تهیه مسکن در همه دولتهایی که از آغاز جمهوری اسلامی تا امروز آمدهاند، همواره در صدر مشکلات عمومی قرار داشته و با وجود انواع و اقسام راهکارهای اصلاحی و طرحهای اجرایی، همچنان تا امروز مشکل اول است.اوج اقدامات دولتی برای حل مشکل مسکن با اجرای «مسکن مهر» از سوی دولت وقت با تبلیغات گسترده کلید خورد. دولت آقای احمدینژاد با درآمد فروش نفت بشکهای «۱۲۰ دلار»، اجرای طرح «مسکن مهر» را کلید زد، اما تا امروز همچنان هزینهها و فایده اقدامات دولتی برای حل مشکل مسکن در حذف بحران مسکن نقد منفی و مثبت میشود!
گاهی در گزارشهای مطبوعات در بازار مسکن، خبر از رونق بازارهای دلالی برای مسکن مهر و فروش یا اجاره آنها داده میشود البته مشکلات گوناگونی اعم از نبود فضای سبز تا فراهم نبودن خدمات عمومی ضروری و لازم در فضای انبوهسازی مسکن نیز وجود دارند. از اجرای طرح مسکن مهر تا امروز، همچنان بهمریختگی و در توازن درآمدها و هزینههای تهیه مسکن، از خرید تا اجارهبهاء در جامعه همچنان درصدر مشکلات مردم قرار دارد.
به نوشته روزنامه اطلاعات؛ این به هم ریختگی بعد از دو سال از گذشت دولت آقای رئیسی در کنار دیگر شاخصهای تورمی، هم موجب رشد خطرناک و هم نارضایتی عمومی گسترده، به ویژه در اقشار مردم با درآمد «ثابت» ماهانه شده است. بهطوریکه برخی از آمارهای رسمی و غیررسمی نشان میدهد از ۴۰ تا ۵۰ درصد درآمد خانوارها را تهیه و پرداخت هزینه مسکن میبلعد!
اما تهیه نان! که با چند مصاحبه رئیسجمهوری در آغاز به کار دولت آقای رئیسی خبر تحول آن اعلام شد. اصلیترین شاخص طرح نان، ممانعت از قاچاق آرد، بهویژه به کشورهای همسایه ایران آن هم با اجراییکردن پرداخت «الکترونیکی» در نانواییها کلید خورد. از همان آغاز که اخبارتهیه و فروش نان از سوی رسانهها به ویژه صداوسیما در صدر اخبار قرار گرفت، هم کیفیت نان و هم چگونگی قیمتگذاری آن بههم ریخت و همچنان ادامه دارد. تا آنجا که اخبار «پلمپ» برخی نانواییها از سوی بازرسان در صدر اخبار صداوسیما قرار گرفت.
واقعیت این است که «مسکن و نان» در تنظیم زندگی عادی و چرخه معیشت مردم در صدر مشکلات قرار دارد. در این بهمریختگی مالی ـ اقتصادی که ارزش پول ملی کشور با «دلار» ارزیابی میشود؛ همچنان «حرف درمانی!» نه تنها محوریت دارد که مدام در جریان است!
چرا حال مردم اینگونه است؟/ راه حل کوتاه مدت حل مشکلات شفاف سازی است
کمال الدین پیرموذن، نماینده سابق مجلس نیز در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: حال که مجلس شورای اسلامی با ارایه طرحی بحرانساز در اوایل مجلس یازهم و با تحریک جریان خاص ضد جمهوریت موجود در ساختار قدرت، زمینه مشکل تراشی برای احیای برجام را فراهم کرد ضروری است تا مقطع تعامل سازنده و برد- برد با دنیا و به فرجام رسیدن برجام در سالهای آتی طرح یک فوریتی صرفهجویی ملی را تصویب کنند و در آن طرح نکات مهمی همچون کاهش ۸۰ درصدی هزینه سفرهای خارجی حقوقبگیران نظام، کاهش هزینههای همایشهای داخلی و بینالمللی، ممنوعیت استفاده از خودروهای دولتی برای نیازهای شخصی، به حداقل رساندن کمیسیونهای بین کشورها، قطع ارز ماموریتی تمام مقامات از جمله نمایندگان مجلس، وزرا، معاونان و سران سه قوا و معاونان و مدیران کل و... را در دستور کار قرار دهند. البته به نظر بنده، تمام موارد صرفهجویی ضروری، از اختیارات و وظایف دولت به اصطلاح انقلابی و سادهزیست است و از ضروریات و واجبات وظایف دولت در مواجهه با بحران اقتصاد مالی کنونی است.
