آفتابنیوز : آفتاب- گروه هنر: بیست و هفتمین جشنواره فیلم فجر با همه پستی و بلندیهایش به یکی از منظمترین و پربارترین دورههای این جشنواره تبدیل شد. هم به لحاظ هنری و هم از جنبه اجرایی. پس از چند سال نزول جشنواره و کم شدن اعتبار آن، این دوره از جشنواره برای بسیاری از سینما دوستان به یک دوره نمونه تبدیل شد.
حضور مهمترین فیلمسازان نسل دوم پس از انقلاب، یعنی پرویز شهبازی، اصغر فرهادی و حمید نعمتالله و همچنین کارگردانهای جوانی از قبیل شهرام مکری، سامان استرکی و کیوان علیمحمدی و امید بنکدار، و توفیق اغلب آنها در ارائه آثاری قابل توجه، جشنواره بیست و هفتم فجر، بیش از هر چیز به ویترینی از استعدادهای جوان سینمای کشور تبدیل شد. جالب آن که معدود آثار فیلمسازان قدیمی هم در این میان، شور و شوق چندانی برنیانگیخت.
به خصوص واکنشها به فیلم «وقتی همه خوابیم» ساخته بهرام بیضایی، که اغلب منتقدان با نقدهای منفیشان، این فیلم بیضایی را به حادثه مهم جشنواره بیست و هفتم تبدیل کردند. صف آرایی منتقدان قدیم و جدید بر سر این فیلم، جدال قلمی را باعث شد که جذابیتاش برای بسیاری، از تماشای فیلمهای جشنواره هم بالاتر رفت.
همین نوشتههای منتقدان و یادداشتهایشان باعث رونق بیشتر جشنواره فیلم امسال شد، و ارزش و اعتبار ویژهنامههای پرشمار منشر شده در ایام جشنواره را بالا برد. این در شرایطی است که در این جشنواره فیلمی به نمایش درآمد که به اعتقاد بعضی منتقدان و کارشناسان، در مقیاس تاریخ سینمای ایران قابل ارزشگذاری است: «درباره الی» شاهکار اصغر فرهادی؛ که نمایش آن تا میانه جشنواره در هالهای از ابهام قرار داشت.
فیلمی که به دلیل حضور گلشیفته فراهانی، بازیگر ایرانی که در فیلمی هالیوودی بازی کرده بود، با مشکلاتی رو به رو شده بود. اما چند روز مانده به جشنواره، دستور رئیس جمهور در جهت حل مشکلات فیلم، امیدواریهایی برای حل موانع نمایش آن به وجود آورد و در میانههای جشنواره بود که مشکلات حل شد و «درباره الی» به برنامه نمایش سالن رسانههای گروهی و دیگر سالنهای سینما اضافه شد.
منتقدان و روزنامهنگاران پس از نمایش «درباره الی»، استقبال گرمی از آن به عمل آوردند و تازه پس از آن بود که اشتیاق مردم برای تماشای تازهترین اثر اصغر فرهادی؛ به تشکیل صفهای چند لایه در برابر سینماهای نمایش دهنده درباره الی انجامید.
از دیگر فیلمهای موفق جشنواره 27 فجر، عیار 14 فیلم تازه پرویز شهبازی بود. شهبازی که شش سال قبل با «نفس عمیق» یکی از تحسین شدهترین آثار تاریخ جشنواره را عرضه کرده بود؛ این بار فیلمی بیزمان و مکان با حال و هوای وسترن گونه عرضه کرد که داستان طلافروشی بود که با آزاد شدن دزدی که باعث دستگیریاش شده بود، از انتقام سخت مرد زندانی میترسید.
این همان طرح آشنای فیلم کلاسیک فرد زینهمن، یعنی «ماجرای نیمروز» است که البته در فیلم شهبازی، در یک سوم نهایی داستان، مسیری وارونه مییابد. غافلگیری دیگر جشنواره امسال، اولین فیلم بلند شهرام مکری با عنوان نسبتاً غیر معمول «اشکان، انگشتر متبرک و داستانهای دیگر» بود.
مکری که پیش از این با فیلمهای کوتاهاش هواداران فراوانی یافته بود، با این فیلم توانست مخاطبان پیشین را راضی کند و با وجود داستان پیچیدهاش، جایگاهاش را به عنوان یکی از مهمترین استعدادهای نسل جوان سینمای ایران، تثبیت کند.
از دیگر تازهواردان موفق امسال، حسن فتحی بود با «پستچی سه بار در نمیزند». فتحی البته پیش از این تعدادی از موفقترین سریالهای تلویزیون را تولید کرده بود. آثاری از قبیل میوه ممنوعه و مدار صفر درجه. فیلم سینمایی پیشین او یعنی ازدواج به سبک ایرانی هم بیشتر یک دستگرمی به حساب میآمد تا نوبت به ساخت فیلمی برسد که اولین نمایشاش بر پرده سینما در جشنواره امسال بود و با برخورد مثبت منتقدان و مردم هم رو به رو شد و حتی در مراسم اختتامیه جشنواره نامزد دریافت چند جایزه مهم از جمله بهترین کارگردانی و بهترین فیلم شد، هر چند هیچ کدام از آنها را به دست نیاورد.
«بیپولی» ساخته حمید نعمتالله از دیگر آثاری بود که تماشاگران جشنواره بسیار انتظارش را میکشیدند. پس از فیلم بسیار موفق بوتیک، در پنج سال اخیر بسیاری از تماشاگران در انتظار ساخت فیلم تازه حمید نعمتالله بودند. نمایش «بیپولی» هر چند با اقبال بوتیک رو به رو نشد، اما مشتاقان فیلمساز را ناامید هم نکرد. ضمن این که در میان آثار به نمایش درآمده در جشنواره فجر، اکران عمومی آن احتمالاً با بیشترین استقبال رو به رو خواهد شد.
در کنار این فیلمها، بیش و کم استعدادهای دیگری نیز بودند که در میان دیگر آثار جشنواره خودی نشان دادند. واروژ کریم مسیحی با ساخت فیلم «تردید»، سالها پس از محصول موفق «پرده آخر» توانست جایزه بهترین فیلم جشنواره را از آن خود کند.
سازندگان جوان فیلم «شبانهروز»، زیباترین جلوههای بصری جشنواره را به اثرشان بخشیدند. و فیلمبرداری فرج حیدری و بازی لیلا حاتمی، از امتیازهای انکار نشدنی فیلم تازه رسول صدرعاملی به حساب میآمد.
در کنار این آثار، فیلمهای دیگری هم بودند که هر یک به نوعی توجه اصحاب رسانه و تماشاگران را جلب کردند. فیلمهایی از قبیل «صداها»، «بیست»، «زادبوم»، «حیران»، «صندلی خالی»، «وقتی همه خوابیم» و «پوسته».
حضور این تعداد فیلم قابل توجه در کنار اجرای نسبتاً منظم و مرتب جشنواره در 12 روز برگزاری آن، بیست و هفتمین جشنواره فیلم فجر را به یکی از خاطرهانگیزترین دورهها در میان دورههای مختلف برگزاری جشنواره تبدیل کرد. هر چند که اغلب تکرار موفقیت سختتر از به دست آوردن آن است. در انتظار بیست و هشتمین جشنواره فیلم فجر میمانیم.
{$old_album_84575}