اکبر شوکت، رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی در خصوص وضعیت کارگران در سال گذشته گفت: مشکلات همیشگی هچنان ادامه دارد و متأسفانه رو به بدتر شدن هم میرود.
بخشهایی از گفت و گوی شوکت را در ادامه میخوانید:
دستمزد پایین سبب شده کارگران رغبتی به کار در محیطهای بزرگ صنعتی نداشته باشند و همین موضوع شهرکهای صنعتی را با مشکل کمبودِ نیروی کار متخصص مواجه کرده است.
ضمن اینکه سیاستهای کلان اقتصادی و نوساناتِ قمیت ارز سبب شده سرمایه به جای آنکه در تولید صرف شود، به سمت کارهای دلالی و واسطهگری برود.
به طور کلی، نه کارفرما گرایش به سمت انجام کارهای تولیدی دارد و نه دیگر کارگر متخصص راضی به انجام کار در کارخانهها میشود و بخشی از دلیل رسیدن به این وضعیت سیاستهای دولتها در زمینهی دستمزد است. در واقع هر دو گروه به سمت کارهای دلالی گرایش دارند و دولت هم هیچ سیاستِ درستی برای اینکه جلوی بزرگتر شدنِ واسطهگری و دلالی را بگیرد ندارد.
دولت باید در مسیر درست از کارفرمایان حمایت کند، در غیر اینصورت اشتغال ایجاد نخواهد شد. باید تسهیلات ارزان و بدون سود در اختیار کارفرمایان واقعی گذاشت.
بخش اعظم هزینههای کارفرما سرمایه در گردش است که همین هزینه منجر میشود سالانه شاهد افزایشِ ۳ تا ۴ برابریِ قیمت در حوزه کالاهای تولیدی باشیم. این افزایش قیمت بیش از همه بر زندگی اقشار ضعیف جامعه فشار وارد میکند.
در پایانِ سال به اسم حمایت از کارفرما از جیبِ کارگران میزنند و دستمزد را فریز میکنند، این در حالی است که سهم دستمزد در هزینههای کل فقط ۷ درصد است.
بیش از نود درصد مشکلاتِ کارفرمایان مروبط به تأمین مواد اولیه، سرمایه در گردش و نقدینگی است که برای حل این مشکلات دولت باید ورود کند. علیرغم اینکه یکسری ازمواد اولیه داخل کشور خودمان تولید میشود، ولی همان مواد اولیه در طول سال با دو تا سه بار افزایش قیمت مواجه میشود. ما در تمام کالاها شاهد تورم بالای ۶۰ و ۷۰ درصد هستیم بیآنکه دستمزد کارگران افزایش پیدا کند.
خروجی این وضعیت فقر و از بین رفتن قشر متوسط و دو قطبی شدن جامعه به دو گروه ثروتمند و فقیر است. فقر، آسیبهای اجتماعی را افزایش میدهد و برآیند این وضعیت به ضرر همه است.