اگر دچار افتادگی پلک چشم شده اید به این بیماری‌ها مبتلا هستید

اگر دنبال راهکاری برای پیشگیری از افتادگی پلک یا علل آن هستید ما در این مطلب به طور کامل به سوالات شما جواب داده ایم پس تا آخر با ما باشید.

۱- کهولت سن

عضله “بالابر” پلک شما را بالا نگه می‌دارد. پوست و بافت اطراف آن با افزایش سن کشیده و ضعیف‌تر می‌شود و ممکن است به مرور زمان باعث افتادگی پلک‌های شما شود. ممکن است نیازی به درمان نداشته باشید. اما اگر به خوبی نمی‌بینید یا از ظاهر آن خوشتان نمی‌آید، می‌توانید برای بالا بردن پلک خود جراحی پلک انجام دهید. حتی پوست پلک می‌تواند روی پلک شما آویزان شود. به این عارضه درماتوکالازیس نامیده می‌گویند و می‌تواند شبیه پتوز باشد. پزشک شما باید قادر باشد تفاوت را تشخیص دهد.

۲- آسیب چشم

ممکن است شما به طور تصادفی به عضله بالابر خود آسیب بزنید یا آن را ضعیف کنید. اگر کسی یا چیزی به چشم شما برخورد کند ممکن است این عارضه اتفاق بیفتد. استفاده از لنز‌های تماسی برای چندین سال یا مالش زیاد چشم نیز می‌تواند باعث آن شود. اگر افتادگی به خودی خود بهتر نشد یا با گذشت زمان بدتر شد، به پزشک خود اطلاع دهید. جراحی ممکن است در درمان مفید باشد.

۳- جراحی چشم

چشم شما ممکن است پس از جراحی آب مروارید، گلوکوم یا لیزیک افتادگی پیدا کند. پزشکان مطمئن نیستند که چرا این اتفاق می‌افتد. برخی فکر می‌کنند ابزاری که در حین جراحی پلک شما را عقب نگه می‌دارد ممکن است عضلات چشم شما را کشیده یا آسیب برساند. جراحی می‌تواند باعث تورم پلک شما شود. این نوع پتوز معمولاً به خودی خود بهبود می‌یابد. اگر بعد از ۶ ماه بهتر نشد، با پزشک خود صحبت کنید.

۴- مشکل مادرزادی

برخی از نوزادان با یک یا دو پلک افتاده به دنیا می‌آیند. این عارضه زمانی اتفاق می‌افتد که ماهیچه نگهدارنده پلک به درستی شکل نگیرد. کودکان مبتلا به پتوز ممکن است دید کمتری در قسمت بالای چشم خود داشته باشند. گاهی ممکن است سر خود را به عقب خم کنند تا بهتر ببینند؛ و گاهی نیز به آمبلیوپی یا “تنبلی چشم” مبتلا می‌شوند. در این حالت امکان دارد پزشک شما جراحی را برای بالا بردن پلک پیشنهاد دهد.

۵- میاستنی گراویس

این مشکل زمانی به وجود می‌آید که سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه سیگنال بین اعصاب و ماهیچه‌های شما را تضعیف می‌کند و شامل مواردی می‌شود که پلک ها، صورت، گلو و فک شما را کنترل می‌کنند. پتوز شما ممکن است در شب یا زمانی که خسته هستید بدتر شود. دارو‌ها یا جراحی ممکن است به عملکرد بهتر عضلات شما کمک کند.

۶- سندرم هورنر

سندروم هورنر زمانی است که آسیب به مسیر‌های عصبی خاصی باعث افتادگی پلک شما می‌شود. چشم آسیب دیده ممکن است مردمک کوچکتری داشته باشد و بخشی از صورت شما عرق نکند. برخی از افراد با سندرم هورنر متولد می‌شوند. اما تومور‌های غیرسرطانی (خوش خیم) یا سرطانی، مانند تومور‌های مغز، سر یا ریه‌ها نیز می‌توانند به این اعصاب آسیب بزنند. پزشک شما بیماری‌هایی را بررسی می‌کند که جریان خون را در سر و گردن شما محدود می‌کند.

۷- سردرد‌های جدی

اگر میگرن یا مشکلی در عصب سه قلو دارید، ممکن است علائم سندرم هورنر را داشته باشید. این عصب عصبی است که از صورت و فک شما عبور می‌کند. با برطرف شدن سردرد، چشم شما احتمالاً به حالت عادی باز می‌گردد. اما گاهی اوقات ممکن است در بین حملات فروکش کند. با پزشک خود در مورد دارو‌ها یا سایر روش‌های درمانی برای مدیریت علت سردرد خود صحبت کنید. احتمال دارد پزشکان وجود مشکل جدی‌تر را رد کنند.

۸- تومور پلک

پزشک شما ممکن است تورمور پلک را پتوز مکانیکی بنامد؛ یعنی وجود چیزی که پلک شما را سنگین می‌کند. اگر یک اختلال ژنتیکی به نام نوروفیبروماتوز نوع ۱ (NF ۱) داشته باشید، ممکن است تومور روی پلک شما رشد کند. این معمولا سرطانی نیست، اما ممکن است برای خلاص شدن از شر آن به جراحی یا پرتو درمانی نیاز داشته باشید. هیچ درمانی برای NF ۱ وجود ندارد.

