آفتابنیوز : آفتاب: رئیس مؤسسه بینالمللی گفتگوی فرهنگها و تمدنها با تأکید بر اینکه روح جامعه عدل است، گفت: «در حوزه عملی، گفتگوی فرهنگها ناظر به راهبردها و برنامههای عملی و اجرایی برای حل مسائل زندگی در جهان چند فرهنگی است».
به گزارش سرویس سیاسی آفتاب به نقل از مهر، حجت الاسلام سید محمد خاتمی رئیس مؤسسه بین المللی گفتگوی فرهنگها و تمدنها در نشست «شهر و گفتگو؛ گسترش گفتگو با ایجاد، حفظ و احیای محله» با تأکید بر اینکه روح جامعه «عدل» است و عدل یکی از چهار فضیلت شهر مطلوب افلاطونی است که در کنار حکمت، شجاعت و خویشتن داری اهمیت دارد و عدالت در این میانه از همه اهمیت بیشتری دارد.
وی در ادامه با اشاره به اینکه گفتگو در جهان واقعی از دل اجتماع آشنا بر میآید و اجتماع بستر و زمینه مناسب میخواهد، گفت: «بسیاری از شهرها و مناطق جدید از آنجا که با تغییرات پرشتاب و با جابجایی های بسیار همراه هستند و از مکانها و امکانهای گفتگویی برای شهروندان برخوردار نیستند، نه تنها از گفتگو و داد و ستدهای فرهنگی به دوراند، بلکه با شکنندگیها و آسیب پذیریهای شهری و توسعه ای نیز رو به رو میشوند».
خاتمی افزود: «زندگی در محلههای قدیم شهرهای ما از درون خانه تا محل کسب و کار و اجتماعهای گوناگون محلی و شهری و زمینه ها و پایههای گفتگو داشت و در این گفتگوها نه تنها ادراک و احساس بلکه نمادها و نشانه ها نیز شریک میشدند».
وی با اعلام اینکه امروز سخن بر سر آن نیست که باید برای احیای آن محلهها یا آن سنت ها به گذشته بازگشت و در گذشته زیست، گفت: «سخن اصلی آن است که آن گونه معماری و شهر سازی پاسخ شایسته و در خور به نیاز زمانه خود بودند، اما آیا اکنون تناسبی میان این فضاهای کالبدی و شهری با نیازها و ضرورتهای این زمانه هست؟ بازگشت به هر سنتی نه مقدور است و نه مطلوب ، اما آیا گسیختگی از هویت و فرهنگ و تاریخ هم منجر به مدرن شدن و پاسخگویی به نیازهای انسان و جامعه مدرن میشود؟».
رئیس مؤسسه بین المللی گفتگوی فرهنگها و تمدنها تأکید کرد: «نقد سنت و نه نفی آن در کنار نقد مدرنیته و نه نفی آن راهبرد مناسب برای عرصههای مختلف فرهنگی و اجتماعی و سیاسی ماست. می توانیم این راهبرد را در صورتی دیگر بیان کنیم و آن گفتگوی سنت و مدرنیته در حوزههای مختلف زندگی امروز است».
خاتمی با یادآوری اینکه گفتگوی فرهنگها معطوف به دو حوزه نظر و عمل است، گفت: «حوزه نظر گفتگوی فرهنگها مفهومی برآمده از کوششی مستمر برای نزدیک شدن به حقیقت و دست یافتن به تفاهم است که طرفین آن نه موضوع شناخت که طرف مکالمه و شریک مبحثاند».
وی تصریح کرد: «گفتگو به معنای شناخت دقیق جغرافیای فرهنگی جهان و داشتن نگاه نقادانه به «خود» و «دیگری»، اهتمام به میراث گذشته و در عین حال جدیت در کسب تجربه های تازه است و گفتگو بر سر الزامها و نیازهایی است گاه در متن زندگی امروز و فردای بشر است».
«اما در حوزه عملی گفتگوی فرهنگها ناظر به راهبردها و برنامه های عملی و اجرایی برای حل مسائل زندگی در جهان چند فرهنگی است. این گونه رویکرد به گفتگوی فرهنگها میتواند هر حوزه ای از حوزه های زندگی روزمره شهروندان و جامعه امروز را در بر گیرد و ظرفیتهای جدیدی بر اساس پیش فرضهای گفتگویی فرا روی مشکلات مختلف حیات مادی بشر بگشاید».