نظریه واحدی برای حوزه زنان و مسائل آنان نداریم
معاون رئیس جمهوری در دولت اصلاحات معتقد است نظریه واحدی برای حوزه زنان و مسائل آنان وجود ندارد.
مهم‌ترین بخش‌های گفتگوی زهررا شجاعی را می‌خوانید:
تلاش‌هایی که در جهت ارتقای تشکیلاتی صورت می‌گرفت، در برخی دولت‌ها موفق بود؛ اما در دولت معجزه هزاره سوم، این تشکیلات تنزل پیدا کرد. به نظرم راهکار این است که یک بازآرایی تشکیلات بدون چسبندگی به قدرت و به دور از ارتباط حاکمیتی و حکومتی افراد و بر اساس یک نظر کارشناسی این کار انجام شود تا امور زنان بتواند به نحو احسن اداره شود.
بعد از این همه سال تازه یک فهرستی از حقوق و تکالیف زن در نظام جمهوری اسلامی منتشر شده که کار ارزشمندی بود و نمی‌خواهم تلاش دوستان را نادیده بگیرم، ولی منشور نیست و یک مجموعه‌ای برای فعالیت و تکالیف زنان است.
وجه تأسف‌بار مسأله اینجا است که می‌خواستند این منشور را جایگزین کنوانسیون زنان در کشورهای اسلامی کنند. متنی که بر اساس حقوق داخلی کشور نوشته شده بود را می خواستند برای کشورهای اسلامی که تفاوت‌های زیادی از منظر دینی با ما دارند، ببرند و متأسفانه در مجلس با شعار و تبلیغات به تصویب رساندند.
متأسفانه پس از چهار دهه از پیروزی انقلاب و تأسیس نظام جمهوری اسلامی، یک نظریه متقن که به طور نسبی مورد اجماع نظام و گروه های مختلف باشند، نداریم.
هنوز مشخص نیست جمهوری اسلامی با اشتغال زنان موافق است یا نه؟ هنوز مشخص نیست که جمهوری اسلامی چه برنامه‌ای برای مسأله حجاب دارد.
مسائل زنان نیازمند همگرایی و وحدت بین گروه های مختلف است. باید بر روی اشتراکات تأکید کنیم و دور هم جمع شویم، مثل ائتلاف اسلامی زنان، و بپذیریم مسائل زنان ملی است و نیازمند یک عزم جدی ملی است.
زنان سرمایه اجتماعی و انسانی هستند که امروزه آگاه‌تر، عالم‌تر و توانمندتر از گذشته شده‌اند. این سرمایه را باید دریافت و اگر به آن بی توجهی شود منفجر می‌شود که نمونه آن را در ماه های اخیر و اعتراضات عمومی مردم دیدیم که متأسّفانه با بی تدبیری هزینه هایی سنگینی به بار آورد.
به باور من مصالح و منافع ملی در گرو توجه جدی به موضوع زنان است. نمی توان به اهداف توسعه دست یافت و زنان را نادیده گرفت یا نگاه ابزاری به آنها داشت. امور زنان در حجاب خلاصه نمی شود.
در رسانه ها اینگونه برداشت می‌شود که تمام مسائل و امور زنان اختصاص به حجاب دارد. در حالی که نباید اینگونه باشد.
امور زنان نباید تنها توسط فعالان حوزه زنان تدبیر و مدیریت شود، همه دولتمردان و دولت زنان باید دست به دست هم دهند و در این مهم مشارکت کنند.
همگرایی و وحدت بین فعالان این حوزه و تأکید بر اشتراکات از مسائل مهم حوزه زنان است. بازآرایی تشکلات دولتی امور زنان باید با مطالعات علمی انجام شود.
