سرنوشت انتظار ۱۵ ساله پرستاران به کجا رسید
قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری را می‌توان مهم‌ترین مطالبه جامعه پرستاری کشور دانست که در طول ۱۵ سال گذشته همواره مورد بی مهری مسئولان نظام سلامت قرار داشت تا اینکه در سال ۱۴۰۱، سرانجام به مرحله اجرا رسید. اما، به نظر می‌رسد طلسم این قانون همچنان پابرجاست؛ زیرا، هنوز هیچ عایدی از اجرای این قانون نصیب صاحبان قانون نشده است.
قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری در تابستان ۱۳۸۶، با اکثریت قاطع آرای نمایندگان مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید. از همان سال، تهیه آئین نامه اجرایی قانون در دستور کار سازمان نظام پرستاری و وزارت بهداشت قرار گرفت و بعد از ۶ ماه، آئین نامه مورد نظر نیز تهیه شد. اما، از سال ۱۳۷۸ تا ۱۴۰۱، جامعه پرستاری کشور چشم انتظار اجرایی شدن این قانون بود.
در سال‌هایی که پشت سر گذاشته‌ایم، هر سال یک بهانه پیش پای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری سبز می‌شد تا پرستاران، ۱۵ سال منتظر بمانند و اینگونه بود که در نهایت، اجرایی شدن این قانون در سال گذشته کلید خورد. اما، آنچه را از نحوه اجرای قانون می‌بینیم؛ مورد انتظار جامعه پرستاری نبوده است.
بر اساس آنچه در سال گذشته برای اجرایی شدن قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری پیش بینی شده بود، قرار شد پرداخت کارانه از محل اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری، از سه ماهه زمستان ۱۴۰۰ شروع شود. اما، آن طور که نمایندگان جامعه پرستاری عنوان می‌کنند؛ ریالی بابت تعرفه‌گذاری به پرستاران پرداخت نشده است.
محمد میرزابیگی رئیس کل سازمان نظام پرستاری، در تازه‌ترین اظهار نظر پیرامون اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری، گفت: تا کنون یک جمله از قانون تعرفه‌گذاری به رغم یک سال و سه ماه وعده و وعید و به رغم ابلاغ مکتوبات متعدد تصویب بودجه اعتبار متناسب در مجلس اما در عمل هنوز اجرا نشده و هیچ گونه پرداختی؛ حتی یک ریال بر مبنای این قانون به پرستاران صورت نگرفته است.
در همین حال، عباس عبادی معاون پرستاری وزارت بهداشت، در واکنش به ادعای رئیس سازمان نظام پرستاری، گفت: ادعای رئیس سازمان نظام پرستاری، رفتاری نمایشی در آستانه انتخابات نظام پرستاری و فرار به جلو برای گریز از پاسخگویی به پرستاران و کتمان بی عملی خود است.
وی افزود: میرزابیگی پس از ۱۵ سال سکوت در قبال اجرا نشدن قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری که اتفاقاً وی در این ۱۵ سال یا معاون پرستاری وزارت بهداشت و یا رئیس سازمان نظام پرستاری بوده و با آنکه عملکرد مؤثری در احقاق حقوق پرستاران نداشته؛ همزمان با اجرای قانون مصوب سال ۱۳۸۶ در سال ۱۴۰۱ توسط وزارت بهداشت، ادعای میانداری دارد.
اما، میرزابیگی نیز به این موضوع اشاره کرده که جامعه بزرگ پرستاری کشور و مدافعین سلامت و نمایندگان قانونی آنها در سازمان نظام پرستاری کشور حساب عملکرد غیر اصولی یک وزیر ندانم کار و ضعیف را به پای کل دولت و کل نظام و کشور نمی‌گذارد و ضمن اتخاذ موضع صریح برای وزیر ضعیف بهداشت؛ همچنان خود را سرباز کوچک و جان بر کف نظام و انقلاب یار صادق و صریح دولت می‌داند و آماده ارائه راهکارهای مفید و راهگشا برای برون‌رفت از شرایط فعلی است.
به نظر می‌رسد، پرستاران کشور همچنان بی نصیب از مزایای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری هستند.