۹- عفونت چشم

چشم صورتی (ورم ملتحمه) یا گل مژه می‌تواند چشم شما را متورم کند. احتمالاً با بهبودی پلک شما به حالت عادی باز می‌گردد. ممکن است ۱ تا ۲ هفته یا بیشتر طول بکشد. خودتان باید به خودی خود بهتر شوید. اگر چشم شما متورم شده است یا درد، چرک یا تب دارید، با پزشک خود مشورت کنید. ممکن است برای تخلیه مایعات به آنتی بیوتیک یا جراحی نیاز داشته باشید. در این بین، اشک مصنوعی یا کمپرس گرم یا خنک ممکن است به احساس بهتر چشم شما کمک کند.

۱۰- سکته

اگر رگ خونی پاره شده یا توسط لخته مسدود شود، مغز شما نمی‌تواند اکسیژن و مواد مغذی کافی دریافت کند. این عارضه باعث سکته و افتادگی یک طرف صورت شما – از جمله پلک‌ها – می‌شود. در عرض ۳ ساعت پس از اولین علائم کمک بگیرید. مراقب بی حسی/ضعف یا مشکل در صحبت کردن، دیدن یا راه رفتن باشید.

برای کاهش احتمال سکته، ورزش کنید و خوب غذا بخورید. برای مدیریت دیابت، کلسترول و فشار خون با یک پزشک کار کنید؛ و اگر سیگار می‌کشید، آن را ترک کنید.

۱۱- خونریزی در مغز شما

آنوریسم مغزی قسمت ضعیفی از رگ خونی است که می‌تواند پاره و باعث سکته مغزی هموراژیک شود. این مشکل می‌تواند باعث خونریزی زیر عنکبوتیه شود. آن وقت است که اطراف مغزتان خونریزی می‌کند. این حالت یک حالت اورژانس است که می‌تواند باعث غش یا تشنج شود. اگر درد شدید سر یا چشم، تغییرات بینایی، یا ضعف و بی حسی در یک طرف بدن دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. پزشک ممکن است بتوانند آنوریسم شما را با جراحی درمان کنند.

۱۲- مشکلات عضلانی

افتادگی پلک می‌تواند نشانه‌ای از دیستروفی عضلانی چشمی باشد. این یک بیماری عضلانی در چشم و گلوی شما است. شما با آن متولد شده اید، اما علائم ممکن است تا بعد از ۴۰ سالگی ظاهر نشود. هر دو پلک ممکن است افتادگی داشته باشند. ممکن است نتوانید به خوبی ببینید و مشکلات زبان و گلو ممکن است غذا خوردن را سخت کند. جراحی می‌تواند به رفع پتوز شما کمک کند. اگر سایر قسمت‌های بدن شما تحت تأثیر قرار گرفته باشد، ممکن است به کاردرمانی یا جراحی دیگری نیاز داشته باشید.

۱۳- دیابت

با گذشت زمان، قند خون بالا می‌تواند به عروق خونی و اعصاب داخل و اطراف چشم آسیب برساند. ممکن است همراه با دوبینی دچار افتادگی پلک شوید. این عارضه می‌تواند با فلج عصب سوم دیابتی اتفاق بیفتد. زمانی که دیابت خود را مدیریت می‌کنید، علائم گاهی بهتر می‌شوند. اما اگر پتوز بینایی شما را تحت تاثیر قرار دهد و بیش از ۶ ماه طول بکشد، ممکن است پزشک جراحی را پیشنهاد کند.

۱۴- بوتاکس

سم بوتولینوم (بوتاکس) می‌تواند عضلات شما را فلج کند؛ مانند آن‌هایی که باعث ایجاد چین و چروک می‌شوند. ممکن است با بوتاکس هیچ مشکلی نداشته باشید. اما ممکن است سم وارد ماهیچه‌ای شود که پلک بالایی شما را کنترل می‌کند. پتوز شما باید با از بین رفتن بهتر شود، اما قطره چشمی آپراکلونیدین ممکن است مفید واقع شود. پزشک به شما کمک می‌کند تصمیم بگیرید چه درمانی برای شما مناسب است.

۱۵- میوپاتی‌های میتوکندریایی

بیماری‌های ژنتیکی می‌تواند کار میتوکندری را سخت کند. این همان چیزی است که به اکثر سلول‌های بدن شما نیرو می‌دهد. چشم‌ها و پلک‌های شما ممکن است ضعیف شوند. حتی شاید باعث مشکلات خفیف بینایی در بزرگسالان شود. کودکان مبتلا به مشکلات میتوکندری باید اغلب معاینه چشم انجام دهند. پزشک ممکن است مکمل‌های غذایی مانند کراتین، کارنیتین یا کوآنزیم Q ۱۰ را برای کمک به میتوکندری به شما بدهد. تحقیقات بیشتری برای دانستن اینکه این مکمل‌ها چقدر خوب کار می‌کنند مورد نیاز است.