آفتابـدكتر بهزاد قره یاضی:
انا لله و انا الیه راجعون
اذا مات العالم ثلم فی الاسلام ثلمه لا یسدها شیء
پروفسور میرشمسی بنیانگذار بیوتكنولوژی ایران درگذشت.
پروفسور میرشمسی دانشمندی بیهمتا و انسانی والا به دیار حق شتافت و عالمی را در عزای خود در ماتم فرو برد. امروز اگر جهانی به عزای او بنشیند حرجی نیست. جامعه علمی كشور و جامعه پژوهشگران وزارت جهاد كشاورزی به طور ویژه ماتم زده هستند.
پروفسور میرشمسی مثال بارزی از دانشمندان بیمدعا و متواضعی بود كه اگرچه به طور رسمی دوبرابر همه انسانهای عادی یعنی 57 سال در موسسه تحقیقات واكسن و سرم سازی رازی خدمت كرد، اما خدمت واقعی او به جهان بشریت از اروپا گرفته تا اردن از تونس گرفته تا ویتنام و آفریقا و آسیا در ظرف حقیر اندازهگیری نمیگنجد.
او سردار سالاری بود كه جهادش حیات بخشیدن به انسانها بود. او اسوه اخلاق و تقوی بود. تا سن 90 سالگی و با وجود بازنشستگی در آزمایشگاه محقر خود در موسسه تحقیقات واكسن و سرم سازی رازی حضور مییافت. با تلاش و هدایت علمی او بود كه آوازه موسسه واكسن و سرم سازی رازی در سراسر جهان طنین افكن شد.
در اواخر دهه 1330 و پس از تولید انبوه واكسنهای ضد دیفتری، كزاز و سیاه سرفه، دكتر میرشمسی عزم خود را برای توسعه ویروس شناسی در ایران جزم كرد. او به راستی پدر علم ویروس شناسی ایران، پدر واكسن سازی ایران و بنیانگذار بیوتكنولوژی كشور محسوب می شود. از اواسط سال 1348 به تولید واكسن ضد سرخك در موسسه رازی پرداخت و از سال 1352 پژوهش در زمینه تولید واكسن ضد فلج اطفال را هم آغاز كرد و با تولید انبوه این واكسن نقش بیبدیلی را در ریشه كنی فلج اطفال در كشور ایفا كرد.
آقای دكتر میرشمسی در ادامه خدمت خود، در سالهای 1365 و 1366 به تولید دو واكسن جدید ضد اوریون و ضد سرخجه نیز توفیق یافت.
نسل نگارنده و نسلهای بسیاری پیش و بعد از او سلامتی خود را بعد از اذن الهی مرهون برنامههای واكسیناسیونی میدانند كه با تكیه بر تولیدات میرشمسی و به رایگان در اختیار مردم قرار میگرفتند.
صد افسوس كه امروز مدیران نالایقی مشغول پایمال كردن دستاوردهای بزرگ این دانشمند فرزانهاند. دكتر میرشمسی در سال 1374 پس از 54 سال خدمت صادقانه در زمینههای علمی و پژوهشی، لوح تقدیر و نشان درجه اول پژوهشی را از دست رئیس جمهور وقت آیتالله هاشمی رفسنجانی دریافت كرد.
كنگره بیوتكنولوژی در سالهای بعد با نام او و با بزرگداشت وی برگزار شد. در سالهای اخیر به عنوان یكی از چهرههای ماندگار صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران برگزیده شد. در سال 1381 دكتر عارف معاون اول رئیسجمهور، ضمن تقدیر از وی، آزمایشگاههای زیست شناسی پژوهشكده بیوتكنولوژی كشاورزی را به نام او ثبت كرد (اگرچه در دوره اخیر پلاك و نام اور را از سردرب این آزمایشگاهها برداشته اند..). فقدان او مصیبت عظمای است... خدایش رحمت كند!
اینجانب رحلت جانگداز این اسطوره سازندگی و تلاش و این اسوه خستگی ناپذیر علم و تقوی را به محضر امام زمان (عج)، رهبر معظم انقلاب، خانواده معظم و داغدار ایشان، به ملت ایران و جامعه علمی كشور به ویژه پژوهشگران حوزههای زیستی تسلیت عرض نموده علو درجات آن مرحوم مغفور را از درگاه ایزد منان مسئلت مینمایم. والسلام.