مرگ مغزی با کما چه تفاوتی دارد؟
محسن علی‌اکبری در نشست خبری با اصحاب رسانه که امروز، ۳۱ اردیبهشت ماه، به مناسبت روز اهداء عضو در بیمارستان منتصریه مشهد برگزار شد، اظهار کرد: تاکنون پیوند اعضاء ۱۳۱۰ بیمار مرگ مغزی به ۵۶۰۰ بیمار در دانشگاه علوم پزشکی مشهد زندگی مجدد بخشیده است. همچنین فردا اول خرداد ماه اعضاء بدن یک دختر جوان مشهدی که همراه خانواده به مسافرت رفته بود و در یک حادثه ناگوار دچار مرگ مغزی شد، در این بیمارستان اهدا خواهد شد. خانواده بیمار پس از جلسات مشاوره با پیوند اعضا موافقت کردند.
وی افزود: اکثر خانواده‌ها تصور می‌کنند کسی که دچار مرگ مغزی شده در کما قرار گرفته اما در مرگ مغزی خون به سلول‌های مغزی نمی‌رسد و فرد به زندگی بازنخواهد گشت؛ در این حالت سلول‌های مرده مغز قابل بازگشت نیست اما در کما احتمالاتی وجود دارد که فرد برای مدتی موقت در حالت بیهوشی باشد و پس از مدتی به زندگی بازمی‌گردد.
علی‌اکبری با بیان اینکه باید تایید مرگ مغزی توسط تیم پزشکی برای عموم مردم فرهنگ‌سازی شود و مردم به این تاییدیه اعتماد کنند، گفت: مردم اهداء عضو را قبول دارند اما به تاییدیه مرگ مغزی اعتماد ندارد. در این مرحله پس از تشخیص مرگ مغزی توسط پزشک معالج، تیم تاییدکننده مرگ مغزی که شامل جراح مغز و اعصاب، متخصص اعصاب، متخصص بیهوشی و متخصص داخلی است، در ۲ نوبت به صورت انفرادی و بدون اطلاع از نظر یکدیگر بیمار را معاینه و نظرات خود را به صورت مکتوب در فرم‌های مشخصی ثبت می‌کنند. در مرحله نهایی پس از تایید پزشکان منتخب، مدیر کل پزشکی قانونی یا معاون وی نیز به عنوان نماینده دادستان مرگ مغزی را تایید می‌کنند.
وی خاطرنشان کرد: متاسفانه هنوز خانواده‌هایی هستند که با وجود تایید مرگ مغزی حاضر به اهداء اعضا نیستند. طی هفته گذشته سه مورد مرگ مغزی در مشهد تایید شد که می‌توانست جان ۱۴ الی ۱۵ بیمار را نجات دهد اما خانواده‌های آن‌ها به عمل پیوند اعضا رضایت ندادند.
رئیس بیمارستان منتصریه مشهد با بیان اینکه در پیوند اعضا گروه خون گیرنده و اهداکننده باید همسان و سازگار باشد، تصریح کرد: هم‌سن بودن اهداکننده و گیرنده عضو اهمیتی ندارد و همه افراد سالم تا سن ۷۰ سالگی می‌توانند عمل پیوند را انجام دهند. همچنین پیوند اعضا بین ملیت‌ها انجام نمی‌شود.
در ادامه این نشست خبری مادر یکی از دریافت‌کنندگان عضو به نام آرمان نامور که ۹ سال داشت، گفت: به دلیل پلاکت پایین خون به بیمارستان مراجعه کردیم و کم‌کاری مغز استخوان در وی تشخیص داده شد. فرزندم ۶ ماه دارو مصرف کرد و بعد از بی‌نتیجه ماندن درمان دارویی، هفت ماه پیش اعلام شد پیوند مغز استخوان انجام شود. نمونه‌گیری‌ها انجام و میان اعضاء خانواده از خواهر چهار ساله آرمان نمونه‌برداری شد که این موضوع زندگی دوباره به او بخشید.
زهره حیرتی بیمار دیگری بود که هشت سال پیش از یک بیمار مرگ مغزی، کبد دریافت کرده بود و امروز زندگیش را مدیون اهداکننده عضو است. علی گلستانی هم سال ۹۶ به دلیل سرطان ۲ سال تحت درمان قرار گرفته و پس از مراحل پرتودرمانی و شیمی‌درمانی از برادر کوچکش پیوند مغز استخوان شده بود.
سید علی قباسفیدی سال ۹۷ پیوند کبد شده بود و از مردم خواست برای اهداء عضو بیشتر اقدامات ترویجی صورت گیرد. علی محمدزاده نیز جوانی دیگر بود که سال ۹۳ به دلیل بیماری نارسایی کلیوی تحت درمان قرار گرفت و از پنج سال پیش کلیه‌هایش از کار افتاد و با دیالیز زندگی می‌کرد تا اینکه سه ماه گذشته از یک فرد مرگ مغزی عضو دریافت کرده و اکنون به زندگی عادی بازگشته است.
در ادامه این نشست خبری از بخش‌های مختلف بیمارستان بازدید شد. خانواده‌های اهداکننده زیادی هم پشت در اتاق عمل حضور داشتند اما به دلیل شرایط نامساعد روحی و روانی قادر به مصاحبه نبودند.
