"وقتی کسی لباس سیستان و بلوچستان دارد و به تهران می‌آید از او ترس دارند"
حسین ریگی کارگردان این «هوک» در ابتدای این نشست اظهار داشت: وظیفه خود می‌دانستیم که به درستی سیستان و بلوچستان را نشان دهیم. معمولاً فیلمسازان برای فیلم اول سعی دارند با یک فیلم پر تنش وارد این عرصه شوند چرا که اینگونه فیلم‌ها بیشتر دیده می‌شوند. من سه سال به ساخت «هوک» فکر می‌کردم، سیستان و بلوچستان مهد بومی ورزش بوکس است، اولین مدال طلای دنیا را دانیال شهبخش کسب کرده است. ابتدا برای ساخت فیلم ورزشی و بومی تردید داشتم.
در ادامه این نشست محسن آشتیانی پور (بازیگر) خاطرنشان کرد: از کودکی در کنار پدر تجربه پشت دوربین را داشتم. در عین حال کار با آقای ریگی برایم خیلی ارزشمند بود با هم بسیار صحبت کردیم و بازی در این فیلم برایم چالش بزرگی بود. زمان محدودی برای حضور در تمرین‌ها داشتم و باید هم لهجه بومی را در می‌آوردم و هم بوکس تمرین می‌کردم.
سبحان رخشانی دیگر بازیگر فیلم نیز اظهار داشت: خیلی دوست داشتم فوتبالیست شوم، اما به یک باره وارد فضای بوکس و سینما شدم. فکر می‌کردم خیلی سخت است، ولی آسان‌ترین کار ممکن بود.
کارگردان اثر در بخش دیگر درباره لهجه یا زبان بلوچ در این فیلم گفت: بلوچ زبان است، ولی برای اینکه از زیرنویس استفاده نکنیم سراغ لهجه رفتیم. با این حال من خودم بلوچ هستم و همیشه بحث بر این بود که چرا لهجه‌ها خوب در نمی‌آیند و سعی ام این بود که در این فیلم لهجه‌ها خوب دربیایند.
وی در پاسخ به نقدی درباره پایانبندی «هوک» تأکید کرد: شاید در مبارزه موفق نبود، اما شخصیت این فیلم در تردید قرار می‌گیرد که بازی برده را ببرد یا ببازد و در نهایت رفتن به تیم ملی برای او آنقدر مهم نیست که شادی هم‌وطنش اهمیت دارد.
ریگی خاطرنشان کرد: ما بهترین منابع را در سیستان داریم، موز را به کشور‌های منطقه صادر می‌کنیم و می‌توانم با اطمینان بگویم بسیاری این واقعیات را نمی‌دانند، چون سینما و تصویر این چهره را به تصویر کشیده است. وقتی کسی لباس سیستان و بلوچستان را دارد و به تهران می‌آید از او ترس دارند یا درخواست‌های عجیب دارند. چرا باید اینطور باشد؟ از تهیه‌کنندگان خصوصی و دولتی کدام یک پای کار آمدند تا فیلمی درباره سیستان و بلوچستان ساخته شود و تصویر تازه‌ای از این منطقه نشان داده شود؟ تقوایی و بیضایی فیلم‌هایی ساخته‌اند که فرهنگ غنی ما را نشان می‌دهند. من فیلم اولم را درباره کودکان در سیستان و بلوچستان ساختم و فیلم دوم را هم ورزشی و باز هم بومی کار کردم.
ریگی درباره ساختار فیلم «هوک» اظهار داشت: ما در این اثر با دو فیلم مواجهیم اثری که دوران کودکی را نمایش می‌دهد و فیلمی که دوران بزرگسالی را به تصویر کشیده است. شاید، چون پیشینه کاری من با کودک و نوجوان بیشتر بوده این فضا را بهتر به تصویر کشیده‌ام، اما نمی‌توانم بگویم که کدام بخش ضعیف‌تر بوده است.
وی افزود: آینده سبحان برایم مهم است اگر ۵۰ فیلم، در هر جای دنیا بسازم باز هم رگه‌ای از سیستان دارد و این برای رویاپردازی این بچه هاست. بچه‌هایی که درگیر فقر و آب و بازماندگی از تحصیل هستند و این مشکلات باید برای استان حل شود. به جرات می‌توانم بگویم سیستان و بلوچستان امن‌ترین نقطه ایران است، اما ما چه تصویری از این منطقه نشان داده‌ایم. وظیفه من به عنوان یک فیلمساز بلوچ این است که در این باره فیلم درست بسازم، از فقر بگویم، اما از فقری که می‌گویم شرف دارد.
ریگی در ادامه درباره حضور محسن آشتیانی پور گفت: برای ما پیدا کردن جوان نقش اول برای فیلم چالش داشتیم. یک روز آقای علی آشتیانی پور تهیه کننده به دفتر آمد و من به او گفتم تصمیمی گرفتیم و خودم مطرح کردم که می‌خواهم با محسن آشتیانی پور فرزند او کار کنم.
در ادامه تهیه‌کننده این فیلم درباره دستمزد امیر جعفری تأکید کرد که این موضوعی شخصی است و درباره عدم حضور این بازیگر گفت: همه دوستان که باید دعوت می‌شدند دعوت شدند، من نمی‌دانم دلیل نبودن چیست، اما بودن یا نبودن شان محترم است و طبیعتاً اگر بودند خوشحال می‌شدم. نکته دیگر اینکه ایشان دستمزد خود را کامل دریافت کردند.
ریگی در پایان در پاسخ به سوالی درباره فضای هندی فیلم گفت: به دلیلی نزدیکی این فیلم با فرهنگ هندی شاید چنین نگاهی داشتید. ما فیلم‌های کودک و نوجوان مهمی در جهان داریم که به آن‌ها پرداخته شده است، اما اینجا کمتر به چنین فیلم‌هایی می‌پردازیم.
