مجریان یکی از ارکان اصلی موفقیت شبکههای دولتی و خصوصی در دنیا هستند. آنها از محبوبیتی برخوردارند که حضورشان باعث توجه طیف زیادی از مخاطبان نسبت به برنامهها میشود. چهرههایی مثل اپرا وینفری، الن دیجنرس، استیو هاروی و ... شهرت و محبوبیتی همپای ستارههای سینما دارند تاجایی که زندگی شخصی شان هم زیر ذره بین است.
تلویزیون ما نیز به تناوب از مجریانِ مطرح (ستاره) بهرهمند بوده؛ کسانی مثل زنده یاد منوچهر نوذری، مهران مدیری، عادل فردوسیپور، فرزاد حسنی، رضا رشیدپور و ... . حالا اما آنها به دلایلی جایی در تلویزیون ندارند که این خود یکی از عواملی است که باعث شده بگویند مخاطبان سیما ریزش داشته است. در غیاب این چهرهها آنتن در اختیار کسانی قرار گرفته است که هیچ کدام «ستاره» نیستند. با این حال برخی از آنها عملکردی خوب دارند و در دسته موفقها قرار میگیرند. برخی از فرصت بهره کافی نبردهاند و در گروه ناموفقها قرار میگیرند. عدهای نیز «معمولی» هستند.
آنهایی که موفق هستند
محمد دلاوری: «بی واسطه» تازهترین برنامهای است که اجرا کرده و از شبکه یک و افق پخش میشود. دلاوری در این برنامه با مسولان مختلف گفتوگو میکند؛ اما نه داخل استودیو بلکه درون یک ماشین و نیز محل کار آنها. تابستان سال پیش دلاوری از برنامه «تهران بیست» رفت که گفته میشود دلیل آن نقدهای تند به مسولان بوده است. او حالا در «بی واسطه» با همان ادبیات صریح به مصاف مهمان میرود و علاوه بر آن کاستیها و ضعفهای موجود در حوزههای مختلف را یادآوری میکند. دلاوری حتی زمانی که در بخشهای خبری به عنوان زیر مجموعه معاونت سیاسی صدا و سیما فعالیت میکرد، حواسش بود گرفتار یکسویه نگری نشود و «مردم» را از یاد نبرد. این ویژگی از سابقه ژورنالیستی میآید و حالا در «بی واسطه» تبدیل به برگ برنده اجرای او شده است.
پژمان بازغی: از جمله بازیگرانی است که وارد عرصه اجرا شده و موفق عمل کرده. پژمان بازغی بعد از یک فصل غیبت بار دیگر اجرای «کودک شو» را پذیرفته که فصل پنجم آن از نوروز امسال روی آنتن شبکه نسیم رفته است. او به خوبی با شرکت کنندهها همراه میشود و ارتباطی باورپذیر با بچهها برقرار میکند. بازغی توانسته حس همدلی خانوادهها را برانگیزد و ضمن رعایت احترام آنها، مسابقه را گرم کند.
المیرا شریفی مقدم: تا سالها در شبکه خبر به عنوان گوینده و مجری فعالیت داشت. سال قبل و همزمان با پخش «صبحانه ایرانی» یکی از مجریان برنامه صبحگاهی شبکه دو شد و تلاش کرد همان روحیه مطالبهگری را ادامه دهد. المیرا شریفیمقدم جزو معدود مجریانی است که ابایی از نقد مسولان و برشمردن معضلات روی آنتن زنده ندارد.
حمید محمدی: هم گوینده است و هم مجری. آن چه شهرت حمید محمدی در سالهای اخیر را به همراه داشته، «فوتبال ۱۲۰» شبکه ورزش به تهیه کنندگی عادل فردوسیپور است. او در این برنامه موجز و مختصر حرف میزند، اطلاعاتش مفید است و به خوبی آیتمها را پاس میدهد. محمدی دنبال خودنمایی نیست و این عامل دیگری است که از او یک مجری موفق در «فوتبال ۱۲۰» ساخته.
