حدود سه ماه پس از انتخاب مدیرعامل جدید خانه سینما، مرضیه برومند به همراه محمدمهدی عسگرپور -رییس هیأت مدیره خانه سینما - در نشستی در سالن سیفالله داد مقابل خبرنگاران حاضر شدند.
برومند پیش از شروع رسمی نشست خوش و بش گرمی با خبرنگاران داشت و تاکید کرد که نسبت به سختی کار این گروه آگاه است.
بعد از آنکه بخاطر انتشار چند عکس حاشیههایی برای او ایجاد شد، برومند در بدو ورود به سالن، با شوخی و مزاح گفت: هیچ کس را در آغوش نمی گیرم ولی با خانمها که میتوانم معانقه کنم.
او بعد هم خواهرزاده خود (شاهمحمدلو) را در مقابل دوربین عکاسان در آغوش گرفت.
برومند در ابتدای نشست بیان کرد: من از همان اسفند ماه که به خانه سینما آمدم هیجان زده بودم که با اصحاب رسانه ملاقات کنم. کمی هم عجله داشتم و تاریخهایی را اواسط فروردین تعیین کردم ولی متوجه شدم هنوز نسبت به مناسبات و مشکلات درونی و بیرونی خانه سینما تسلط کافی ندارم و شب و روز وقت خود را گذاشتم تا با کارکنان و صنوف و حتی ساختمانهای خانه سینما آشنا شوم.
او با اشاره به اینکه با ۲۷ صنف جلسه داشته از صنف عکاسان که جلسه آن لغو شد عذرخواهی کرد و از اینکه در ۳۰ سالگی خانه سینما در این نشست حاضر شده ابراز خوشحالی کرد.
وی یادآور شد که در طی این سالها اتفاقهای زیادی افتاده و این درخت فراز و نشیبهایی داشته است در دورههایی حتی برخی دوستان نه چندان دوست خانه سینما کمر به نابودی آن بستند ولی با حمایت اعضایش اتفاقی نیفتاد.
برومند با اشاره به آسیبهای ناشی از شیوع کرونا اضافه کرد که فعالیت پلتفرمها و استقبال مردم، این آسیب به سینما را کم کرد و حالا اوضاع کمی بهتر شده است. البته با بیشتر شدن فیلمهای کمدی، متاسفانه فیلمهای قصهگوی واقعی را کم کرد. با این حال باید تلاش کرد که چرخه تولید به حرکت درآید و باید به فیلمسازان اعتماد کرد و در عین حال سختگیری ها در این بخش کم شود. باید سینما یک برنامه توسعه داشته باشد و حمایت دولتی نیز حق ماست.
او در ادامه وضعیت خانه سینما را از نگاه خود تشریح کرد.
مشکلات ساختاری، تشکیلاتی و اداری، بیکاری و عدم امنیت شغلی، عدم ارتباط و انسجام انجمنهای خانه سینما با یکدیگر، مشکلات مالی، بلاتکلیفی و ناتمام ماندن برنامههای مهم خانه سینما، درگیر شدن خانه سینما با مسائل و مشکلات روزمره و غفلت از امور زیربنایی از جمله مواردی بودند که برومند آنها را به عنوان ضعفهای این نهاد صنفی از نگاه خود عنوان کرد.
او گفت: زمانی فضای خیلی صمیمانهای در این خانه وجود داشت ولی در این مدت من مشغول رسیدگی به درخواستهای مالی و وام و نیز حجم بزرگی از نامه برای سفارتها و ویزا بودم.
بجز اینها مشکلات مالی بسیار جدی است و من بخاطر این وضعیت مدتی است شبها قرص آرامبخش میخورم و واقعیت این است که ما شاه نشینان هنوز نتوانستیم حقوق ماه گذشته کارکنان خود را بدهیم. بودجهای که سازمان سینمایی میدهد بسیار اندک است؛ بودجهای که سهم ما و سهم فرهنگ است. بودجه ما مستقیم برای هزینههای جاری صرف میشود.
من مرضیه برومند یزدی هستم ولی اصلا خسیس نیستم ولی در این مدت مدام همه چیز را بررسی میکنم که چطور خرج میشود. بودجه ما نصف شده و با این تورم به یک چهارم رسیده و با این کارها اصلا نمیتوان برنامههای کلان را پیش برد.
وی ادامه داد: ما ۷۰۰ میلیون تومان بدهی به بیمه تامین اجتماعی داریم و کل امور در این بخش به این صورت پیش رفت که من به جایی رسیدم که گفتم میخواهم استعفا دهم، چون آمدهام که کارهای بزرگ کنم. گاهی چیزهایی مینویسند که به قول آقای قالیباف دل آدم به درد میآید و دل من هم به در میآید. مگر به ما عیدی دادند که مینویسید چرا به ما عیدی ندادید؟! عیدی را به قول آقای احمدی نژاد لولو برد!
