شناسایی ۳۰۰۰۰ مبتلا به اوتیسم در ایران/ علائم اوتیسم در کودکان چیست؟
سعیده صالح غفاری با بیان این‌که آمار مبتلایان اوتیسم رو به افزایش است، اظهار کرد: اوتیسم یک اختلال عملکردی ـ رشدی است که در سه سال اول زندگی بروز می‌یابد و فردی که با این طیف اختلالات به دنیا می‌آید از لحاظ ارتباط و تعامل با دیگران دچار مشکل می‌شود و تمام حواسی که یک فرد را به دنیای پیرامون وصل می‌کند، در این افراد دچار اختلال است.
شناسایی ۳۰۰۰۰ مبتلا به اوتیسم در ایران
وی درباره آمار ابتلا به اختلال اوتیسم در ایران تصریح کرد: در حال حاضر تخمین زده می‌شود که یک درصد کل جمعیت کشور به اوتیسم مبتلا هستند، اما بسیاری از خانواده‌ها به دلیل عدم آگاهی از علائم اوتیسم، این اختلال را در فرزندان خود تشخیص نمی‌دهند و بنابراین تعدادی از مبتلایان هنوز شناسایی نشده‌اند، اما در حال حاضر ۳۰ هزار نفر از مبتلایان اوتیسم را با همکاری وزارت بهداشت در کشور شناسایی کرده‌ایم.
مدیرعامل انجمن اوتیسم ایران افزود: اوتیسم درمان قطعی ندارد و انواع خفیف تا شدید دارد، اما شناسایی زودهنگام این اختلال باعث بهبود روند درمان شده و منجر به این می‌شود که فرد مبتلا بتواند با محیط پیرامون خود ارتباط گرفته و مهارت‌های اولیه را آموزش ببیند.
علائم اوتیسم چیست؟
وی درباره علائم اختلال اوتیسم گفت: نداشتن تماس چشمی با سایر افراد، نداشتن واکنش نسبت به نام خود، عدم توانایی در نشان دادن عواطف، آغاز دیرهنگام یا مشکل در تکلم کودکان، مشکل در بیان جملات سه تا چهار کلمه‌ای، انجام حرکات تکراری، مشکل در پیدا کردن دوست و ارتباط گرفتن با سایر همسالان، عدم رشد مناسب شیرخوار در سنین ۵ تا ۶ ماهگی، بی‌خوابی‌های مکرر شبانه و ... از جمله علائم اوتیسم است و اگر کودکی از بین علائمی که گفته شد چهار یا پنج علامت را به صورت همزمان داشته باشند باید برای تشخیص اوتیسم به پزشک مراجعه شود. والدین از دو ـ سه ماهگی کودک می‌توانند این علائم را در کودک بررسی کنند.
ضرورت حمایت از خانواده‌های دارای فرزند مبتلا به اوتیسم
وی با اشاره به مشکلات خانواده‌های دارای فرزند مبتلا به اوتیسم خاطرنشان کرد: خانواده بیماران مبتلا به اوتیسم از زمانی که کودکشان متولد می‌شود تا زمان بلوغ او و رسیدن به سنین بزرگسالی دچار چالش‌های فراوانی هستند و نیاز به حمایت دارند. پدر و مادری که چندماه پس از تولد فرزندشان متوجه می‌شوند کودکشان دچار اوتیسم است متحمل مشکلات روحی و روانی زیادی می‌شوند؛ از سوی دیگر متأسفانه بسیاری از والدین دارای فرزند اوتیسم مجبور می‌شوند شغل خود را رها کنند تا به فرزند بیمار خود رسیدگی کنند، بنابراین لازم است قوانینی وضع شود تا خانواده‌های دارای فرزند اوتیسم بتوانند ساعاتی را به منزل مراجعه و به فرزند خود رسیدگی کنند و همچنین بازنشستگی زودتر از موعد برای آن‌ها در نظر گرفته شود.
