالهای سال است در ایران وجود دارد، مشخص نشده است؟! و آیا این شبکه اینترنت است که به عنوان مقصر ابزار مورد استفاده باید مختل یا قطع شود؟
هرچند که در بیش از دو هفته گذشته شرایط عمومی کشور در آرامش است و به اصطلاح وجود محدودیتهای ایام گذشته ضرورت ندارد و وزارت ارتباطات تاکید میکند که تشخیص شرایط امنیتی و غیر امنیتی و تصمیمات بعدی ناشی از این شرایط توسط نهادهای امنیتی ذیصلاح انجام شده و این وزاتخانه در این زمینه تصمیم گیر نیست و طبیعی است که در پی محدود شدن دو پلتفرم خارجی با تصمیم مراجع ذیصلاح امنیتی، بخشی از ترافیک بین الملل که مربوط به مصرف این پلتفرمها بوده، کاهش یافته است. این کاهش پهنای باند بین الملل تنها مربوط به این سرویسهای محدود شده بوده و سایر ارتباطات بین الملل برقرار است.
اما به اعتقاد تحلیلگران، اعمال محدودیت برروی اینترنت طی سه ماه اخیر و مشکلاتی که برای کاربران و بسیاری از کسب وکارها که از طریق اینترنت فعالیت میکردند بوجود آمده است از یکسو و پاسخ متولیان اینترنت و فضای مجازی در ایران به انتقاد و اعتراضها و سوالات درباره کاهش محسوس سرعت اینترنت از سوی دیگر، به اندازه کافی تاثیرات منفی روی کاربران اینترنت در کشور داشته و اکنون زمان آن رسیده که مسوولان بیش از پیش به این نکته توجه کنند که ذکر اینگونه بیانات یا اقدامات غیرمسئولانه و خارج از چارچوب اختیارات و مأموریتهای سازمانهای مختلف، امنیت روحی و روانی مردم و کاربران را به خطر میاندازد، درنتیجه باید بیش از گذشته نسبت به افکار عمومی توجه نشان داده شود.