هنگام رصد نزدیکی قلب کهکشان راه شیری، در فاصله حدود ۲۶ هزار سال نوری از زمین، یک «مرکز شهر» شلوغ مشاهده میشود که توسط تلسکوپ فضایی اسپیتزر (Spitzer) در طیف فروسرخ نشان داده شده است.
کهکشان مارپیچی با وسعت صد هزار سال نوری دارای حداقل ۱۰۰ میلیارد ستاره است که توسط سیاهچالهای بسیار پرجرم که چهار میلیون برابر خورشید جرم دارد، در کنار هم نگه داشته شده است.
انباشت این میلیونها ستاره یک مِه آبیرنگ ایجاد میکند که به سمت مرکز تصویر به هم میپیوندد، جایی که مناطق سبز رنگ، نشاندهنده مولکولهای غبار غنی از کربن است که توسط نور ستارهای که در اطراف هسته کهکشان میچرخد، روشن میشود و ستارههای جوان نیز درخششی حرارتی ایجاد میکنند که به رنگ زرد و قرمز دیده میشود.
بنا بر اعلام «ناسا»، درخشانترین بخش تصویر، خوشه ستارهای عظیم و پرجمعیت مرکزی را در کهکشان نشان میدهد که اخترشناسان تشخیص دادند که از نزدیک به دور یک ابرسیاهچاله در مرکز کهکشان میچرخد.