متن کامل گزارش مجلس درباره علل کارنامه ضعیف ایران در المپیک پکن

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: گزارش کمیسیون فرهنگی پیرامون نتایج تیم‌های اعزامی به بازی‌های المپیک 2008 پکن توسط «ستار هدایت‌خواه» سخنگوی این کمیسیون در صحن علنی امروز یکشنبه قرائت شد. 

به گزارش خبرنگار پارلمانی آفتاب، متن کامل این گزارش به شرح زیر است:

در پی درخواست‌های مردمی جهت بررسی علل و عوامل ناکامی ورزشکاران اعزامی به بازی‌های المپیک 2008 پکن و دستور ریاست محترم مجلس شورای اسلامی و ریاست محترم کمیسیون فرهنگی مبنی بر تهیه گزارشی در این زمینه، کمیته تخصصی تربیت‌بدنی و جوانان کمیسیون فرهنگی ضمن تشکیل جلسات متعدد کارشناسی با حضور مسؤولان سازمان تربیت‌بدنی، کمیته ملی المپیک و تعدادی از مسؤولان فدراسیون‌های اعزامی و استفاده از نظرات کارشناسان، جوانب مختلف امر را مورد بررسی قرار داده است که نتایج آن به شرح ذیل گزارش می‌گردد.

بدیهی است بیان بررسی علل ناکامی‌های المپیک و بیان ضعف‌ها و دلایل آن نافی تلاش‌های ارزشمند صورت گرفته از سوی سازمان تربیت‌بدنی و کمیته ملی المپیک و فدراسیون‌ها در چند سال اخیر نمی‌باشد.

*پیشینه حضور ایران در بازی‌های المپیک:
از سال 1948 میلادی یعنی حدود 60 سال پیش ایران در بازی‌های المپیک شرکت داشته است. در این سال تنها در وزنه‌برداری صرفاً یک مدال برنز کسب نمودیم و پس از آن تا سال 2000 همواره این ورزش و رشته ورزشی کشتی، مدال آوران المپیک برای کشورمان بودند و از این دوره به بعد ورزش تکواندو نیز به جمع مدال آوران پیوست. لکن به ‌رغم 60 سال حضور در المپیک و توسعه قابل ملاحظه امکانات ورزشی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، متأسفانه در کسب مدال در سایر رشته‌ها ناموفق بوده‌ایم. بررسی ها بیانگر این واقعیت است که کاروان اعزامی به المپیک با وجود برخوردای از امکانات مناسب‌تر نسبت به دوره‌های قبل، نازلترین جایگاه، (رتبه 51) را در طول حضور در المپیک‌ها داشته است. در حالی که در المپیک 1998 سئول بعد از دوران جنگ تحمیلی و در نامناسب‌ترین شرایط در جایگاه 38 قرار داشته‌ایم و در المپیک 2000 سیدنی و 2004 آتن که وضعیت تقریباً مشابه المپیک 2008 پکن به لحاظ تعداد کل ورزشکاران شرکت کننده جهان و کشورها بوده، ایران به رتبه‌های 27 و 29 دست یافته است.

*اعتبارات:
اعتبارات کمیته ملی المپیک در سال 1383 مبلغ 71 میلیارد ریال بوده که در سال 1384 به مبلغ 9/126 میلیارد ریال به تصویب رسیده و 9/124 میلیارد ریال آن اختصاص یافته که رشدی معادل 76 درصد را داشته است.

در سال 1385 نیز اعتبارات با افزایش مبلغ 96 میلیارد ریال به مبلغ 9/222 میلیارد ریال رسیده که از این مبلغ 7/213 میلیارد ریال تخصیص داده شده و 71 درصد رشد را نسبت به پرداختی سال قبل نشان می‌دهد.

در سال 1386، اعتبارات به مبلغ4 /170 میلیارد ریال مصوب گردیده که 9/157 میلیارد ریال تخصیص یافته و در این سال بودجه کمیته ملی المپیک 26 درصد نسبت به عملکرد سال قبل کاهش داشته است که دلیل آن حذف بودجه بازی‌های آسیایی بوده است.

در سال 1387 به منظور حضور در بازی‌های المپیک، مجدداً اعتبارات کمیته المپیک با افزایش توأم بوده و به مبلغ 4/200 میلیارد ریال بالغ شده است که نسبت به مصوب سال قبل از رشد 6/17 درصدی برخوردار می‌باشد. از این مبلغ 80 میلیارد ریال در قالب ردیف متفرقه قانون بودجه صرفاً برای بازی‌های المپیک پکن اختصاص داده شده است تا کسری‌های ردیف اصلی کمیته ملی المپیک برطرف گردد.

