بخشهای مهم این گفتوگوی تلویزیونی را در ادامه میخوانید:
سال ۷۲ وضعیت قدرت نفوذیها در ایران به حدی بود که حتی قصد داشتند در وزارت نفت وزیر تعیین کنند، برنامه این بود که در حوزه شیمی یک نفر را مرد علمی سال معرفی کنند و همراه با نخبگانی که به کشور برمیگردند وی را داخل کشور کنند تا در وزارت نفت به بالاترین جایگاه دست پیدا کند، در واقع به این شکل نفوذ را برنامهریزی کردند، تا حدود سال ۲۰۰۵ نفوذ، فردی و جاسوسی بود اما بعد از آن شروع کردند به شبکهسازی.
روند فساد کاهشی و روند مبارزه با فساد افزایشی است، اما تصویر جامعه این نیست و این را عکس میبیند.
نفوذ شبکهای شده، شبکه نفوذ را در خبرنگاران ببینید، در دوره اوباما یکی از شبکههایی که راه انداختند همین بود که در فضای مجازی یک سیستم امن ارتباطی نوشتند، نیرو استخدام میکردند و هر یک نفر دو نفر را دعوت میکرد، این شبکه بینالمللی بود و کافه تیتر، کافه محتوا و کافه سؤال داشت که اگر امروز مسؤلی را دیدید چه سؤالی از او بکنید، به این وسیله میخواستند موضوعات مدنظرشان را روی آنتن نگه دارند.
ما تعارف نداریم، اگر آمریکاییها یا دو تابعیتیها به قصد جاسوسی وارد کشور شوند و اخلال کنند برخورد میکنیم و تعارفی نداریم، اما اگر هم مثل توریست بیایند، مشکلی با آنها نداریم. مثلا جیسون حتی در زمینه برجام هم عملیات و شبکهسازی میکرد، حتی در جاهایی که تحریمها شلتر بود به آمریکاییها اطلاعات میداد که بعد دستگیر شد و آمد در تبادلها.
در ماجرای تبادل جیسون، آمریکاییها ۱۶ زندانی ما را آزاد و چند بانک را از تحریم خارج کردند و در مقابل ما چهار زندانی آنها را آزاد کردیم.
در ماجرای جیسون بحث خودمان بر سر این بود که اینها ۴۰۰ میلیون دلار را میدهند یا همراه سودش حساب میکنند. چون توافقمان اصل و فرع بود، قرار بود در چند پرواز پول بیاید و ما گفتیم پس از راستیآزمایی بانک مرکزی تبادل انجام میشود، که همینطور هم شد و اصل و فرع پول برگشت و بعد جیسون را تحویل نماینده سوئیس دادیم، و با قدرت ما به ازای خوبی هم گرفتیم، در این ماجرا سیاست خارجی با سیاست امنیتی تلفیق شد و مبادله خوبی هم انجام شد.
منبع: مشرق