نجم الدین شریعتی: این که یک مجری سالها یک برنامه خاص را اجرا کند و گرفتار یکنواختی نشود، اتفاق مهمی است که برای نجم الدین شریعتی افتاده. او با برنامه «سمت خدا» که هر روز از شبکه سه پخش میشود، سبکی تازه در اجرای برنامههای مذهبی را پیشنهاد داد که مبتنی بر روایتهای کوتاه و نیز مصاحبههای مفید با مهمانها است. به بخشهایی از اجرای شریعتی نقد وارد است اما او در مجموع موفق عمل کرده و ستاره برنامههای مذهبی لقب دارد.
عبدالله روا: در تلویزیون برنامههای مختلف اجتماعی، ورزشی، مذهبی، مسابقه و ... اجرا کرد اما این «ویدئوچک» بود که شهرت عبدالله روا را به همراه داشت. فصل جدید این برنامه به تازگی و پس از حدود هفت ماه توقف، در شبکه ورزش شروع شده و همچنان اجرای روا برگ برنده اصلی آن است. او با اتفاقات مختلف ورزش شوخی میکند و در این راه علاوه بر کلام، بهرهای خوب از زبان بدن می برد.
رسول مجیدی: شبکه ورزش از روزی که تاسیس شد، برنامه های مختلفی برای پوشش مسابقات فوتبال خارجی، تدارک دیده است. با این حال هیچ کدام موفقیت «لذت فوتبال» را بدست نیاورند و هیچ یک از مجریان به اندازه رسول مجیدی مناسب این برنامه نبوده اند. او اشراف کاملی بر فوتبال دارد و به جای حرافی و دادن اطلاعات بیهوده، شرحی مختصر و مفید از هر مسابقه به زبان می آورد.
آن ها که ناموفق هستند
یوسف تیموری و ایمان قیاسی: شبکه سه نوروز امسال پخش مسابقه «قهرمان» با اجرای یوسف تیموری و ایمان قیاسی را شروع کرد که همچنان ادامه دارد. قیاسی که در سلسله برنامههای احسان علیخانی چهره شد، نتوانسته بهره لازم را از «قهرمان» ببرد. یکی از دلایل این ناکامی، به ضعفهای مفرط مسابقه برمیگردد. دلیل مهم دیگر عدم برقراری توازن میان اجرای او و تیموری است. تیموری دست به هر کاری می زند تا مخاطب را به خنده وادارد که در غالب موارد موفق نیست. قیاسی اما در تلاش است که جدی باشد و در چارچوب قواعد کلاسیک اجرا کند. نتیجه ای که بدست آمده هم به ضرر قیاسی است و هم تیموری.
محمدرضا شهبازی: پس از تغییر مدیریتی، محمدرضا شهبازی که پیش تر در شبکه افق اجرا می کرد به شبکه دو آمد و مجری «پاورقی» شد. هدف برنامه نقد اتفاقات داخلی و خارجی و گفته های چهره های مختلف با زبان طنز است. شهبازی و برنامه اش نگاهی یک طرفه به مسائل دارند و به همین خاطر توسط طیف زیادی از مخاطبان پس زده می شوند. اجرای او نیز دلنشین و جذاب نیست. «سیدخندان» دیگر برنامه شهبازی است که تقلیدی آشکار از «خندوانه» است. نه او محبوبیت و موفقیت رامبد جوان را بدست آورده و نه موقعیت خاص «خندوانه» نصیب «سیدخندان» شده است.
مهران رجبی: پس از آن که سال پیش باربد بابایی از همکاری با تلویزیون و مسابقه «زوجی نو» انصراف داد، شبکه سه بلافاصله «خودمونی» را جایگزین کرد و اجرای آن را به مهران رجبی سپرد. این مسابقه حالا به فصل دوم رسیده اما همچنان به خاطر تکراری بودن چالشها و نیز تلاشهای عجیب برای ایجاد خنده مورد انتقاد است. رجبی که در مقام مهمان برنامههای تلویزیون، بذلهگو و محبوب بود در «خودمونی» فاقد ویژگیهای کافی برای اجرای مسابقه است و افزوده ای بر آن نداشته.
حسین اسدی: با اجرای چند برنامه مثل «بدون توقف» کارش را شروع کرد و مدتی بعد به عنوان مجری مسابقه «ستاره ساز» معرفی شد. با رفتن محمدرضا احمدی کنار رضا جاودانی در برنامه «گزارش ورزشی» قرار گرفت و حالا همزمان این دو برنامه را روی آنتن شبکه سه دارد. حسین اسدی در «گزارش ورزشی» از خود شمایل یک مجری مسلط به حوزه فوتبال نشان نداده ؛ اجرای پرتکلف از مهم ترین عوامل ناکامی اش در حوزه اجرا است.