بنابراین ملاحظه می‌شود که در طول چهار سال 87-1384 کل اعتبارات مصوب کمیته مذکور جمعاً به مبلغ 6/720 میلیارد ریال در قانون بودجه به تصویب رسیده و مبلغ 8/680 میلیارد ریال آن تخصیص یافته است که بیانگر توجه ویژه دولت و مجلس به این موضوع و اهمیت آن می‌باشد و بدین ترتیب به طور متوسط هر ساله مبلغ 178 میلیارد ریال برای آماده سازی تیم‌ها در اختیار کمیته ملی المپیک قرار گرفته و از این جهت با مشکل کمبود اعتبار مواجه نبوده است.

شایان ذکر است که تا پیروزی انقلاب اسلامی ایران هیچگونه اعتباری برای کمیته ملی المپیک از محل اعتبارات عمومی در قوانین بودجه لحاظ نمی‌شد و از سال 1360 این کمیته از بودجه‌های دولتی برخوردار شده که از مبلغ 45 میلیون ریال (چهل و نیم میلیون تومان) در سال 1360 به مبلغ 4/200 میلیارد ریال در سال 1387 بالغ گردیده است و اوج افزایش‌ها مربوط به چهار سال اخیر می‌باشد. این توجه و کمک‌ها، با هدف ارتقاء جایگاه ورزشی کشور در بازی‌های رسمی و مهم بین‌المللی، به ویژه بازیهای المپیک صورت گرفته که متأسفانه به ‌رغم توجهان لازم، نتایج به دست آمده تأمین کننده اهداف موردنظر نبوده است.

*جدول اعتبارات کمیته ملی المپیک طی دوره 1387-1384 (مبالغ به میلیارد)
سال 1384 اعتبار مصوب 9/126 درصد رشد 78 دریافت از خزانه 9/124
سال 1385 اعتیار مصوب 9/222 درصد رشد 78 دریافت از خزانه 7/213
سال 1386 اعتبار مصوب 4/170 درصد رشد 5/23- دریافت از خزانه 9/157
سال 1387 اعتبار مصوب 4/200 درصد رشد 6/17 دریافت از خزانه 3/190 با فرض 95 درصد تخصیص
جمع 6/720 دریافتی از خزانه 8/686

*علل ناکامی در المپیک:
در بررسی علل ناکامی‌های المپیک 2008 پکن سعی شده است دو منظر، علل و عوامل اصلی و علل و عوامل جانبی مورد نظر فهرست‌وار ذیلاً بیان می‌گردد.

الف ـ علل و عوامل اصلی:
1- ضعف در برنامه‌ریزی و تدوین برنامه‌های بلندمدت و میان‌مدت و کوتاه مدت
2- عدم هماهنگی و همکاری مناسب و سازنده بین مدیران سازمان تربیت‌بدنی و کمیته ملی المپیک
3- فقدان قدرت لازم اجرایی در کمیته ملی المپیک بر فدراسیون‌ها به دلیل عدم اختیارات مناسب
4- عدم ارزیابی و نظارت موثر کمیته ملی المپیک در مراحل پایانی آماده‌سازی تیم‌ها و ضعف مدیریت کمیته تدارکاتی بازیها و کمیته‌های تخصصی فرعی در انجام وظایف
5- انحراف برخی از فدراسیون‌ها از برنامه‌های ابلاغی سالانه کمیته ملی المپیک و عدم نظارت مناسب در این خصوص
6- عدم بهره‌گیری مناسب از مربیان کارآمد و توانمند در برخی از رشته ها
7- عدم توجه کافی و علمی به مؤلفه‌های روحی ـ روانی قهرمانان و ضعف در برگزاری برنامه‌های فرهنگی مناسب در اردوهای طولانی مدت و مستمر جهت رفع مشکلات فرسودگی آنان
8- ضعف عملکرد فدراسیون کشتی در آماده سازی و استفاده از قابلیت‌های موجود در کشتی به عنوان یک رشته اصلی مدال‌آور
9- توزیع نامناسب اعتبارات کمیته ملی المپیک و اختصاص آن به اکثر رشته‌های غیرالمپیکی

