ناگفته‌های بازیگر مطرح سینما درباره مسعود کیمیایی
احمد نجفی در توضیح نحوه ورودش به دنیای بازیگری، بیان کرد: ورود من به عرصه بازیگری بیش از هرچیز شانس بود؛ این که من با کیمیایی در استودیو میثاقیه آشنا شدم؛ دوستی داشتم که آنجا کار می‌کرد و این واسطه شروع همکاری و مقدمه یک کار تولیدی بود که پس از آن با روند پیچیده‌ای وارد بازیگری و همکاری با آقای کیمیایی شدم.
بازیگر فیلم سینمایی سگ‌کشی (بهرام بیضایی ۱۳۷۹) افزود: البته تجربه این را داشتم که بدانم سینما چیست، چون تجربه داشتم و دستیاری و کار تولید کرده بودم (البته نه این که بدانم بازیگری چیست، چون این دو مقوله با هم فرق دارند)، اما زیاد علاقه‌ای به بازیگری نداشتم و به کار تولید علاقمند بودم و هنوز هم این علاقه را بیشتر دارم. قبل از انقلاب با کیمیایی آشنا شدم و من را وارد این زمینه کرد.
نجفی ادامه داد: شناخت من از کیمیایی صحبت از ۴۸ سال آشنایی است؛ قبل از انقلاب و قبل از این که وارد بازیگری سینما شوم سر فیلم سینمایی غزل (مسعود کیمیایی ۱۳۵۵) با ایشان کار کرده بودم و در کار تولیدی حضور داشتم.بازیگر فیلم سینمایی دندان مار (مسعود کیمیایی ۱۳۶۸) در توضیح این مطلب که روند کاری و تولید اثر کیمیایی در طی چند دهه فیلمسازی چگونه بوده است، اظهار داشت: کیمیایی روابط متفاوتی داشت و در آن سال‌ها بر اساس رفاقت با آدم‌ها کار می‌کرد سال‌ها با نعمت حقیقی، اسفندیار منفردزاده، فرامرز قریبیان و بهروز وثوقی کار می‌کرد؛ این بحث رفاقت بود که باعث می‌شد کیمیایی مدام با اسامی مشخصی کار کند و بیش از این که این آدم‌ها تیم تولیدش باشند رفیق هم بودند. آن زمان رفاقت معنای دیگری داشت و امروز معنا و مفهوم رفاقت مادی شده است. حتی امروز هم که این گونه شده باید گفت استفاده از همدیگر اشکالی ندارد تا زمانی که به سواستفاده نرسد.
نجفی در پاسخ به این سوال که آیا آثار متاخر کیمیایی را می‌پسندد، گفت: بسیاری اش را خیر. چون فیلم‌های قدیمی اش را دوست دارم. کیمیایی می‌توانست (همچنان که هنوز هم در این سن می‌تواند)، پدیده‌ای باشد. کیمیایی بسیار فرد جذاب و نویسنده‌ای خوب، اما یک مقدر بی حوصله است. همین.
بازیگر مجموعه تلویزیونی ولایت عشق (مهدی فخیم زاده ۱۳۷٩) در توضیح چرایی از دست دادن علاقه اش به تولیدات متاخر کیمیایی عنوان کرد: ذاتی که قبلا در کیمیایی و کلامش بود دیگر نیست. امروز او از فولکلور و پتانسیل عظیمی که از تجربه و ادبیات قدیم داشت و در آثارش از آن استفاده می‌کرد دور شده است.
این هنرپیشه پیشکسوت خاطرنشان کرد: این که اثری متاثر از ۵۰ سال پیش باشد ایرادی ندارد مهم این است که صاحب اثر تا چه اندازه خودش را با آن نگاه به این دوره نزدیک کرده و ضعف کیمیایی این است که به این دوره نزدیک نشده. این عقیده ام است و گهگاهی که او را دیده ام این را گفته ام که حیف است، چون او بسیار آدم با استعدادی است. موزیسین خوب، نویسنده خوب، اما در ۱۵ سال اخیر گرفتار من خوبم و او بد است و نقدنویسی و مسائلی از این دست شده و این حواشی او را از خودش دور کرده است.
بازیگر مجموعه تلویزیونی کارآگاه علوی (حسن هدایت ۱۳۸۶) تصریح کرد: مسعود کیمیایی آدم پرشروشوری است؛ آدم گوشه نشین و آرام و در خلوت و عزلت نیست؛ او همیشه در بطن کارهاست به خصوص قبل از انقلاب تبحری در ورود به سینما داشت نه به عنوان کارگردان بلکه کلا در ورود به مسائل سینمایی؛ موضوعی که امروز کمتر دیده می‌شود و بیشتر درددل می‌کند.
نجفی در پاسخ به این پرسش که آیا خاطره‌ای جذاب از این همکاری‌ها دارد، گفت: در سینما شما با صد‌ها نفر در طول زندگیتان روبرو می‌شوید و هرکدام یک خاطره است که برخی بسیار زیباست، اما گفتگو پذیر نیست، چون ممکن است مسائل خصوصی فرد را دربربگیرد. خاطرات خوبی از ملاقلی پور، بیضایی، کیمیایی و برخی دیگر از دوستان به عنوان تهیه کننده و بازیگر دارم رابطه م صمیمی و خصوصی بوده است. من با این آدم‌ها زندگی کردم و به آن‌ها احترام می‌گذارم، اما لزوما خاطراتمان قابل گفتگو نیست.