سپند امیرسلیمانی: «کهکشان» نام مسابقهای است که سپند امیر سلیمانی هدایت آن را برعهده دارد. شرایط مسابقه برای این بازیگر –مجری به گونه ای است که فرصت زیادی برای چالش با شرکت کننده ها ندارد و در بخش های زیادی از برنامه حضورش به چشم نمی آید. امیرسلیمانی خیلی جدی است و رفتار و گفتارش با فضای مهیج «کهکشان» همخوان نیست.
آن ها که متوسط هستند
داریوش ارجمند: این روزها «بی کرانه» را روی آنتن شبکه یک دارد؛ برنامه ای برای معرفی ظرفیت های مناطق سواحل جنوبی کشور و نیز مشکلات مردم این منطقه. داریوش ارجمند که پیش تر هم تجربه اجرا داشت، با مهمان ها وارد گپ و گفت خودمانی می شود که احتمالا برای دسته ای از مخاطبان جذاب است. او اما آداب چالش را نمی داند.
علیرام نورایی: بتازگی فصل جدید مسابقه «شهروند و مافیا» با گردانندگی علیرام نورایی در شبکه نسیم آغاز شد. این مجری – بازیگر برنامه «کاریکارتون» را هم روی آنتن شبکه یک دارد. او در هر دو برنامه عملکردی متوسط دارد؛ حضورش نه وزن برنامه ها را بالا برده و نه کیفیت آن ها را پایین آورده است.
محمدحسین میثاقی: کنار عادل فردوسی پور رشد کرد و بواسطه اعتماد او مجری فصل های ابتدایی «فوتبال ۱۲۰» هم شد. با حذف فردوسی پور و نود از شبکه سه، محمد حسین میثاقی با «فوتبال برتر» فرصت عرض اندام بیشتری بدست آورد. او می توانست سرنوشت بهتری داشته باشد؛ اگر زیر سایه حاشیه های حذف فردوسی پور قرار نمی گرفت. او به این دلیل و نیز عدم برخوداری از ویژگی های کامل، هنوز تبدیل به یک مجری شش دانگ نشده و بعید است در قامت یک ستاره ظاهر شود.
حامد سلطانی: مجری معتمد شبکه سه است؛ تا جایی که سکان ویژه برنامه سال تحویل ۱۴۰۲ به او سپرده شد. حامد سلطانی در این میدان بزرگ هرگز نتواست به گرد کسانی مثل علیخانی و رشیدپور برسد. این روزها هم در برنامه صحبگاهی شبکه سه حضور دارد و هم مجری «اعجوبه ها» است که در هر دو ، کاملا معمولی است.
بیژن بنفشه خواه: فصل جدید مسابقه «پنج ستاره» با ساختاری جدید به آنتن رسیده و اجرایش به بیژن بنفشه خواه سپرده شده است. این بازیگر تسلطی کامل بر قواعد اجرا ندارد اما شوخی ها و خنده هایش در راستای فضای برنامه است.
محمدرضا احمدی: همچنان در گزارشگری فوتبال، برغم نقدهایی که وارد است، موفق تر عمل می کند. محمدرضا احمدی اما در عرصه اجرا تبدیل به ستاره نشده و تک تلاش هایش جواب نداده است. او مجری «فوتبال برتر» هفتگی است.
پیمان طالبی: نامش با برنامه «طبیب» گره خورده که سال ها است از شبکه سه پخش می شود. پیمان طالبی ماموریتش را بخوبی در این برنامه انجام می دهد ولی اجرای او فاقد ویژگی کافی برای «ستاره» شدن است... . این ضعفی است که همه مجریان فعلی تلویزیون از آن برخودارند و همچنان مخاطبان مشتاق چهره هایی مثل عادل فردوسی پور، احسان علیخانی، رضارشیدپور، مهران مدیری، علی ضیا، فرزاد حسنی و ... هستند؛ با همه ضعف های شان و نیز انتقادهایی که به آن ها وارد است.