نمایندگان شاسیبلند بگیر و نگیر، مگر نمیدانند که منابع درآمدی دولت در برابر هزینهها به قدری ناکافی است که دولت برای تامین بخشی از منابع درآمدیاش، اقداماتی همچون چاپ اسکناس و افزایش پایه پولی و نقدینگی و تورم لجام گسیخته انجام داده است و با استقراض از سیستم بانکی، پیشفروش و فروش نفت به قیمت ارزان و کاهش تخصیص اعتبارات عمرانی و عدم حمایت از واحدهای صنعتی و مستمریبگیران شاغل و بازنشسته، تابلوی روزشماری را برای پایان فعالیتهای دولت فعلی در نخستین دوره در روی میز کار خویش نصب کرده است. مگر نمایندگان مجلس یازدهم، در جریان وضع معیشتی معلمان و کارکنان دولت و کل جماعت حقوقبگیران جامعه و تناسب حقوقهای دریافتی با هزینههای فعلی و تورم کمرشکن و افسارگسیخته نیستند؟ مگر نمیدانند که چاپ اسکناس و گرفتن قرض از سیستم بانکی داخلی، تورمزاست؟ مگر نمیدانند که تنها راه فوری و کوتاهمدت برون رفت موقت از مشکلات اقتصادی و مالی دولت، همان صرفهجویی در هزینههای زیانبار موجود جاری و اولویتبندی در هزینههای عمرانی است تا بخشی از منابع دولت برای تامین هزینههای موجود جاری و یا واجد اهمیت بنیادی در سیاستهای درازمدت آزاد شود؟
نمایندگان مجلس یازدهم که درگیر بحرانهای فراوانی هستید! به شما هشدار میدهم که کشور و ملت ما در این روزگار سختترین و تنگترین شرایط اقتصادی و اجتماعی و سیاسی را تجربه میکنند. تورم افسارگسیخته، تنگناهای بودجهای دولت، بیکاری، گرانی و بحران عدم خرید تولیدات کارخانهها در کشورمان و در خارج از کشور، رکود و ورشکستگی روزافزون صنایع، فشارهای روزافزونی که بر صاحبان درآمد ثابت وارد میشود، بیعدالتیهای جاری و مزمنی که از این طریق بر بخش عظیم از مردمان و شهروندان و هموطنان به طور روزافزون وارد میشود، و رویکرد برخی خواص به حیف و میل بیتالمال و اختلاس و رویکرد مردمان به انواع فساد و مشاغل فاسد برای گذران زندگی و سیر کردن شکم خود و خانواده، اموری نیستند که بر کسی پوشیده باشد یا نیاز به ارایه آمار و مدارک داشته باشند. در همین اوضاع، همان اندک صنایعی که از سالها، بلکه دهههای قبل تکوین یافته بودند و در صورت تصویب برجام در مجلس شما و رونق اقتصاد و تولید در حدود ظرفیت اسمی میتوانستند بخش قابل توجهی از نیازهای داخلی جامعه را تامین کنند بیشتر به دلیل رکود بازار و بحران تقاضاهای کالا و خدمات و تنگناهای فروش انبارهایشان مملو از کالاهای ساخته، ولی فروش نرفته شده است. همین امر، آنها را با توقف تولید و ورزشکستگی مواجه میسازد. به داد کارآفرینان و آحاد ملت برسید! در کنار همه این مشکلات و نقایص حاد اقتصادی، دولت و ساختاری بسیار گسترده و پرهزینه داریم. این در حالی است که مردم تحمل بار و هزینههای دولت و مجلس و حاکمیتی اینچنین را ندارد و ملت این هزینهها را از موارد بحرانزای اقتصادی و اجتماعی بحق میپندارند بساط کوتاهی و بیکفایتی و اسراف خویش را جمع کنید.
فقط و فقط و فقط حجاب مهمه ؛ نه!!!