ب ـ علل و عوامل جانبی:
1- کم توجهی دولت به ورزش وزارت آموزش و پرورش به خصوص در مقطع ابتدایی
2- فقدان نظام باشگاه‌داری اصولی و نظام ورزش حرفه‌ای مناسب در ایران
3- ضعف فعالیت‌ اکثر فدراسیون‌ها و هیأت‌های ورزشی به دلیل تقویم محوری به جای برنامه محوری
4- فقدان هماهنگی میان نهادهای مرتبط با ورزش از قبیل وزارت کار و امور اجتماعی، شهرداری‌هآ، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و به خصوص سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک به عنوان متولیان اصلی هماهنگی و سیاستگذاری و هدایت ورزش کشور
5- عدم توجه لازم به مقوله خصوصی سازی و مشارکت در بخش خصوصی و تعاونی در توسعه امر ورزش قهرمانی در راستای سیاست‌های اجرایی اصل 44 قانون اساسی و تکالیف
6- فقدان برنامه‌ریزی مناسب در زمینه‌ی توسعه‌ی ورزش قهرمانی بانوان در چارچوب ارزش‌های اسلامی و ملی.
7- کم‌توجهی به مقوله پژوهش‌های ورزشی و بهره‌گیری از علوم روز جهت آسیب‌شناسی، برنامه‌ریزی و ارتقای جایگاه ورزش قهرمانی.
8- عدم توجه لازم به اصلاح ساختار سازمان تربیت بدنی بر اساس قوانین و نیازهای روز جامعه.
9- وجود مدیران غیرورزشی و چندشغله در ورزش کشور.
10- عدم توجه جدی و اصولی به رشته‌های پایه و پر مدال جهت تربیت ورزشکاران مستعد.
11- عدم توجه کافی به عمومی کردن ورزش (ورزش همگانی) و اکتفا به برخی از مناسبت‌های مقطعی و تبلیغاتی

** پیشنهادها:
1-رفع خلاءهای قانونی جهت تقویت ورزش قهرمانی با همکاری مجلس شورای اسلامی.
2- بازنگری و اصلاح اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی متناسب نیازهای روز و تقویت ورزش قهرمانی.
3-بازنگری و اصلاح قانون تاسیس سازمان تربیت بدنی مصوب سال 1350 متناسب با شرایط فعلی.
4- بازنگری و اصلاح و تصویب اساسنامه کمیته ملی المپیک در مجلس شورای اسلامی با رعایت اصول منشور المپیک با توجه به ملی بودن این نهاد عمومی غیردولتی.
5- تهیه و تدوین نظام باشگاه‌داری و ورزش حرفه‌ای با رویکرد خصوصی‌سازی و اجرای ابلاغیه اصل 44 قانون اساسی.
6- تهیه و تصویب نظام توسعه ورزش قهرمانی بانوان با رعایت معیارهای اسلامی و ملی.
7- نظارت بیشتر بر رسانه‌ها و مطبوعات ورزشی جهت جلوگیری از تبلیغات غیرواقع و تقویت اطلاع‌رسانی صحیح با همکاری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان صدا و سیما.
8- تدوین سیاست‌های فرهنگی ورزش قهرمانی.
9- تقویت بعد نظارتی مجلس شورای اسلامی در جهت اعمال نظارت بر ورزش قهرمانی و اعزام‌های تیم ملی به بازی‌های رسمی بین‌المللی.

پس از قرائت این گزارش، علی لاریجانی رییس مجلس گفت: «بر اساس آیین‌نامه داخلی جدید مجلس، پس از قرائت گزارش کمیسیون، دستگاه مربوطه هم باید بیاید و نظرش را در مورد گزارش مطرح کند و 6 نفر از نمایندگان به قید قرعه می‌توانند 5 دقیقه نظرشان را بدهند که به دلیل کمی وقت این به زمان دیگری موکول می‌شود».

وی گفت: «دوشنبه از سازمان تربیت بدنی دعوت می‌شود تا نظر خود را در مورد گزارش در صحن علنی ارایه کند».

حمیدرضا حاج بابایی،عضو هیأت رئیسه مجلس شورای اسلامی نیز پس از قرائت این گزارش، اعلام کرد: «از مسئولان سازمان تربیت‌بدنی می‌خواهیم که فردا در صحن علنی مجلس حاضر شوند و درباره موارد مطرح شده در این گزارش توضیح دهند».