ارتباط کم کاری تیروئید با بروز عوامل خطر بیماری‌های قلبی عروقی
به نقل از مرکز تحقیقات غدد درون‌ریز و متابولیسم، به همت دکتر فریدون عزیزی عضو هیئت علمی دانشگاه و دانشمند ایرانی و محققانی از اروپا و آمریکا، مطالعه‌ای با موضوع جدیدترین یافته‌های علوم پایه و بالینی در مورد بیماری کم کاری تیروئید به دعوت مجله Nature Reviews Primer، یکی از معتبرترین نشریات علوم پزشکی دنیا با ضریب تاثیر ۶۵ (Impact factor) انجام شد.
این مطالعه از سال ۲۰۲۰ آغاز شد و شش نفر دانشمندان آندوکرین دنیا و مرجع در زمینه بیماری‌های تیروئید در نوشتن کلیه مطالب مقاله مشارکت داشتند و دکتر عزیزی، استاد ممتاز دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نیز در تهیه کلیه مطالب و تدوین جدول ۲ و نمودار‌های ۳ و ۴ نقش اساسی داشته است.
این مقاله در اواخر سال ۲۰۲۲ در مجله Nature Review Primer منتشر شد که قابلیت استناد و بهره برداری برای کلیه متخصصان مربوطه در سراسر جهان را دارد.
مطالعات با حجم نمونه کوچک نشان داد عملکرد متابولیت‌های هورمون تیروئید اثرات مشخصی بر سیستم قلبی عروقی و عوامل خطر بیماری‌های مرتبط دارند. با این حال، اطلاعات کمی در مورد اهمیت این متابولیت‌های هورمون تیروئید در پیش بینی پیامد‌های ابتلا به بیماری قلبی عروقی و نقش بالقوه آن‌ها به عنوان عوامل تعیین کننده بروز بیماری‌های قلبی عروقی در جمعیت عمومی، از جمله در افراد مبتلا به کم کاری تیروئید، در دسترس است.
ارتباط کم کاری تیروئید با بروز عوامل خطر بیماری‌های قلبی عروقی
این پژوهش نشان داد کم کاری تیروئید بدون علامت یا همراه با علامت، همچنین عملکرد ضعیف تا معمولی تیروئید با افزایش خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب و بروز عوامل خطر بیماری‌های قلبی عروقی مانند کبد چرب غیر الکلی، مرتبط است.
با وجود اهمیت برنامه‌های غربالگری برای تشخیص زودهنگام و درمان کم کاری تیروئید مادرزادی، بیش از ۷۰ درصد جمعیت جهان در بدو تولد غربالگری نمی‌شوند، این موضوع مانع از تشخیص بروز کم کاری تیروئید مادرزادی و مهمتر از آن، درمان به موقع خواهد شد.
بر اساس نتایج این مطالعه، علاوه بر نقش وراثت و ژنتیک در بروز این اختلال، عوامل محیطی نظیر مصرف دخانیات و اضافه وزن تاثیر بسیاری بر عملکرد تیروئید دارد.
در رتبه بندی Web of Science سال ۲۰۲۲، دکتر عزیزی با کسب رتبه دوم در عنوان کمکاری تیروئید، رتبه سوم در بیماری‌های ناشی از کمبود ید و رتبه پنجم در تیروئید و بارداری بین دانشمندان جهان مرجعیت علمی کسب کرده است.
