شهید الداغی، جوانمردی که ناجوانمردانه کشته شد
دو دختر جوان مورد مزاحمت دو پسری که ظاهرا حالت عادی هم ندارند، قرار می‌گیرند و جوانی از آن طرف خیابان در حالیکه منتظر اتمام کلاس زبان دختر خردسالش است، این صحنه را می‌بیند. به قصد کمک به دو دختر وارد صحنه می‌شود و پس از اینکه به مزاحمین تذکر می‌دهد، با آنان درگیر می‌شود و ناگهان چاقویی ابتدا به سینه و سپس به پشتش فرو می‌رود. پس از اینکه چند ثانیه دیگر هم به درگیری و دفاع از دختران ادامه می‌دهد، از پا می‌افتد و جانش را از دست می‌دهد.
این تمام آن چیزی است که فیلم‌های منتشرشده در فضای مجازی از حادثه آن شب نشان می‌دهد. هرچند ضاربین در کمتر از ۱۰ ساعت توسط پلیس دستگیر شدند، اما شهادت حمیدرضا الداغی، داغی شد بر دل ملتی که هیچگاه نتوانسته و نخواسته مزاحمت برای ناموس را تحمل کند.
آن طور که مادر شهید الداغی در مورد فرزندش می‌گوید، وجود چنین روحیه جوانمردانه‌ای در این شهید، نشات گرفته از معرفت عمیق دینی و اعتقادات راسخ او بوده است.
در روزگاری که عده‌ای با انجام یک سری حرکات افراطی و برخوردهای ناروا با برخی از زنان این سرزمین که مورد تایید متدینین و حاکمیت هم نیست، می‌خواستند تندروی‌های خود را غیرت معنا کنند، شهید الداغی غیرت واقعی مرد ایرانی مسلمان را به تصویر کشید و نام خود را در تاریخ این شهر و دیار جاودانه کرد. اما حمیدرضا الداغی، نخستین شهیدی نیست که در راه دفاع از زنان این کشور جان خود را فدا کرده است. در طی تاریخ، دختران و زنان این سرزمین همواره برای مردان غیور ایرانی خط قرمز بوده‌اند و تقدیم سه شهید در دوران دفاع مقدس برای پایین آوردن جسد عریان یک دختر جوان ایرانی، اثباتی تاریخی بر جوانمردی مردمان این سرزمین است، مردمانی که با هر سلیقه و تفکری، هرگز نگاه چپ به ناموس را برنمی‌تابند.
امروز ۱۱ اردیبهشت نیز مردم غیور مشهد با حضور گسترده در مراسم تشییع پیکر شهید هم‌استانی خود، حمیدرضا الداغی، نشان دادند که آنان هم پیرو همین مرام اند و بر اساس غیرتی که از نیاکان ایرانی خود به ارث برده‌اند و آموزه‌هایی که اسلام آموخته‌اند، حفظ کرامت زن را بر هر موضوعی ارجح می‌دانند.
شاید بهترین تعبیر در مورد جوانمردان این سرزمین را مولانا کرده است که می‌گوید:
شیرمردانند در عالم مدد
آن زمان کافغان مظلومان رسد
بانگ مظلومان ز هر جا بشنوند
آن طرف چون رحمت حق می‌دوند
