دفتر سامانه هوشمند سوخت اعلام کرد که به منظور مدیریت مصرف، سقف سوختگیری با کارتهای شخصی تعیین شده است. ساز و کار به این صورت است که مردم در روز تنها میتوانند ۴۰ لیتر سوختگیری کنند. این میزان سه بار در روز و البته با فاصله زمانی هر چهار ساعت قابل استفاده است.
محمد صادقی، مدیر سامانه هوشمند سوخت، در تشریح تعیین سقف سوختگیری گفت: در گذشته امکان سوختگیری ۱۸۰ لیتر بود که با وجود اجرای این طرح به ۱۲۰ لیتر کاهش پیدا کرده است.
این تصمیم از سوی شرکت پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران برای مدیریت مصرف در حالی گرفته شده است که چندی پیش مالک شریعتی نیاسر، سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس، از اختصاص سهمیه ۱۵ لیتری بنزین به هر عضو خانواده خبر داد. نبود هماهنگی میان نمایندگان مردم و دولتیها مشهود است.
در این بازه زمانی شاهد دو طیف با تصمیمهای مختلف و متنافص برای سهمیه بنزین هسیتم. نمایندگانی که به نظر میرسد پشت اهداف سیاسی و بدون در نظر گرفتن ناترازی و کمبود بنزین در کشور وعده یارانه سوخت را میدهند و شرکت پالایش و پخشی که به دلیل مدیریت مصرف تصمیم به تعیین سقف بنزین و جیرهبندی آن میکند.
یکی از اشکالاتی که بر تصمیم شرکت پالایش و پخش وارد است افزایش استهلاک جایگاههای سوخت و خودروها میتواند باشد. از طرفی باوجود خرابی نازلها در پمپهای بنزین شاهد صفهای طویل سوختگیری هستیم که با اجرای چنین تصمیمی به نظر میرسد این معضل تشدید شود.
رضانواز، سخنگوی صنف جایگاهداران سوخت، درباره چالشهای این طرح به تجارتنیوز گفت: بارها از متولیان امر درخواست شده که از صنف جایگاه دارها درباره موضوعات و طرحها اینچنینی مشورت گرفته شود. چراکه ما رابطه مستقیمی با مردم داریم و در انتقال بازخورد سیاستهای اعمالشده قادر به ارائه نظرات واقعبینانه هستیم. با این حال تاکنون توجهی به درخواست ما نشده است.
او درباره چالشهای موجود در طرح تعیین سقف سوختگیری عنوان کرد: به دنبال اجرای این طرح افزایش استفاده از کارتخوانهای هوشمند سوخت که غالبا هم خراب هستند از جمله معایب آن به حساب میآید. بدین ترتیب ساعت معطلی مردم برای سوختگیری طولانیتر و منجر به نارضایتی اجتماعی میشود.
نواز ادامه داد: همچنین افزایش مصرف بنزین آزاد برای آینده اجرای این طرح پیشبینی میشود. چرا که اگر فردی خواهان دریافت بنزین بیشتر باشد باید از این طریق اقدام کند.
وی درباره تاثیر اجرای این طرح در مدیریت مصرف گفت: نمیتوان به صورت کلی از تاثیر آن چشمپوشی کرد، اما نهایت تاثیر آن شاید ۳۰ درصد باشد که رقم چشمگیری در برابر استهلاکاتی که به همراه دارد نیست.
بر اساس این گزارش، گویا سقف تعیین شده سوختگیری برای کلان شهرها ۴۰ لیتر و برای شهرهای کوچکتر ۳۰ لیتر تعیین شده است. حال باید منتظر ماند و دید تصمیمگیران در این حوزه چه چارهای برای چالشهای پنهان و آشکار این طرح دارند؟