این ستارهها جالب توجه هستند، زیرا فقط ۲۰.۵ ساعت طول میکشد تا به دور یکدیگر بچرخند؛ یعنی سال آنها کمتر از یک روز زمینی است. این سامانه ستارهای LP ۴۱۳-۵۳ AB نام دارد و بسیار قدیمیتر از سامانههای (سیستمهای) مشابه هستند.
به گزارش وبگاه سایِنس اَلِرت، ستاره کوتوله فراوانترین نوع ستاره در کهکشان ما است. ستارگان کوتوله از ستارگان معمولی هستند.
ستاره دوگانه یک سامانه ستارهای است که در آن دو ستاره به دور مرکز سنگینی سراسری مشترک میان خود گردش میکنند.
ما نمیتوانیم ستارههای کوتوله فوق سرد را با چشم غیرمسلح ببینیم؛ اما آنها پرتعدادترین ستارههای کهکشان هستند. جرم آنها اینقدر کم است که فقط نور مادون قرمز ساطع میکنند و برای دیدنشان به تلسکوپهای فروسرخ نیاز است. آنها اجرام جالبی هستند؛ زیرا براساس فرضیهها باید ستارههایی وجود داشته باشند که اینقدر به هم نزدیک هستند؛ اما این اولینبار است که ستارهشناسان این میزان از نزدیکی شدید را مشاهده میکنند.
تلسکوپهای کِک
تیمی که این سامانه را کشف کردند یافتههای خود را در دویست و چهل و یکمین نشست انجمن نجوم آمریکا در سیاتل ارائه کردند. چینچون دینو هسو (Chih-Chun "Dino" Hsu)، اخترفیزیکدان دانشگاه نورثوسترن در آمریکا و سرپرست این پژوهش، گفت: کشف چنین سامانهای هیجانانگیز است، زیرا ما در اصل میدانستیم که این سامانهها باید وجود داشته باشند، اما هنوز چنین سامانهای شناسایی نشده بود.
قبل از این کشف، ستارهشناسان فقط سه ستاره دوگانه فوقسرد را میشناختند. تیم پژوهشی این ستاره دوگانه را در دادههای بایگانی پیدا کردند. آنها دادهها را با استفاده از الگوریتمی که هسو نوشته و ستارهها را بر اساس دادههای طیفی آنها مدلسازی کرده بود، بررسی کردند.
در تصاویر قبلی، ستارگان به طور اتفاقی در یک راستا قرار گرفتند و در نتیجه به صورت یک ستاره ظاهر شدند. اما هسو و همکارانش به این نتیجه رسیدند که دادهها عجیب هستند، بنابراین ستاره را با دقت بیشتری با تلسکوپهای کِک (Keck Observatory) مشاهده کردند. تلسکوپهای کِک دو تلسکوپ از بزرگترین و قویترین تلسکوپهای نوری جهان هستند که در رصدخانه مونوکی در هاوایی قرار دارند. مشاهدات نشان داد که سرعت تغییر منحنی نور به اندازهای زیاد است که باید دو ستاره وجود داشته باشد و در نهایت، آنها متوجه شدند که نزدیکترین ستاره دوگانه را یافتهاند.