برومند گفت : ما با سازمان سینمایی که دوست هم هستیم، بر سر ماهیت خانه سینما اختلاف داریم. آنها میخواهند ما یک موسسه فرهنگی باشیم ولی ما صنف هستیم. ما نمی خواهیم با هم اصطحکاک داشته باشیم و روبروی هم باشیم. آنها بخش دولتی سینما هستند و ما بخش خصوصی. پس برخی قوانین در آن بخش باید تغییر کند.
در ادامه محمدمهدی عسگرپور رییس هیات مدیره خانه سینما در سخنانی بیان کرد: وقتی ماجراهای مهرماه شروع شد برخی برنامههای تدارک دیده شده را تغییر داد و ما درگیر مسائل اجتماعی همکاران خود شدیم. در بسیاری از نقاط دنیا سینما به عنوان مدیومی است که تفکیک مسایل صنفی و اجتماعی و سیاسی ممکن نیست.
او با اشاره به اینکه در هر دولت یک چیزهایی از صنف گرفته شده است، گفت: ما از مجموعهای که طبق قانون میتوانست طلبکارانه حق خود را بگیرد به جایی تبدیل شدهایم که باید دست دراز کنیم و در این بین برخی همکاران تاریخچهای را که براینجا گذشته فراموش میکنند. آنچه میگویم هم متعلق به این دولت نیست. در این رابطه پیشنهاد مشخص ما این است که ما را به همان وضعیت قبل برگردانند.
رییس هیات مدیره خانه سینما بیان کرد: ما در حوزه تولید و نمایش وارد یک شرایط جدید شدهایم. این موضوع در دنیا از چند سال قبل شروع شده و الان هم تاکید میکنم که عرصه جدیدی در راه است. خانه سینما باید از موقعیت قدیمی خود خارج شود چون شکل صوت و تصویر و ارائه در حال تغییر است. اگر خانه سینما به این مسئله مهم توجه نکند به سمت اضمحلال میرود مثل برخی اصناف که میبینید، دو سوم آن دیگر فعالیتی ندارند.
او همچنین گفت: اساسنامه خانه سینما «اسمش را نبر» ( نام شخصیتی در یکی از آثار برومند) شده و تا اسم آن میآید برخی فکر میکنند یک چیز مخملی کودتا طور است ، در صورتی که باید اساسنامه خانه سینما بهروز شود. سر این موضوع با دولت قبلی و فعلی هم شرایطی وجود داشته و انگار نوعی توهم توطئه پیش میآید.
در بخشی دیگر برومند تاکید کرد که قصد دارد خانه سینما را از بیصدایی خارج کند و در بخش سایت و فضای مجازی و گفتگو با اهالی رسانه فعالتر باشد.
وی با تاکید براینکه بودجهای که از سازمان سینمایی میگیرند حق خانه سینما است، تلاش برای استقلال مالی، ایجاد سازمان نظام سینمایی که پیشتر محمد خزاعی هم اشاره ای به آن داشت، اجرای برنامههای مورد نظر هیأت مدیره، ایجاد مدیریت رسانه، فعال کردن آکادمی فنون و هنرهای سینمایی، راهاندازی بانک اطلاعات جامع سینمای ایران، تلاش برای تدوین آیین نامه حمایت از حقوق کودکان بازیگر و نظارت بر حسن اجرای آن، بهینهسازی ضوابط شوراهای داوری و صیانت، گسترش ارتباطات بینالمللی و تولیدات مشترک را از جمله مواردی عنوان کرد که جزو برنامههای خود تعیین کرده است.
برومند خاطرنشان کرد که در بخش بازیگران کودک، ۲۰ سال است که به دنبال انجام آن است.
برومند در ادامه در پاسخ به سوال ایسنا درباره اظهارات محمد خزاعی درباره قطع ارتباط با سینماگرانی که در فیلمهای بدون مجوز کار میکنند، و همکاری خانه سینما گفت: من خیلی تعجب کردم و فکر میکنم آقای خزاعی نمیخواسته این را بگوید که احتمالا زبانش این طور چرخیده و این صحبت را مطرح کرده است. خانه سینما چنین موضعی را قبول ندارد. در این زمینه باید پرسید که چرا اصلأ فیلمی پروانه ساخت نمی گیرد.
محمدمهدی عسگرپور هم در این خصوص گفت: دیشب در آن بخش از صحبتهای آقای خزاعی در جلسه نبودم. صحبتهای آقای وزیر را شنیدم و به فال نیک گرفتم و احساس کردم قصد همدلی وجود دارد و با خیال راحت رفتم چون کار داشتم ولی صبح که خبرها را دیدم به نظرم رسید، اتفاقا باید ناراحت بود و تعجب کردم که چرا این صحبتها در چنین جلسه ای که برای سینمای دفاع مقدس بود و اصلا جای آن نبود، مطرح شده است.